Аўтар Ігар Сімбіроў

Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]

Зорачныя пацеркі між гальля Праз рызьзё лістоты зьзяюць. Я ў сутоньні быццам немаўля Ўпотай у абшар пытаюсь: “Як я неспадзеўкі […]