Верш Засмяглая рака
Засмяглая рака,
Змучоныя крыніцы…
У цераме шпака
Прапісаны сініцы.
Буслы, каб не сканаў
Магутны дар прыроды,
З парэпаных канаў
Ляцяць на агароды.
He высяцца стагі,
Даўно не звоняць косы…
Здзічэлі мурагі
Без ног касецкіх босых.
Бязбожніцтва ўва ўсіх,
Варожасць і спакуса…
Разбаўлена ў хлусні
Спагада беларусаў.
Трывожны лік святых
Даўно забыты намі…
Але прачнецца слых
З царкоўнымі званамі.
I завірыць рака,
Наклепле косы бусел…
He высахне ў вяках
Сумленне беларусаў.
Ещё вершы:
- Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
- He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...
- Рака За кустом стаиць рака, Белыя бярозы и зяленая трава Цягнуцца як грозы. З падцишка бяжыть ручай, Цягнецца да рэчки, А […]...
- Я – часцінка маёй Беларусі Я – маленькая кропля з крыніцаў святых, Што ваду жыватворчую маюць, І зярнятка з мільёнаў зярняткаў жывых, Што багацце Радзімы […]...
- Вузкая рака Гэты размер – не шукаючы лепшага Я для паэмы вазьму Вершнiк чакаць не збiраецца пешага Лепей скакаць аднаму… …Ў лесе […]...
- Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...
- З кожным грахом, жыцця рака мялее I З кожным грахом, жыцця рака мялее, Мяшок віны трашчыць, ды усё цяжэе Ды на душы, заужды нібыта здрада, Кудысь […]...
- Гуцульская рака Навокал горы ў шыпах еляў, Нібыта вожыкаў сям’я. Між іх, як яшчарка, праз зелень Імкне крыштальная бруя, Дзе па каменнях […]...
- Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...
- Рака жыцця Рака жыцця у рамках берагоў па плыні несла лодачку павольна у акіян. Але… Але любоў шалёным ліўнем хлынула свавольна. Працяла […]...
- Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...
- Мама падрэзала косы Быццам палын у пракосах, Частая сівень імжыць. Мама падрэзала косы – Стала іх цяжка насіць. Вёрсты смылелі даўгія, Доўгія ночы […]...
- Дзень засмажыўся на патэльні Дзень засмажыўся на патэльні тратуара і мітусні. Мы згубіліся, бы ў пустэльні, у сыпучых пясках хлусні. Гэты горад не хоча […]...
- Ў торбу – сала шматок Ў торбу – сала шматок Хлеба бохан Ну, бывай мой куток Жыві з Богам Я пайду стараной Невядомай Хто ня […]...
- На пракосах Ад зары прабег прамень шырокі, косы. Ад мянташак зазвінелі дружна косы. А на сэрцы аднаго з касцоў вяселле – Расплятуцца […]...
- РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...
- Рака дзяцінства Дзе будзе пеўня салавейка, Крынічка мые золата-пясок, – З узгорка, вёсачка “Нарэйкі”, – Пачула яе першы галасок. Не развітаўшыся з […]...
- Люблю я восеньскія знакі Люблю я восеньскія знакі, Калі барвовыя сады. I луг, Ягоны покрыў мяккі, He прыхапілі халады. Калі спружыняць пад нагамі Ля […]...
- Увысь ляціць пегас крылаты Увысь ляціць пегас крылаты Ў гэта неба над зямлёй, Толькі ведае вершнік багаты, Дзе ж яго родная хата? Там, дзе […]...
- Прошча (кастрычнік 1917 – 1937 – снежань 2010-га) У сэрцах Царства Божае жыве… Гасподзь гукае ў храм, а не на плошчы! […]...
- Мне б толькі Мне б толькі не забыцца Вас забыць, Забыць і вочы Вашы, й рукі Вашы. I перасмягламу з глыбокай чашы Ваду […]...
- Калі ўдар прышоўся па шчацэ Прарок Пятро Хрыстом абраны Ад весніц райскіх ключ хаваць. Дзяжурыць вартаўнік аддана: Стаміўся ў рай святых пускаць… Тысячагоддзі ў жальбе […]...
- Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
- Летняя раса Як брыльянты, рассявае Ночка летняя расіцу, Туманамі спавівае Луг зялёны над крыніцай. А як раніца настане, Бліскі сонца загуляюць, – […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
- А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...
- Пачынае з новага радка Пачынае з новага радка Кожны год вясна свае адлігі. Сонцам напаўняецца рака I гайдае воблакі і крыгі. Ты мяне хоць […]...
- Спакой… Пакой Спакой… Пакой… Кампутар мудры… Усё змяшчае манітор: Разлівы рэк, прасторы тундры, Абшар тайгі, каскады гор… Незамянімы гід, дарадца, Настаўнік, лекар […]...
- Беларусаў завуць “лiцьвiнамi Беларусаў завуць “лiцьвiнамi” ў нас пад Пiнскам да гэтых часоў. “Лiцьвiны” вiнаватыя самi ў тым, што страцiлi ўласны назоў. Гэта […]...
- Казімір Сваяк КАЗІМІР СВАЯК Весачка Барані – за барамі – Мілая радзімка Сваяка, Дзе ўзяла пачатак свой уранні Слынная жыцця яго рака. […]...
- Жыхарам Пацавай Слабады Жыхарам Пацавай Слабады. Найшаноўнай, хай будзе спагада, Якой сьветлілі шлях людзі мне, Калі зпроцемку йшоў я і падаў, Калі я […]...
- КРАІНА БЕЛАРУСЬ Шаснаццаць год тут гармідар. Шаснаццаць год краіна гіне. Шаснаццаць год ідзе “базар”. Шаснаццаць год, як на чужыне. Краіна НАША – […]...
- Калі надыходзіць вечар Калі надыходзіць вечар І бачна захад вераснёвы, Басая Ў светлай кашулі Стаіць у рамонкавым полі. Спявае і шэпча, смяецца, Цякуць […]...
- З недацветаў Зелянелі лагі, Зацвіталі сады, – З маладою сваёй Я спаткаўся тады. Вецер косы яе Расплятаў, спавіваў, Прыпадаў да грудзей, Калыхаў, […]...
- Хачу не думаць пра цябе Хачу не думаць пра цябе, Не ўспамінаць цябе ніколі… Ды Бог палёгкі не дае – Сціскае сэрца тым жа болем… […]...
- Я помню ўсё Я помню ўсё. Я помню ўсіх… Я помню ўсё… І што юнацства як уздых, І маладосьць быццам лісьцё… Я помню […]...
- Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...