Верш Народзіны
Дарога.
(У сэрцы пяшчоты так многа).
Сьнягі.
(Аблачыны ля ног ляглі).
Каліна.
(Дзяўчынку назвалі Інай).
Нядзеля.
(Сонечная кудзеля).
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Каліна горкая Цвіце каліна на падворку, А хаты ўжо даўно няма. Сумуе вёска на ўзгорку, Бо хат жылых усяго адна. Пусцеюць вёскі […]...
- Ад пяшчоты Задыхаючыся ад пяшчоты, Ловячы тваіх пальцаў дотык, Памятаючы нашы вусны ўпотай – Задыхаюся ад пяшчоты! Задыхаючыся ад пяшчоты, Губляючы паступова […]...
- Негледзячы нават на тое, што сёння нязменна нядзеля Негледзячы нават на тое, што сёння нязменна нядзеля, – Сакавіцкая раніца ў Менску пачынаецца ў сем гадзін. Снегу яшчэ не […]...
- Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
- УСЯСЛАЎ Паперадзе шыхтоў ваярскіх, Еднасьць дэманструючы і сьмеласьць, Радзімы сьцяг трымаючы ў руках, Аднекуль, як з самое аблачыны, Містычна князь Усяслаў […]...
- Нядзеля Пахне летам ад сена, Што растрэсена каля воза. Снег хрумсціць на пероне Смачна, як яблык. Крамяны марозік Шчокі ружовіць кабетам […]...
- Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...
- Карацела зіма, карацела І сьвяцілася зьнічкай лампаднай, Яе белае-белае цела Сірацела на дрэвах сада. Ападалі сьнягі лістападам, Залацелі прагаліны шчыра, Уяўлялі сябе вадаспадам […]...
- Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
- Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...
- Кожны – індывідуал Людзей я розных павідаў, У кожнага – свая дарога, З іх кожны – індывідуал, Але падобных вельмі многа. Адны падобныя […]...
- Цуда лек ЦУДА-ЛЕК Жарт У ТЭЛЕСКРЫНЦЫ ДЗЕД УБАЧЫУ ЦУДА ЛЕК АД УСІХ БАЛЯЧАК ДЫ ЯЩЭ ПАЧУУ АБ ЗМАНЕ ЛЕК МАЦУЕ У ЧАС […]...
- Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...
- Праменьчык пяшчоты Я табе ўсміхаюся, Яркі праменьчык пяшчоты! Аніякай работы: Ля сонейка так завіхаюся, Што ляцяць карагоды Вібрацыяй… Пацеркі-ноты Не на жарт […]...
- Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...
- Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
- Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
- Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...
- КАЛI ЦВIЦЕ ВЕРАС Верас духмяны чароўным цвiце, Водарам цягне з хаты дзяўчынку. Быццам бурштыны сляды на расе, Куды завядзе яе стужка-сцяжынка? У мох […]...
- НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
- Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
- Сонечны верш Імкліва сонечная раніца Зямлю ў абдымкі прыняла… Ты да мяне плывеш абранніцай Святога боскага святла. Плывеш праз золата кляновае, Праз […]...
- Як прыйдзе мая канчына Як прыйдзе мая канчына, Пакіньце балкон адчынены, Каб меў я магчымасьць душою Пранесьціся над зямлёю – Над Гродняй, Гомляй, Вітэбскам, […]...
- Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) ************************************ Мне не хапае маміных парад, Хоць не заўжды іх брала за выснову… Каб час […]...
- Крылаты ўспамін Мне часта з дзяцінства ўспамін выплывае: У небе раскіданы клін жураўліны Кругамі блукае, журботна гукае, Згубіўшы, на поўдзень дарогу шукае. […]...
- Страшны боль Страшны боль у цэнтры Еўропы Вось ужо больш за дваццаць гадоў, То Чарнобыль забраў у магілу Тысяч многа беларускіх сыноў. […]...
- БАБСКАЕ СВЯТА Ад каго мне на вочы сорам? Ці ад жонак не адбіваюць? А мне быць з ім – калекам ці хворым, […]...
- Пара бацькоў наведаць Як дрэвы моцна за зямлю Трымаюцца карэннем, Так дзеці у сваю сям’ю Урастаюць у пакаленнях. Калісьці з роднага двара Спяшаліся […]...
- Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
- Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...
- БЕЛАРУСКIМ АЛIМПIЙЦАМ На ганаровым п, едэстале – Беларусь! I кожны з нас у гэты момант сочыць – Як сцяг дзяржауны узнімаецца у […]...
- За лесам Бяжыць дарога за шумлівы лес, Душа за ёй узбуджана імкнецца. Прыпамінаецца юнацтва, бэз I стук-біццё ўстрывожанага сэрца. Прайшла ў танюсенькай […]...
- Ты адзінокі? Ты адзінокі? Усе такія. І не палохае нікога З бетону моцная падлога. Сінее снег, Бялеюць дахі, Заціх уздых І крылаў […]...
- На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай Восенню бяскрылай сціплая душа. А па целе стылым, да зямлі туллівым, Хтосьці будзе плакаць і […]...
- Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...
- Вось п’едэстал Вось п’едэстал – Як памяці прывал. Гвардзейскі знак пад зоркаю ў пяць промняў. Я ўспомніў вас, таварыш генерал, Я ўспомніў […]...
- Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...
- А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...
- БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...
- Калядная раніца Сонца сёння ізноў уздымаецца ўгору, Пасылае пагляд да паўночных шырот, Дзе так многа ўчынілася ўвосені гора, Покуль людзі жылі без […]...