Верш Хвоі шумяць
Хвоі шумяць вершалінамі звонку.
Ціха сухая ігліца злятае.
Дзяцел дзяўбе сухастоіну звонка –
Хату будуе ці корму шукае?
Ціха пад шатамі бору старога,
Быццам няма набажэнства у храме.
Раптам спынілася нават дарога
Перад пагоркам, парослым крыжамі.
Пазарасло пустазеллем каменне –
Рэшткі падмурка маленькай капліцы.
Толькі – мурашак руплівых тварэнне –
Строміцца ўверх піраміда з ігліцы.
Плямы святла рэжуць позірк замглёны.
І камяні ўжо ад часу ссівелі –
Не прачытаць і не ўспомніць імёны
Тых, каго тут, на пагорку, адпелі.
Могілкі… Толькі даўно не хавалі.
Добра жывецца, што так зажыліся!?
Потым даведаўся – людзі сказалі –
У наваколлі ўсе вёскі звяліся…
1999
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- КАМЯНІ Тут камяні растуць з зямлі, Бо тут – таксама іх краіна. Над імі леднікі былі, Як нас і не было […]...
- Беларускім эмігрантам На блакіце хтосьці бялёсыя плямы размазаў пальцамі сляды выцяраў быццам Засталася толькі зямля па якой яшчэ неўгамоннна блукаюць з’явы пахаваных […]...
- Што сцяжынка, што дарога Што сцяжынка, што дарога – камяні. Няшмат часу я прайшоў жа – мазалі. Быццам роўным шляхам крочыў – заблукаў. Цяжкасцям […]...
- Прашу спагады ў Вашае рукі Прашу спагады ў Вашае рукі, Вяселле мы згуляем баравое. Заручаць нас у небе жаўрукі I срэбны ложак нам засцелюць хвоі. […]...
- А ў тваёй руцэ А ў тваёй руцэ – не мая рука, а ў маёй рацэ – камяні на дне. Камяні, што кідалі мы, […]...
- І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
- Красуня Вясна Напрадвесні плачут ледзяшы Ручаіны звонят на прадвесні. Ты мне ціха – ціха для душі Заспявай прадвеснякаву песню… Хай душа ўскалышыцца […]...
- Дзіцячыя пытанні Сын і бацька. -Былі Вы, тата, маладым, Чым захапляліся тады? -Жанчыны, паляванне захаплялі. -І на каго Вы палявалі? -Ды на […]...
- Справы Мне сягоння неяк не па сабе: Імжыць на душы дажджом несунятым. Нешта закінута і сэрца рве Сваім складніком угору узнятым. […]...
- Хай пацалункі зарастаюць травпмі ў тумане Хай пацалункі зарастаюць травамі ў тумане. каб ніхто не ведаў праўды той, што блукалі мы з табою ў сваім падмане […]...
- Бывайце здаровы Бывайце здаровы, Бацькавы парогі, Кудою хадзілі Мае белы ногі. Кудою хадзілі Да й хадзіці будуць, Каго я любіла, Да й […]...
- У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
- Высякаюць “талiбы” Пушчу Высякаюць “талiбы” Пушчу Ix прывезлi здалёк сюды Зараз бачыць i невiдушчы Гэтай дзейнасцi змрочнай сляды Быццам твары адкрыўшы небу Пнi […]...
- Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
- Замкі Беларусі Так мала іх, cтарых муроў-ліцьвінаў… Іх забівае час, а болей здрада І забыццё – найгоршая прынада, – Яны ж стаяць […]...
- Зь цягам часу Зь цягам часу так мала пішу, Бо, напэўна, цябе забываю. І часьцей у нябёсы гляджу, Толькі сонца ніяк ня спаткаю. […]...
- Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
- Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
- Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...
- Кніга ў хаце–сябар, а не госць Кніга ў хаце-сябар, а не госць Хацела ціха вышмыгнуць із хаты Ды ўсё ж паспела маці затрымаць, Адводжу ўбок я […]...
- Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
- Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
- Цябе, як пушчу, адкрываю Цябе, як пушчу, адкрываю У зменах часу і святла. То ты прамая, то крывая, То немая, то гаваркая, То ты […]...
- Вясковы верасень …У вёсцы ціха. Імжыць-церушыць верасьнёўскі дождж. Нехта, нягледзячы на слоту, яшчэ шчыруе-капае бульбу… Куры, нарэшце, атрымалі волю – дапушчаны пасьвіцца […]...
- У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...
- Нас усіх аб’ядноўваюць вершы Нас усіх аб’ядноўваюць вершы – Гэта цяга да мовы бацькоў. Паспрабуй прачытаць толькі першы – Закахаешся ў шчырасць радкоў. Нас […]...
- Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...
- Часцей, часцей прыпамінай Часцей, часцей прыпамінай… Імёны паўшых смерцю храбрых За родны край, наш мілы край, – Каб над зямлёй, што млела ў […]...
- Дзіда Харона Працяты дзідай часу, У полымі – жывы – Адным бясконцым сказам Ствараеш ты жыцці. Між зорак і свабоды, Напоўнены святлом, […]...
- Паводле Дантэ “Земную жизнь пройдя до половины, Я очутился в сумрачном лесу…” Дантэ Бялюткіх дрэваў развітальны клін. Праз рэшата аблокаў гляне сонца […]...
- Рэчанька вузкая, вадзіца мутная Рэчанька вузкая, вадзіца мутная, Да чаго ж ты, дзяўчыначка, сягоння смутная? – Да як жа мне жыці, вясёлаю быці? Каго […]...
- Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
- Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...
- Той год, калі ты быў жывы Той год, калі ты быў жывы, Імкне праз ліпень, і на выспе Праз пах ігліцы і травы Блукае шлях да […]...
- Вышыні святла Вышыні святла – святыні, Саласпілсы, Хатыні, Крэпасці Брэсцкай руіны, Вы ўжо не толькі ўспаміны, Што душы людскія крояць, А памяць, […]...
- Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...
- Быць тваёй Не датыкнуцца да палаючага неба, Не дакрануцца да замучанай зямлі, І не адчуць цяпло нямога света, Не зрушыць з месца […]...
- Каля вогнішча Над восеньскім полем адзіная зорка To знікне, то зноў задрыжыць угары. Павеяла дымам вільготным і горкім З кастра, што, відаць, […]...
- Веі замружу, і ўбачыцца вечар Веі замружу, і ўбачыцца вечар – Белая цэркаўка тоненькай свечкай. Гнёзды шпачыныя пад Палатой. Цені дубоў над халоднай вадой. А […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...