Верш Штодня
Пускаеш думкі на свабоду,
Выкорпваючы з небыцця
Пытанне дня. Пытанне году.
Пытанне цэлага жыцця.
Як перадаць ад сэрца к сэрцу
Той мэсседж, што не даляцеў?
І сон у руку не кладзецца.
А так хацеў! А так хацеў,
Каб развіднела й палягчэла,
Каб з новым сонцам новы дзень.
Натоўпам думак ашалелых
На сэрдца ноч. На душу цень.
Усе хто побач, не ўратуюць.
Хто не з табой – таму пляваць.
Былыя бойкі не турбуюць.
Здаешся. Хопіць ваяваць!
Адгарадзіцца, збегчы, легчы
Ці пад цягнік, ці пад цяжар
Штодзёных спраў. Патоп? Пажар?
Не турбаваць. Выносіць першым.
Глядзіш на зоры сярод дня,
Скрозь пяць паверхаў над сабой.
А верыў жа, як немаўля,
Што свет бясконцы, што ён твой!
Цяпер сядзі сабе дзічэй
Пішы без сна і асалоды.
Не падымаючы вачэй
На не спазнаныя прыгоды.
Сядзі ў сабе! Там нецікава,
Але бяспечна й цішыня.
Ратуе ром, табак ды кава.
Штодня… штодня…
Ещё вершы:
- Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны, Не вяртацца ў адвечны праклён. Ты хацеў вандраваць незнаёмым Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў. […]...
- Антыэлегія Далонямі цягнуцца да аблокаў Раскінуць над прасторам снежным вокам І вызваліць душы схаваны крык Ты сёння на вяршыні, ты мужык […]...
- Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
- Я паўдня вандраваў па Віцебску Я паўдня вандраваў па Віцебску Па завулках крывых яго Я аўтограф нагам выціснуў I пакінуў сярод снягоў Я уверх ўсё […]...
- Дзень і ноч варочаю Дзень і ноч варочаю З ног на галаву… Раскідаю срэбра Ў жоўтую траву. Хто яго падыме, Забярэ з сабой, Ці […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Муха Шпарка не ляці да мёду, Ведай ты аб гэтым, муха, Мёд бароняць мухі злыя, Раптам атрымаеш у вуха. Ды ў […]...
- Нашчадак Агонь пякельны наймацнейшы, А вораг змрочнаю сцяной… Там мой дзядуля, сярод першых, Бо я, нашчадак за спіной. Крывавы бой і […]...
- БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...
- Сасна шаптала баравая Сасна шаптала баравая, І не аспрэчваў мох балотны: “Шляхоў зваротных не бывае Для тых, хто ў сьвет прыйшоў сьмяротным…” А […]...
- Абраў нас Колькі жыву – сам сабе разважаю: Дзеля нечага ж я на свеце з’явіўся, Кудысьці іду і парады шукаю. А можа […]...
- Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...
- Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
- Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...
- ЧАСЫ ЧАСЫ Часы бягуць адважна на сцяне, Я ў задуменні – ў крэсле – ў адзіноце, Не хочуць стрэлкі запытацца у […]...
- Спарышы Адгрымела ноччу навальніца, Птушак пазванчэлі галасы, I пяюць на сто ладоў сініцы – Упіліся, пэўна, ад расы. На ялінах росных […]...
- Пакіньце мне права Халодныя зоры гарачай рукой я кратаю – кропелькі сонца. Пакіньце мне права застацца сабой, і зоры сагрэць мне дазвольце. Узняўшы […]...
- Застольныя размовы пенсіянераў У сяброўкі імяніны. Стол накрыты з той прычыны. Шмат сабралася радзіны: Бабкі: Вера, дзве Галіны, Яня, Шура, два Іваны Перакульвалі […]...
- Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Увечар муж дамоў прыходзіць Увечар муж дамоў прыходзіць І сумна жонцы дакладае: – Ў мяне – праблема на рабоце, Дый шчэ няёмкая такая. Тут […]...
- Прок (ЯК ІДаЛ) Свабоды Быў беларус у гэтым свеце, які прарочыў на бяду, знаёмы шмат каму, і дзесці ў вершах ведам мужыку. Ён ведаў […]...
- Усё ў тваіх руках Даўным-даўно ў мястэчку старадаўнім У коле вучняў Майстра мудры жыў. Найлепшы вучань быў і найцікаўным, Яшчэ й паразважаць пра ўсё […]...
- Пішыце лісты Пішыце лісты, адпраўляйце паштоўкі, Дзе почыркам вашым пісаўся радок. Пішыце асадкай, пішыце алоўкам. Глядзіце, каб толькі чытаўся лісток! Сьпявайце прыгожыя […]...
- БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...
- Ты Ты прамільгнула і сышла з такога доўгага чакання, неўміручага жадання, шукання пільнага, блукання сярод звычайнасьці штодня. Ты прамільгнула і сышла. […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
- Покрыва Шэрае покрыва твайго жыцця З галавою цябе паглынае. А ты чакаеш сэнсу адкрыцця, Але ён праходзіць, ён мінае. Тая коўдра […]...
- Званы – Марына Влада-Верасень Колокола Марина Влада-Верасень Колокола – Автор неизвестен пераклад на родную мову А сення не прыйшла да мяне зноў! А я […]...
- Сентыментальны раманс He думаў, што так лёгка будзе мне Сказаць табе “бывай” на развітанне, Глядзець на ружы ў час іх адцвітання He […]...
- Ты гэта зразумеў Не верыў у злосць вайны, казаў: ” ды што там… а дзе ж яна цяпер?” На спачування не ахвочы смяяўся […]...
- Зімой у лесе I лягла ж цішына У бары за гарой, – Каб дравінка адна Хоць кіўнула сабой. Снег пушаны залёг На галінах […]...
- Гордае імя Мая маці ё літвінкаю, Беларускаю заве сабе але, Бо Літву ня лічаць тут сваёю, Такіх словаў няма ўжо на сяле. […]...
- Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
- Я не думаў, што ў шчасця прысмак Не салодкі – а гаркаваты. Што яно пасядзіць на прызбе І шыбуе далей ад хаты. Запрасіць бы паважна ў госці: […]...
- Загаманiлi ў лесе партызаны Загаманiлi ў лесе партызаны На астраўку малым сярод балот Дзед ў кажусе карой падперазаным Трымае тут ў жыццi апошнi фронт […]...
- Бес спазнення Напісаць хацеў я твор – Да мяне прыйшоў тэрор. Маляваць хацеў карціну – А сустрэў я гільяціну. Спрабаваў стварыць песнЮ […]...