Верш Сёстры Леніна
Яны ішлі за братам, як байцы
Ідуць за камандзірам баявым, –
Сястрыцы, аднадумкі, малайцы
З глыбокім – братнім позіркам жывым.
Ішлі па рэвалюцыі сям’ёй…
Плацдармы ім не рыхтавалі руж,
He шкадавалі ў лютасці сваёй
Hi далікатных рук, ні чулых душ…
Ставала сёстрам гора, але хто
Іх бачыў пахісмутымі хоць раз!
Ішлі ў жыцці праз тысячы платоў
Наперадзе народных мас.
Валодзя навучыў, да мэты вёў, –
Дык што ім тыя турмы і платы!
Як брат, рабочы з Леніным ішоў,
I сёстры – найвярнейшыя браты…
Ещё вершы:
- Дэкрэт Леніна У дзень той, помню, без прынукі У воласці маёй глухой Сышліся ўсе: дзяды і ўнукі, Бацькі і дзеці грамадой. На […]...
- Ялта, Максім, кіпарысы Ён навучыў, здаецца, гаварыць Па-беларуску нават кіпарысы, Барвінак на магільніку гарыстым Ён навучыў, здаецца, гаварыць. Паўднёва сонца плавіцца ўгары, Зямля […]...
- Былое Былое. Ад платоў, ад тых парканаў, Дзе кураня не прапаўзе, Мацней ланцугаў адкаваных, Нізку сьлядоў жыцьцё вядзе. І доля гэткая […]...
- Сэнс жыцця Спазнаць ты хочаш сэнс жыцця, Ці ты смялей за ўсіх? Абраў ты свой адзіны шлях, Не той, як у другіх. […]...
- На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
- На плошчы Леніна Асенні дзень. Звіняць лісты, не адляцеўшыя у вырай. У змроку раннім і густым ён бронзавы на плошчы вырас. Здалёку, з […]...
- Чаканьне Хоць дождж і б’е, і лашчыцца, А ты усё адно У сінім лёгкім плашчыку Сьпяшаешся ў кіно. Куды ад суму […]...
- Созгук кахання Нясмелы дотык да струны. Ваганне… І праз імгненне созгук. Як забыць? Ты навучыўся разумець маі жаданні, Ты навучыў мяне бязважка […]...
- Бясконца-невыноснае Бясконца – невыноснае чаканне. Сплывае сум знясіленай ракой. І толькі прага моцная змагання, як і кахання, кліча за сабой. Наперадзе […]...
- Эмігрантам О ластавачка малая, Тысячы кіламетраў Ляціш ты у Афрыку – Каб пракарміцца. І тысячы кіламетраў Ляціш ты назад – Каб […]...
- Крык Яны ішлі насустрач веры – яны ішлі! Без ценю рабскага сумневу – яны ішлі! Ішлі з адкрытымі вачыма – яны […]...
- А як я жыў А як я жыў, І што я меў? Ці бачыў я калі дастатак? Ці смачна піў, Ці добра еў? Ці […]...
- Чарната Мяне ніхто не навучыў, што робіцца, Калі гнеўныя хмары плямяць неба, І не відаць ні зоркі, ні планеты, А на […]...
- У Шушанскім З тых дзён шмат часу адышло, А я заўсёды, дзе б ні быў, Няспынна думаў пра сяло, Дзе, як выгнаннік, […]...
- Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
- Калі прайшоў ты і агонь, і смог Калі прайшоў ты і агонь, і смог, Смак працы ўведаў і ад славы збег, Кахаў жанчын, піў асалоду кніг – […]...
- Вясковае вяселле (З маленства) Звініце, звонкія званкі I разлівайся, смех! Ва ўрачысты дзень такі Не весяліцца – грэх. Як каралеўна, маладая, Хоць ты малюй […]...
- Недзе салавей пяе ў дуброве Недзе салавей пяе ў дуброве. Недзе рэжа хвалі цеплаход… Кніга вандраванняў і любові, Я пішу цябе з юнацкіх год. Вандраваць […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Я БАЧЫЎ СОН Я бачыў сон, Дзе біла ў дах маланка, Дзе вецер рваў шчарнеўшы дах. Дзе ноч дзялілі светам на кавалкі, Хаваючы […]...
- Хай пацалункі зарастаюць травпмі ў тумане Хай пацалункі зарастаюць травамі ў тумане. каб ніхто не ведаў праўды той, што блукалі мы з табою ў сваім падмане […]...
- Выбух у мінскім метро Выбух у мінскім метро- Як нож пад лапатку дзіцяці. Як сівер халодных вятроў На першыя кветкі. Як удар па цяжарнай […]...
- Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце, Той момант ўспамінаем у жыцці, Калі не зналі шлях, якім ісці, Куды падацца, каб […]...
- Пераклад санета 150 У. Шэкспіра Скуль у цябе магутнасці выток – Каб нада мной ўладарыць слабіною І вымушаць, згубіўшы ўласны зрок, Прымаць за праўду спойванне […]...
- Званок здалёку Званок здалёку. Голас, мне здаецца, Прытомлены адлегласцю, Прарастае радасцю, Як пры сустрэчы са знаёмым, І кволы, наструнены Лісточак надзеі Чакае […]...
- У твар дыхнула водарам вясны Я еду ў вагоне ў ліпнёвую ноч, Ліпнёвыя ветры пяюць за вакном, Ліпнёвыя ветры, раскінуўшы дым, Цягнік даганяюць, спяшаюцца з […]...
- Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
- Сон i Слон Верш для дзяцей, якія не любяць рана засынаць, а яшчэ больш не любяць рана прачынацца. Сёння мне прысніўся сон. У […]...
- Не трэба казаць, што прайграў Не трэба казаць, што прайграў і ўпівацца тугой! Праз жах і адчай прарастуць, зарунеюць надзеі. Наперадзе змрок? І ад болю […]...
- Першы лёд А першы лёд пад снегу млівам Трашчыць, як здрадлівы агонь… Дачка ступае палахліва, Спрабуе моц яго нагой. Твой першы лёд […]...
- Мая радня Вельмі хочацца пабачыць разам усю маю радню: маму побач з татам у хаце і старэйшую сястру, двух братоў – адзін […]...
- БАЛАДА АЛЕГА ЛОЙКІ (1.05.1931-19.11.2008) На Слонім выпаў снег, нібыта попел белы Ад тых мастоў, якімі не вярнуцца ў свет Табе ўжо болей, у […]...
- Раннія вечары восені паўнаводнай Раннія вечары восені паўнаводнай Ходзяць каля платоў і местачковых хат. Ім ужо не сустрэць постаці аніводнай. “Спіць ужо ўсё даўно…” […]...
- Родная старонка Люблю я родную старонку Тыя мясціны дзе я жыў Дзе лес і поле бачыў зранку Мальцом у бярозкі я хадзіў […]...
- Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...
- Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...
- Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...
- Пад шоргат кропель дажджавых Пад шоргат кропель дажджавых Ён з тэлефоннай будкі бачыў, Як па галінах верхавых Зялёны вецер пругка скача. Ён наглядаў. Ён […]...
- Бяссмерце Станоўчых прыкладаў няма. Іх не было яшчэ ніколі. Пераўзысьці праз мімаволі не закрануўшы сваяка, не пакідаючы пакою, дзе ўсё былое, […]...
- Усё ў жыцці заканамерна Усё ў жыцці заканамерна: зіма і лета. Дзень і ноч. І я не маю больш намеру ісці не прама, не […]...