Верш Жораў
Сівая адзінота.
Нязмога адляцець…
Кругамі ля балота
уночы ходзіць Смерць.
А досвіткам асеннім,
як сцішыцца імжа, –
нябёсаў вір успеніць
зноў крыламі душа.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Літаньне адзіноце Зноў я прыходжу ў часе зьмярканьня Складаю Літаньне, нясу Табе даньне Ад сэрца свайго, Адзінота; Можа, раней, як яшчэ не […]...
- Як такое магло са мной стацца? Як такое магло са мной стацца? Павянчаная я з адзінотаю. Сіл не маю я з ёю расстацца: На паперы гучым […]...
- Забытыя лёсы Старэнькія хаты. Забытыя лёсы… Вятры адзіноты у комінах выюць. Дажджынкі спадаюць з высокіх нябёсаў, Далоні матуляў ад холаду стынуць. Старэнькія […]...
- КРАСУНЯ-САМОТА Красуня-Самота, жыццё – адзінота, сляпая надзея, што ў стоптаных ботах блукае па цемры. Навокал – балота, і нейкія стогнуць там, […]...
- Пра зялёных чалавечкаў Зоркі блукаюць і пахнуць чаротам Месяц зышоўшы смяецца над дротам Нехта зялёны зваліўся пад плотам Зоркі, талерка і шклянка са […]...
- Я – Янка Маўр З дзяцінства не любіў куты Імжа асела на палетках Бы шкло ўпэўненасці ў тым Я Янка Маўр тваіх шкарпэтак Імжа […]...
- Крыльле Аблятае крыльле маё крохкае – сыпле зь яго пер’е, быццам сьнег… Неба! О, якое-ж ты нялёгкае! Быццам самы ясны пан […]...
- Чараты (Балада антаў. V стагоддзе) Як прадаўжаючы раты, Растуць з балота чараты. На чаратах і на губах Трывожнай небяспекі пах. Пачуўшы: “Ворагі ідуць!” – Нырнулі […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...
- Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...
- Што ёсьць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
- Што ёсць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
- Дзіўная (музыка “Странная женщина”) Дзе ж мне, і што знайсці… Чым табе дагадзіць… Неруш ва мне сядзіць, Ды вось і ён ня спіць. Як […]...
- Мы – самыя, самыя, самыя! Мы – самыя, самыя, самыя! У нас – найхутчэй, найвышэй! Такою крыклівай рэкламаю Нам білі штодня між вачэй. Нямала было […]...
- Вакол балота. Востраў Зыслаў Вакол балота. Востраў Зыслаў. I траў няскошаных журба. А ты вартуй і праўду выстай, Хаця грыміць па ёй пальба. Я […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Маці (акраверш) Мае сонца, што будзе свяціць мне заўжды, Абуджаць на світанні святлом сваіх промняў. Цеплыню яе рук буду помніць й тады, […]...
- Апошні раз заломіць рукі Апошні раз заломіць рукі Маланка ў хмарнай вышыні. Расой асыпаліся гукі Безжаўруковай цішыні. I да сяла сцяжынкай шэрай Падыдзе досвіткам […]...
- Песня местачковага катрыншчыка Мой мілы Беньямін! Не ўсё яшчэ сышло, Не ўсе ў тваім жыцці зніштожаныя хібы, На одэрскай мяжы не ўкопана шуло […]...
- АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
- Палет свінні Палет свінні Жарт Свіння за вескаю бруд рыла. Нарыла скарб – купіла крылы. І над зямлею колькі сілы, Бы непрытомная […]...
- БАЛАДА ВІКТАРА ТУРАВА (25.10.1936-31.10.1996) З экрана, нібыта з нябёсаў, Сыходзіць балотны народ. І нельга глядзець без слёзаў На гэты біблейскі сыход. І слёзы […]...
- Зіма ў адзіночку не ходзіць Зіма ў адзіночку не ходзіць – Сыноў трох з сабою прыводзіць. З іх кожны – дзяцюк зухаваты На маму працуе […]...
- Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
- Анёл жыцця майго Анёл жыцця майго, Мая пясчотная лілея, Адаграваеш сэрца ты маё, Дрыжачым позіркам ірдзея… Размахі вольных валасоў Па ветру крыламі шапочуць, […]...
- Крылаты ўспамін Мне часта з дзяцінства ўспамін выплывае: У небе раскіданы клін жураўліны Кругамі блукае, журботна гукае, Згубіўшы, на поўдзень дарогу шукае. […]...
- Так снегу мала ў лесе Так снегу мала ў лесе, Хоць за акном зіма. Ды ўжо са мной Алеся Каторы год няма. Не заракоча басам […]...
- Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...
- Восеньскі парк Фарбуе каменны дыван У золата жоўклае лісце; Прабуджаны ноччу, туман, На золках, сыходзіць кудысьці. А вецер, падкінуўшы фарбы, Вядзе закаханых […]...
- ЛЮБОТА Буланда Таццяне Іосіфаўне Так здарылася: адзінота Праследуе амаль усіх, Сястра мая, мая любота, Мне зразумелы твой уздых. Вядома, так спакойна […]...
- Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
- Зацерушыла каляіны Зацерушыла каляіны, Пралеглі жоўтыя сляды. Узнесла восень павучыны, Як тоненькія правады. Я ведаю, што неўпрыкметку Прыйшла яна ў прытулак твой, […]...
- Далёка-далёка за поле Далёка-далёка за поле, за сонечны, мройны прасцяг ляціць павуцінне. Ніколі яго не закончыцца шлях. Высока-высока над полем у нетрах блакітнай […]...
- Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
- Правапіс Як гаворыцца, так і чуецца, А як чуецца – так і пішацца. Не напісана – не друкуецца, Так і гутарка […]...
- Веру Веру – вернецца – пераменіцца!.. Мякка сцеліцца з’едлівы дым… Не хачу паміраць маладым! Поўня свеціцца… Сэрца ўсцешыцца – Толькі дай […]...
- Халадае Мёрзнуць рукі без пальчатак. Халадае. Новы дзень бярэ пачатак. Не хапае. Зноў стаю на скрыжаванні. Адзінота. Бессэнсоўнае чаканне. Боль. Самота. […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Спадзяванне Замглілася неба шэрай смугой. Канец лістапада – восень слатой Насыпле наўмысна пыл дажджавы, І сцішыцца ўсё, маўчым з нематы. Затлумлена […]...