Верш Валошкі

Ещё вершы:

1. Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
2. Мне б шчэ туды Ёсць недзе вёска, дзе світанні ў садках звіняць на ўсе лады, дзе сцежкай міма нас каханне сышло няведама куды… Скрыляла […]...
3. Валошкі ў жыце Ну, не кажыце – Валошкі ў жыце – Нібыта вочкі На твары сонца. І вочкі тыя, Іх шмат, бясконца, Глядзяць, […]...
4. Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца, Сонейкам цёплым спынюся ў душы, Расквечуся ружай ці восеньскім дрэўцам, Воблакам гляну з нябесных […]...
5. Апусцелі сады Пры спатканні з табой Бегла я на арэлі, Мае вочы гарэлі Яркім сном васількоў. Праляцелі гады Птушкай хуткай за час. […]...
6. Зноў сцежкай роснаю Зноў сцежкай роснаю праз жыта Крыляю ў далеч, нібы птах, І што трывожыла – забыта, Я дома тут, а не […]...
7. На мінскім прыпынку Развітацца з табой ніяк не магу, У грудзях сэрца б’ецца балюча. Да цябе я зноў бягу і бягу, Быццам промень […]...
8. Сінія касачы А калісьці і я прачынаўся у бацькавай хаце. Чэрвень. Раніца. Росы і цішыня. На гародзе спявае паціху маці Пра маладога […]...
9. Белая воля Мы шчыльнымі выйдзем радамі, Як продак-ліцьвін нам казаў. Штандарт бел-чырвоны зноў з намі, Нам волю ніхто не зьвязаў. Нялёгка пакрыўдзіць […]...
10. Весяльчак Бягу я па жыцці з мелодыяй. Усё раблю з вялікай асалодаю. Ніхто не можа мне ў гэтым перашкодзіць, А толькі […]...
11. Беларусу Ачуняй, Беларус, наталі Спадзяваньні Радзімы і мары- Не дазволь, каб паўсталі зь зямлі Папялішчаў нямыя абшары. Ты стаміўся змагацца ў […]...
12. ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
13. Цалуе кат маю руку пачціва Цалуе кат маю руку пачціва. А дотык вуснаў – быццам дотык джала. Ён сёння служыць верна і цярпліва, Каб заўтра […]...
14. Не шуміце ў полі Не шуміце ў полі, Шумныя яліны! Ой, ды не шуміце Ў полі на марозе, Бо я сам не знаю, Ці […]...
15. Крэўнасьць Крэўнасьць. А мне бы бегчы, бегчы, бегчы Да тых мурогаў, да лясоў, Да сваіх родных, да стрыечных, Да незабыўных галасоў, […]...
16. Быць паэтам Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі і дрыжым. Давай пакінем узбярэжжа I зорнай сцежкай пабяжым. Чаму няёмка і нясціпла? […]...
17. Ласка і дзеці – Памажыце, ну, хоць трошкі! Я ў пянёк ушчаміў ножку. Калі ласка, калі ласка! – Просіць міла звярок ласка. Просьбу-кліч […]...
18. Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
19. Прыгажэйжая за кветкі Няма ніводнай кветкі на зямлі, Якая б параўналася з тваёю прыгажосцю; Такія на зямлі яшчэ не зацвілі, Іх ня было, […]...
20. …Ты нібы зноў купаешся ў рацэ Нервова ў сне уздрыгвае стыхія. Вартуе месяц зорак чараду. Спакойны плаў, а берагі крутыя. I п’е зара глыбокую ваду. Расце […]...
21. ЗАПРАШЭННЕ * * * – Ну што, Натхненне? Зноў блукаеш дзесьці? Не дазваляеш мне за вершы сесці. То будзіш сярод ночы: […]...
22. АБЫ – ХОД Калі Вам трошкі не хапае Пераўзыйсці, перамагчы, Хай гэты вершык нагадае, Як больш патрэбнае знайсці. Да мэты вельмі цяжка крочыць […]...
23. Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...
24. Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў – Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў Уціснуў дзед вяроўкаю тугою. Конь адбіваўся злосна ад сляпнёў, Матляў і трос патрэсканай […]...
25. Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу, Зноў прыгожая ўся – не спазнюся, І сыду да цябе я ў траву-мураву, Да каленяў […]...
26. Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
27. Кроў Я б пралескі, ландышы, і бэз, Усе валошкі, ружы, і рамонкі, За крыжы, дзе душы, ў лес Я б у […]...
28. На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
29. Згубленыя мары Калі глядзець на рэчы, Узнікае некалькі варыянтаў: Можна ўбачыць нешта, А можна не бачыць нічога. І дзеля таго, каб застацца […]...
30. Прабачце Прабачце за тое, што я не такі, Прабачце й пакіньце ў спакоі. Я маю гонар, брат, лямант душы Шукае шляха […]...
31. Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
32. АСАННА АСАННА Дарога ў асенні верас – Мая. А твая ўся – з маю. Ты ў лета прачыніш дзверы, Што я […]...
33. Ты кажаш, я не ведаю вайны Ты кажаш, я не ведаю вайны, Што мне было тады гадоў замала. Чаму ж яна мае забрала сны? На ўсё […]...
34. Кветкі роднай зямлі Цвіці, мая калючая шыпшына! Пара святла і радасці прыйшла. I матылёк зноў кружыць над лагчынай, I зноў на кветкі падае […]...
35. Я шукаю цябе Над нівой збажыны ціха рояцца промні, сініх кветак званы далятаюць да скроняў. А сцяжынка заве на далёкі пагорак, птушкай думка […]...
36. Майскія сцягі Сонца. Блакітнае неба. Птушак вакол гамана. Зноў заспявала, Зайграла, Загаманіла вясна. Зноў у зялёным убранні Ходзіць яна па шляхах, Май […]...
37. Дом Яна Збажыны Дом дванаццаць. Завулак Паўночны. Вясна. Ціш. Трава выбягае пад ногі. Жыў тут сябар мой Ян Збажына да знямогі. Ён знямогся […]...
38. Я баюся пачуць у адказ Я баюся пачуць у адказ: Мне, прабачце, цяпер не да вас. Збочу ў травы – такой бяды. Недзе ў вёсцы […]...
39. Буду ветрам я блукаць Буду ветрам я блукаць У лясах дрымучых, І жывой вадой сцякаць Між пясчвных кручаў. Увечар сонцам дагараць Над сасновым борам, […]...
40. Гулёна-дождж адзначыў Спас Гулёна-дождж адзначыў Спас: удзень “паддаў”- і зноў падліў, а ўноч, абрынуўшы, ураз атрос у садзе ўвесь “наліў”. Засеяў “сонцамі” траву- […]...