Верш Белая воля

Мы шчыльнымі выйдзем радамі,
Як продак-ліцьвін нам казаў.
Штандарт бел-чырвоны зноў з намі,
Нам волю ніхто не зьвязаў.

Нялёгка пакрыўдзіць лицьвіна,
Але ж адбылося такое.
ізноў падымаем штандарты,
ідзем рыхтавацца да бою.

Ізноў запалаюць пажары,
Мы б’емся за бацькаву кроў.
А ў сэрцы, няспынным цяжарам,
Гарыць да Радзімы любоў.

Пакуль на зямлі нашай вораг,
Да спакою я не імкнуся.
і я назаву Ўсю краіну,
Радзіму маю – Чорнаруссю.

Пакуль жа палаюць пажары,
Мы чорныя будзем, як дым.
Да чорнага бруд не прыстане,
Здабудзем мы волю ўсім.

А толькі мы волю здабудзем,
Падымецца белы наш сцяг.
Над нашай краінай уздымецца
Сьвітанак новага дня.

І вось, тады зноЎ апынемся,
Мы белымі, быццам мы снег.
Тады станем мы Беларуссю,
і будзем такімі спрадвек.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Воля Каштоўнасць, дадзеная Богам, Але яе ўсе мараць атрымаць І нават шэры месяц уволю У цемры хоча зоркі ўтыкаць. І птушкі, […]...

Абяцай Абяцай, што ў Ашмяны прыедзеш Ты ізноў на наступнае лета. Хай яшчэ падзівяцца суседзі Тым, як павай плывеш ля мяне […]...

Воля Зеўса? Вузкія вуліцы Вільні Заліла штучнае сонца: Горача, хоць цямно – Нібыта ў лазні-парыльні. Князі тут змяніліся дзіўна Спачываў – ін […]...

Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...

Касінеры йдуць Дзе Нямон сівыя хвалі Раскідаў ў начы, Дзе Рубон спраўляе балі Недзе ў далячы, Там дзе Прыпяць зноў ласкава Песні […]...

Ненапісаныя вершы Вы не далі зняверыцца ў жыцці. Я так хацеў, каб вы былі са мною Вялікай, неадольнаю сцяною, Што нельга, смерць […]...

Хто сказаў, што Яна белая (Белая Русь) Хто сказаў, што яна белая? Хто асмеліўся так жартаваць? Прыгажэй я не бачыў у свеце той, І адразў пачаў я […]...

Дні вераснёўскія натхняюць Дні вераснёўскія натхняюць сказаць, хай не ў апошні раз, што я цябе цяпер кахаю, як і тады, у даўні час. […]...

Песенька Дзень раптоўна канчаецца вечарам, Успамінам становіцца дзень. На імгненныя кропелькі вечнасці Разлятаецца шэраг надзей. I тады, аж да самае раніцы, […]...

БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...

А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...

Яго дудка “Эх, скручу я дудку! Такое зайграю, Што ўсім будзе чутка Ад краю да краю!..” Ф. Багушэвіч. Мая дудка.) Як скруціў […]...

Лявей Дзе ўлада правая – паэты левыя, Ад левай ўлады – ідзе правізна. Дзе былі чырвоныя – былі і белыя, Было […]...

Белая святая Русь Белая – значыць святая Мая старажытная Русь. І купальскім агнём расцвітае Тваёй долі нябесны абрус. Паміж Польшчаю і Расеяй – […]...

ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” І. СВАБОДА Воля чужая з воляй маёю Ў калейдаскопе без паўтарэння; Бой незваротны імчыць над зямлёю, Распачынаючы ад […]...

Лёс. Воля. Нацыя Лёс. Воля. Нацыя. Хмары. Над дахамі. Смерць. Радыяцыя. Чорнымі птахамі. Побач. Чарнобыль. І страшная хмара. Адольф Гітлер. Сталін. А лёс […]...

Уваскрэсні, птушка Фенікс Вы ўсё яшчэ жывыя? Да вас ідзем тады мы! Такія словы чуе мозг чуллівы мой! Пакуль услых не прамаўляюць іх… […]...

Тры каралі Мы былі, мы будзем… Але мы ня ёсьць. Чужынцам наш край апантаны. Забраў нашу волю няпрошаны госьць Ды шчасьце закуў […]...

Люты, супраціў, воля, краіна Даруй нам Люты гэты супраціў, сыходзь па волі ды пакінь краіну. Бо набліжаецца страшэнны час – паціху рыеш сам сабе […]...

Сонцалюбая Белая Русь Сонцалюбая, ясназорая- Русакосая Белая Русь. Злом і ворагамі няскораная – Тут Багі між людзей жывуць. Багі – простыя, добрыя людзі. […]...

БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...

Шпакоўня Мы дома шпакоўню зробім! дакладней, ты зробіш сам. я буду яе размалёўваць, каб ярка было шпакам. Павесім яе на дрэве, […]...

Беларусь – галубка белая Беларусь – галубка белая. А над табой зноў груганы – Ад злосьці лютай захмялелыя, Ад чорнай ярасьці, маны – З […]...

Белая лясная кветка Дарaгі, я не прынцэса. Я не нарадзілася на падушцы, На шаўковай падушцы, у замку, У каралеўстве майго бацькі. Я не […]...

Кнігі і запаветы Дзесяткі тысяч рук гартаюць “Каласы…”, І, як з глыбі стагоддзяў, чутны галасы: “Урад для народа, а не наадварот – гэткае […]...

Новы год З новым годам! З новым шчасцем! Я віншую вас сябры! Будзе весела на свяце, Ўсім дарослым, дзетвары. Будзе Дзед Мароз […]...

Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...

Рыма Пра што пяюць паэты Рыма? Пра лоў драпежны Белавежы. Пужае здобыч погляд сь вежы – Радамі ног прасуюць мэтры. Калі […]...

Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...

Вызвалі мяне Вызвалі мяне, я адыйду Ўноч ці ўдзень ў далечыню. Гадамі я ня бачыў зор Ня даўшы краснасьці пазор Я зноў […]...

Сцяг мой Сцяг мой бела-чырвона-белы, лунай над нівамі, над дахамі дамоў! Сімвал свабоды, сімвал нашай веры, пранесены ў душы цягам вякоў. Цябе […]...

У нядзелю па дэмабілізацыі Памяці маці маёй Францішкі Іосіфаўны 1. Прачнуўся. Хутка прагучыць: пад’ём! А сніў: за мною старшына ганяўся! О, бог мой-старшына, Я […]...

Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...

Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...

Ружа Касцюшкі Косава. Зноу да цябе я прыехаў Зноў Мерачоўшчыны глог удыхнуў… Чую – далёкае коціцца рэха Гэта Касцюшка ідзе на вайну […]...

Можна ўсё: пусціць каханне дымам Можна ўсё: пусціць каханне дымам, Узяць і занядбаць мінулы шлях. Але толькі – не любіць Радзімы З чорнаю павязкай на […]...

Свой лёс мы самі выбіралі Свой лёс мы самі выбіралі Не на гады, а на вякі. З усёй Расіі паміралі За Беларусь бальшавікі. Я не […]...

Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...

Маці, Радзіма – добрыя словы Маці, Радзіма – добрыя словы, З імі мы шлях пачынаем новы. Пошук і выбар – цяжкія словы, А для жыцця […]...

У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...