Верш Лета прайшло
Над горадам шэрае неба,
У вокнах ня гасьне сьвятло.
Там лісьцем пакрылася глеба,
Ды б’ецца матыль у вакно.
Ён бачыў вясёлае лета,
Ён лётаў зь сябрамі паўсюль.
І марыць вярнуць усё гэта:
“Прырода, цяпло падаруй!”
Ды толькі дарэмна ён кліча –
Ня зьменіцца кола быцьця.
Нібыта самотная зьнічка,
Зьнікае агменьчык жыцьця.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Анічога ня зьменіцца Анічога ня зьменіцца. Акрамя даты ў календары, Ну можа яшчэ глабальнае пацяпленьне, Ці дзеці вырастуць у тваім двары, Ці вырашыш […]...
- Пераўтварэнні І схавала ў сардэчны кошык, Ранкам стала зьнічка сінічкай, Папрасіла зярнятак трошкі. Накарміла сінічку хлебам, — Можа будзеш маёй сястрычкай? […]...
- Пусты парк ды начны хваляў плёс Пусты парк ды начны хваляў плёс Ты зьнікаеш у цемры на крок. Не спаткалі тут мы свой лёс І падманвае […]...
- Зьнікае люд Зьнікае люд. Зьнікае час. Зьнікаюць тыпажы І сьведкі. Зьнікае ўсё, Што жывіць нас, Сілкуе Непаўторных гэткіх. Аціхне гуд І твой […]...
- Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
- Хмурыцца лета Хмурыцца лета… Ў нізінах Асока… Панікла, Пажоўкла- Зрабілася Цінаю… Душа Як застылая Хваля Ў мароз… Змерзла На ўзлеце, Надзей Не […]...
- Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...
- Прайшло *Прайшло* Мне б хацелась вярнуцца ў дзяцінства, Дзе кожны дзень радасць, І дзе кожны дзень спакой, Дзе не бывае бязвыхадных […]...
- Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...
- Прайшло столькі часу Прайшло столькі часу – я бачу: Колькі страціла я людзей. Але я, але я не заплачу. Не для гэтага сённяшні […]...
- Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...
- Пойня Поўны месяц у небе, Учора прыкрыў зоры, Быццам тое кола, Нібы лодка ў моры. Але калі лодка, – Кола не […]...
- Скупое лета на цяпло Скупое лета на цяпло, Але было яно, было, Хапала сонца квеценi. Буяла, пенiла, цвiло i прабiвалася, расло,- Хоць i не […]...
- Воля Зеўса? Вузкія вуліцы Вільні Заліла штучнае сонца: Горача, хоць цямно – Нібыта ў лазні-парыльні. Князі тут змяніліся дзіўна Спачываў – ін […]...
- Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
- Як я правёў лета (з драматычнай паэмы “Дзяды”) Першыя ўрокі. Мусоліш аловак і сьцёрку. Тэма на дошцы – пішы, як праводзіў ты лета. Пішуць, казлы. Ты таксама хацеў […]...
- Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
- У старым парку Павольна сняжок пакрывае Цудоўны абшар Жылібера. І толькі мароз затрымае, Стрымае пакуты папера. Варона не ведае болю, Турбот, хвалявання душы. […]...
- Дзе ты Як адзінокі вецер, што гуляе ў небе, Нібыта кліча ён цябе с сабою. І толькі потым ўжо спытаеш: “Дзе ты?”, […]...
- Канцы звязаць …Канцы звязаць – і кола атрымаць… Заганнае… (нібыта навукова…) Звязаныя і мы для ўсіх наўкола – Пярсцёнкам… Лёсам… Позна наракаць… […]...
- Асенні лес Весь зіхаціць асенні лес, Гэта царства спакоя і фарбаў, І ў ім мы нібыта ў сне Пад ўладай яго дзіўных […]...
- Што ні лета – над палямі Што ні лета – над палямі нам жаўрук вярэдзіць душы, што ні восень – пыл у вочы журавы з нябёс […]...
- Хутка распачнецца лета Паклаўшы галаву на мяккія калены, З табою кайф сапраўдны адчуваю. А калі пальцы валасы цярэбяць, Аж птушкі недзе ўнутры спяваюць. […]...
- Калі яна пакідае арган Іграючы ў белым касьцёле, Кахаючыся з ксяндзом, Жанчына марыць у полі Застацца на ноч з касцом. Іграючы штосьці з Баха, […]...
- XLі з’езд БРСМ Адчуваю, што сёньня ўсё зьменіцца, Рэзка ўгору кар’ера падыміцца, Бо іду і вакол усё мне праменіцца, Над палацам наш сьцяг […]...
- Адзвінела птушынае лета Адзвінела птушынае лета, Нам ужо не вярнуцца туды, Дзе былі мы пяшчотай сагрэты, Дзе прабеглі юнацтва гады, Дзе лічыў сабе […]...
- Гэта Гэта зьнікне ўсё ў нябыт. Гэта ўсё сканае. Летуценны дабрабыт Нас не захавае. Скрозь сусвет і час пракроч Валацугай шумным, […]...
- Шмат спазнала жыццёвых дарог Шмат спазнала жыццёвых дарог, І наперадзе іх шчэ багата. Толькі кліча бацькоўскі парог, Кліча сэрца бацькоўская хата. Клічуць памяць лугі […]...
- Людзі лета з палеткаў пазвозілі Людзі лета з палеткаў пазвозілі, Гул гарачых матораў заціх… Асцярожна хадзіце па восені, Па завулках яе залатых. Хай палае няяркі […]...
- Паўночны Мой час і край – маё мяно. Я свой, я звыклы, я паўночны. Паветра мерзлага віно У келіх цемры лью […]...
- БАБіНА ЛЕТА Адгалоскам у бары песні спетай, рэхам летняе пары дзіва гэта. Як салодкі летні сон на імгненне спелых траў, палёў, лясоў… […]...
- Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
- Пакацілася лета Пакацілася лета Цераз поле і лог. Пакацілася лета Без усякіх дарог. I, напэўна, чакала Ад яго сінява – Журавоў выпускала […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- Бацьку забрала лета Бацьку забірала лета, можа восень, можа дождж. Я не змог убачыць гэта, бо мне плакаць давялось… Бацьку забірала восень, нават […]...
- ***Вячэрняя прахалода *** Вячэрняя прахалода. Спякотлівы дзень, бывай. Няхай адпачне прырода, Бадзенеўскі родны край. Ну, колькі ўжо можна парыць?! А заўтра ж […]...
- Лета. Лецішча Сонейка так і пячэ праз фіранку, няўмольна нас смажыць з самага ранку. Ты – як Бейонсі, я – быццам Джэй […]...
- Спазненне Бясснежны снежань – у душы раскол. Прырода адракаецца ад веры. Галее лес, дасюль няўтульна-шэры, Як паруснік, што трапіў на прыкол. […]...
- Падары мне лета Падары мне лета ў сонечных дажджынках а ў ім песню света ў залатых пражылках Падары мне восень толькі без маркоты […]...
- Крочыш па вуліцы. Дождж Крочыш па вуліцы. Дождж. Смутак. Хмары засланяюць сонца. Ты чакаеш, што дождж прынясе штосьці новае, Здаволіць смагу, змое бруд часу. […]...