Верш Пасля ціхіх перастрэлак
Пасля ціхіх перастрэлак
I налётаў штурмавых
На плацдармах абгарэлых
Усё менш і менш жывых.
Пад зямлёй сышліся цені
Неданесеных штыкоў.
Як загад аб наступленні –
Век кароткі ў юнакоў…
Зразумець мы хочам мову
Вешчых траў і светлых дрэў:
Можа, ў іх ёсць тыя словы,
Што сказаць хтось не паспеў.
Ещё вершы:
- Сафійскі сабор (Пасля наведвання Полацка) На беразе Дзвіны, высока ў акружэнні сонных дрэў, стаіць апошні з прыкладаў барока і слухае нячутны хваляў спеў. Ён зведаў […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Кажыце сваяцтва, а не радство Кажыце сваяцтва, а не радство, Кажыце краса, пекната, хараство, І дабрыня, меншыня, меншыня – Кажыце, пакуль вам падказваю я. Адметны […]...
- Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
- Ёсць на свеце мой алень Ёсць на свеце мой алень, Ёсць і гэткае маленне: Будзь заўсёды у аленя, Цёмны мох і светлы дзень! Вы, разумныя […]...
- Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
- Касманаўт заўжды пасля палёту Касманаўт заўжды пасля палёту Прывыкае да зямлі ізноў. Думаю пра гэта я з палёгкай: Мы ўвесь час вяртаемся дамоў. Век […]...
- Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
- Шостым днём пасля Дзядоў Шостым днём пасля Дзядоў На зямлю туман сышоў. І Расія барвавела, Ад хлапцоў-кібальчышоў. Спадароў тады прагналі, Перамог рабочы клас, Дзяды […]...
- Не трэба вайны Мы дзеці вялікай і мужнай зямлі, Мы з думай аб міры і шчасці ўзраслі, Мы хочам зямлю даглядаць, засяваць, Мы […]...
- Ціхіх рэчак разлівы, вясновыя пацеркі вод Ціхіх рэчак разлівы, вясновыя пацеркі вод… Як стагоддзі таму, новы дзень узыходзіць над краем. Цёплы водар зямлі, і абуджаных птушак […]...
- А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
- Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
- Карацелькі У марах пра адпачынак. -Эх, як я правёў бы лета, Каб не стала раптам інтэрнета!.. * Толькі наш мужык можа… […]...
- ДРУГОЙ – Ты прабач мяне, Сяброўка, Толькі зараз я не твой. Светліць месяца падкоўка Мне сцяжынку да другой. Бо спынялася імгненне […]...
- Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...
- Магутная нацыя Я патрыёт сваёй краіны, Я патрыёт зямлі радной, Гучаць народныя быліны, У душы сатвораныя мной! Пра Беларусь яны, пра мову […]...
- У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...
- Дала мне маці гэту мову Дала мне маці гэту мову, Каб не нямым прыйшоў у свет, Дала мне маці гэту мову, Як спадчыну і запавет. […]...
- Апранаем мову Мы мову апранаем… Сваю, бацькоўскую ды беларускую – не паважаем! На ёй не пішам і не размаўляем ні дома, ні […]...
- Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...
- Будуць вечна сады расцвітаць Будуць вечна сады расцвітаць, Белагрудыя ластаўкі лётаць I дзявочыя ногі таптаць Залатую лотаць. Але гэткай вясны і снам Не прыдумаць […]...
- Калі ёсць права гаварыць А словы я знайду яшчэ. Ды я ўвесь свет пераіначу! Я над радком смяюся, плачу І ноч мая бяз сна […]...
- Пра мову Паглядзіце з павагай на гебрайскі народ, Сярод мук і выгнання, ды чужынцаў сярод, Ён збярог сваю мову, ён яе шанаваў, […]...
- Пасля завеі Пушыста, светла, ціха На выспах, на балотах. Завея, як ласіха, Качалася ў сумётах. Сярод лясін каравых Мароз трашчыць нядрэмны, I […]...
- Пасля вайны Я на кіно ў бацькоў дазволу клянчу. Пасу гусей ў разлётнай чарадзе. Мой залаты, мой рэзкі свет дзіцячы: Мятлушкі сон […]...
- Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
- Пасля дажджу Вясновы дождж абсыпаў градкі. Цвітуць, што зоркі, агуркі, А з клёна, што ідзе ўпрысядкі, Спадаюць пырскі-светлякі. Яму ўсміхаецца рабіна, У […]...
- Пасля дожджыку ў чацвер Пройдзе дрэннае надвор’е скінуць кепскага цара птушкі вернуцца ў Пагор’е дзе дзяцінства спіць пара. Край пакіне жах хваробы… нехта знойдзе […]...
- Пасля Барселоны Нібыта з раю Ты сыйшоў з Барселоны Пакінуў ззаду Саграду, Саграду, Саграду. І яблык спакусны На плошчах і вулках Пакінуў […]...
- Я ведаю Я ведаю: Нядобрых моў няма, У кожнай мілагучнасць ёсць і сіла, Якая песняроў ускаласіла І мудра зберагла, Каб не скасіла […]...
- На схіле дня святла яшчэ даволі На схіле дня святла яшчэ даволі, Вільготны цень кладзе дубоў сям’я. О, як патрэбны мне твае далоні, Любоў мая. Калі […]...
- Шкадую жанчын, што пасля пацалунку мужчыны Уначы, Калі мы спалі, Калі спаў Зямны абшар, У наш край З далёкіх даляў Завітаў Вялікі шкляр. Са стараннем ён, […]...
- Адзінокі верш Ілбом грукаю ў сьцены – замест дыялёгу зь ценем… Прынцыпова ўсё роўна, скончыцца дождж ці не – тлумачу ілбом сьцяне, […]...
- Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
- Вам пісьмы пісаць не буду Вам пісьмы пісаць не буду – Чытайце вершы мае. На пісьмы не хопіць мужнасці І часу так не стае. У […]...
- Дзён маіх Дзень мне векам здаваўся, Покуль стрэнемся мы. Помніш, як я хваляваўся? Быў я заўсёды нямы. Лёгка – у песнях пяецца. […]...
- Першыя словы прэзыдэнта пасля выбараў Вітаю вас, шляхецтва, спадары! Ліцьвіны-крывічы, мы тут гаспадары. Вітаю вас паненкі і панове! Час размаўляць усім на роднай мове. Дзе […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Зразумець, што ты – народ Зразумець, што ты – народ, I ад радасці ўзвінуцца, На любы яго зварот, Як на імя адгукнуцца. Са сваёй Радзімай […]...