Верш УПУСЦі МЯНЕ

“Упусці мяне ў хату”- просіць ціха снег,
Зіма злуецца, а цяпло – упускаць не хоча.
Ад скрыжавання завіруха пачала свой бег,
Не спыніцца да раніцы і гаспадарыць ноччу.

Заціхла пада льдом, стаміўшыся, рака,
Цяпер ёй да вясны не вырвацца з палону.
Трымае моцна за бакі яе сцюдзёная рука,
Ды лес як пляма ўначы імшыць зялёным.

Накрыўшыся хвастом, у дупле, вавёрка спіць,
Лёд не трашчыць – пяе, нямеюць у небе зоркі.
Далёкі месяц над зямлёй сярнічкаю гарыць
і цягне дымам раніцаю з хаты свежа-горкім.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Птушка хакнула ўначы Птушка хакнула ўначы, Можа, аб сваёй нядолі?.. Сціхла рэха ў наваколлі, Ані ветрыку у полі… І здалося, што ніколі Не […]...

Не сумуй без мяне Не сумуй без мяне. Я сама па сабе сумую. Не пільнуй на зямлі, бо… Ахоўнік – злы лёс – не […]...

Спіць паўночная маркіза Спіць паўночная маркіза, А пісьмо як матылёк, Там Дзісна, Рубон, і Дрыса, І вясна праз іх здалёк. Спіць паўночная маркіза. […]...

Маці Змярканне лепіць цень да столі. Малы, цягнуся, каб схапіць ружовы бохан спелай поўні, на срэбры пальцы сашчапіць. Матулін твар усмешкай […]...

Спіць вакол усё, спіць вакол зямля Спіць вакол усё, спіць вакол зямля, Спіць пад снегам лес, вёска спіць мая. Толькі я не сплю, а яшчэ не […]...

Т. Булгакавай Лёгкасці ветру не стае, што ж да мяне!.. Снежань… Ён цеплыню разрэжа І горад – яблык саспелы. Ўвап’юцца ў духмянае […]...

Вясна жыла у травiнцы кожнай Вясна жыла у травiнцы кожнай і ў кожным дыхала лістку, і мы, забыўшы асцярожнасць, пайшлі ў вясну рука ў руку. […]...

Зязюля, кажаш? Зязюля, кажаш? Не, не сустракаў, Хадзіў па лесе доўга і гукаў, Але дарэмна ўсё, такія птушкі: Хоць погляду не бачныя […]...

Як звяры зіму сустракаюць Мядзведзь На ўвесь бор, На ўвесь бор Гучна грукае тапор. Гэта Мішка клышаногі Чэша дошкі для падлогі. Ставіць ложак, бо […]...

Упадзе на тваё плячо Над вёскаю – Дым нахлупам навіс. Паветра – студзяністае, густое. Шарэлым ранкам, нібы сыты ліс, Спіць вецер недзе ў норах […]...

Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Падрастаюць – чатыры сыночкі. Хоць сумнення ў душы зерне спее, […]...

Нібыта зорачкі ўначы Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. Мой сум і боль куды падзелі? Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. […]...

Прысвячэнне сабаку ПРЫСВЯЧЭННЕ САБАКУ Познім вечарам я падыходжу да вёскі. Тут сабакі мяне больш не лічаць сваім, Заліваюцца брэхам – чутны адгалоскі. […]...

Ноч на возеры Ноч на возеры. Ціха над возерам сонным. Спіць асака і чарот. Месяц на небе гуляе, Кінуушы вокал россып пяшчот. Да […]...

Сiмфонiя халоднага дажджу Сiмфонія восенi – кроплi, як ноты, Канцэртам халодным дар непагоды. Утульна вавёрцы сядзець у дупле, А як той вароне на […]...

Летам у бары Лета слаўнае настала, шалясціць ліства ў бары, скача шустрая вавёрка – на пацеху дзетвары. – Хопіць, рыжая, скакаць, хопіць цырк […]...

***Заснула сонца на кусце чаромхі * * * Заснула сонца на кусце чаромхі. Гуллівы касцярок гарыць-трашчыць. Гітары пераліў – раманс чароўны… О, як бы галаву […]...

Ледакол біцця У Радзівонаўны аднойчы Адзін калега мой спытаў: Як нарадзіць прывабны слоік, Каб нават лёд там вершам стаў? Наіўны Сашанька пытаўся, […]...

Раніцу шчэбет пільнуе Раніцу шчэбет пільнуе Ў лісці жоўта-зялёным. Туліцца жнівень над пуняй З ношкай аўсянай саломы. Сонца бліскучым пласконнем Іскры ў тумане […]...

Замінаюць жыць кастрычніцкія дахі Замінаюць жыць кастрычніцкія дахі падваконьні дзьверы скразьняком гундосяць мы з табою разам зьнішчым свае страхі што зь дзяцінства нас з […]...

Бярэзінскі біясферны запаведнік Дзе бярозы гамоняць пад вецер, дзе ўначы гудзіць цемны ельнік. Там прыгожы куточак на свеце, чыстых слоў і душ запаведнік. […]...

Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...

Рэчанька не спіць Рэчанька не спіць, светлая бяжыць Травы напаіць, сонейка умыць. Ў соку сенажаць, каласы шумяць, Клічуць уставаць – і касіць, і […]...

Цуда-раніца Я думай заняты з відна да змяркання: Шукаю, сяброўка, табе параўнання. Цябе велічаў бы я яснай заранкай, Ды ўсім яна […]...

Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...

Мухамор Баб’iм летам да зары У зялёным гушчары, Дзе мох сцелецца рабы, Паспрачалiся грыбы. На ўвесь лес, зялёны бор, Расхвалiўся Мухамор, […]...

Ты мяне не чакай Ты мяне не чакай, я прайшоў красавіцкім дажджом, Ручаямі імклівымі збег да бліжэйшай рачулкі. Бачыш, следам за мной непад’ёмным паўзе […]...

НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...

Пакліч мяне Як сьнег, надзеі промень тае, Ўзыйшоўшы, нібы зь нябыцьця І кожны дзень, як век, зьнікае С табой, нястрэтая, мая. Бы […]...

Ты не пытайся ў мяне Ты не пытайся ў мяне пра што я думаю калі, Сад за акном маім цвіце, спяваюць песні салаў’і? Чаму ў […]...

Падыдзі да мяне Падыдзі да мяне, але асцярожна, Не кранай цішыню, што трымае сусвет. Ты не хвалюйся – мне ўсё можна, Бо я […]...

Вызвалі мяне Вызвалі мяне, я адыйду Ўноч ці ўдзень ў далечыню. Гадамі я ня бачыў зор Ня даўшы краснасьці пазор Я зноў […]...

Кахай мяне Кароткі, кажуць, век дзявочы, Ды колькі вёснаў ні міне, Не апускай тужліва вочы – Назло гадам кахай мяне. Кахай, хоць […]...

Не любі мяне Не любі мяне. шукай не мяне. тампліеры па сэрцах танчаць сцюдзёнае танга. не шкадуй мяне. даруй не мне. рызыкуй не […]...

Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...

Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...

Не глядзі на мяне Не глядзі на мяне- Я такая заусёды. Калі шчасце міне, Размінуюцца годы. Не глядзі з-за спіны, Як жадаю я дыхаць, […]...

Мяне многа Магчыма, мяне вельмі многа, і з гэтага большасць – старога, не нова, і не… Верагодна, я згодна. Амаль не крычу, […]...

На вастрыні жыцця не паслізніся На вастрыні жыцця не паслізніся, Каб зберагчы натхнення дыямен, Да веснічак бацькоўскіх прытуліся, Упусці ў сэрца радасці фермен. Лязо жыцця […]...

Разбудзі мяне Разбудзі мяне рана-раненька – Павянчаем світанак з зарой, І ласкава на роўныя жменькі Мы падзелім вясельны напой. Смагу сэрцаў здаволім […]...