Верш Епіскап Тураўскі
Епіскап Тураўскі
У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага
Сярод асветнікаў адметных
сярэднявечнае пары –
залатавусны прапаведнік
залатакупальнай царквы.
Ён адукацыю ад грэкаў
пры княжым атрымаў двары.
Казанняў – цудадзейных лекаў
для душ – нямала ён стварыў.
Трымаў бібліятэку ў вежы
епіскап Тураўскі Кірыл.
Нямала яркіх прытчаў – ежы
для роздуму – Кірыл стварыў.
Эпохі прадстаўнік яскравы
і творца з яркасцю зары,
нямала пропаведзяў – стравы
для сэрца – Тураўскі стварыў.
І прапаведніцтвам займацца
Кірыла наш не праміне.
Натоўпу прытчы красамоўца
чытаў – нібыта звон звінеў.
Так, місіі манахаў медных,
так прапаведаваў, як вы,
залатавусны прапаведнік
залатакупальнай царквы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Галерэя тытанаў Пралог Адам з Вікенціем, паэты… Францішак з полацкага краю… Я вершаваныя партрэты тытанаў даўніны ствараю. Пішу Кірылу, Ефрасінню… Пішу Тадэвуша […]...
- Марцін Тураўскі У дванаццатым стагоддзі, У манастырскам асяроддзі, Светлы старац Марцін жыў, Добрым кухарам служыў. Да глыбокай старасці, Быў заўсёды радасным. Як […]...
- Дні знічамі спадаюць дадолу Дні знічамі спадаюць дадолу, Ночы плавячы ў светлым агні. Таямніцу Сусвету — ў падолу Ты трымаеш святымі вачмі. Не такая, […]...
- Эскіз ш-пар-галкі Мастак не спісвае з натуры. Ён што падказваюць бярэ. Але падказаныя ружы ён да каханай не нясе. Ён возьме кветкі […]...
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- Я прыйду на зары Я прыйду на зары Нечакана і ціха I знаёмую клямку Нясмела крану… На буслянцы прачнецца Старая бусліха I разбудзіць вясну. […]...
- Я люблю чырвоны колер цэглы Я люблю чырвоны колер цэглы, Даўнія цагляныя муры. Я люблю старых заводаў цэхі У святле рабінавай зары. То жыцця найпрыгажэйшы […]...
- А чым магу я пахваліцца? Казбекам добры друг-кунак, Яго папахай ганарыцца. Я з другам згодзен. Гэта так. А чым магу я пахваліцца? Свой край я […]...
- БАЛАДА АНАТОЛЯ БЕЛАГА (10.12.1939-14.11.2011) …У Доме рыпяць палавіцы, Бы ў Храме вялікім, старым, Які ты стварыў не ў сталіцы, Які для Айчыны стварыў. […]...
- Адвечны замак А замак абароніць ад ярма І вось паўсталі разам проць навалаў Шчытом каменным па-над поймаю ракі Адная круглашчокая, напроць яе […]...
- Цётка Скрыпка грае – сэрца замірае I лучынка свечкаю гарыць… Гэта гранне чуюць ва ўсім краі, Гэта свечка – зоркаю ўгары. […]...
- Кніга Сімяона Кніга Сімяона Памяці выдатнага паэта і асветніка XVII ст. Сімяона Полацкага Клабук, нібы вянок лаўровы, на творцы з яркасцю ракеты. […]...
- Наш правадыр і не ведаў Наш правадыр і не ведаў, Што ў Беларусі бываў, Што ён і ў Брэсце абедаў I ў Мінску не раз […]...
- Лепш без падказак Вядома: Спачатку стварыў Бог мужчыну, І гэтаму факту Мы ўсе вельмі рады. А потым узяўся ужо за жанчыну – Бо […]...
- Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
- Няхай уславіцца Лянота! Няхай уславіцца Лянота! Так бы і жыў заўжды ў гульбе! Ды прыйдзе страшны звер – Работа, Ашчэрыць зубы на цябе, […]...
- Дарога жыцця Дарога жыцця жаданая Далёка зямлёй прайшла, Яна яшчэ ў розуме Маркса Светлаю зданню была. Яе, паміраўшы, бачылі Ў праменнях зары-вясны […]...
- Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...
- Пераклад санета 32 У. Шэкспіра Калі ты мой сыход перажывеш І часам адгародзішся ад тлення, А некалі, пачуўшы модны верш, Успомніш мае сціплыя тварэнні, Ты […]...
- Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...
- Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
- О, колькі раз прасіла прабачэння О, колькі раз прасіла прабачэння, Чакала, быццам хворы, паляпшэння І мерыла я крокамі пакой. У тварах у чужых шукала рысы, […]...
- Гімн Сонцу Так! Так! Квітней, Радзіма, Пад цёплым сонцам, Што нас грэе праз ваконца. Яго святло падтрымку дае нам кожны дзень, Прамень […]...
- Сьвятая праўда Сёньня, Божа, іконы твае сьмяяліся. Праваслаўны бацюшка Міхаіл Царквы Трох Сьвяціцеляў за стырном у нецьвярозым стане спынены супрацоўнікам ДАІ (зусім […]...
- БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
- Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
- Пакаянне Сэрцам на калені стану і заплачу, Дрэннага нямала у сабе я бачу. Я схілюся долу, Божа дай мне сілу, Каб […]...
- Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея, Сонца высунула з хмар Задаволены свой твар. Па-надлесам, Па-над полем Развінаецца раздолле, I выпырхваюць з-пад ног […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- Па садах аб запозненным шчасці Па садах аб запозненым шчасці Так пяшчотна спяваў салавей. Адступілі трывогі, напасці– І адразу на сэрцы цяплей. Не змаўкай да […]...
- Нарцысы беглі да Нявы Нарцысы беглі да Нявы. Ад кацярынінскай царквы, Прашыўшы жоўценьню масты, Пятра абдзёршы рукавы, Крануўшы Спаса галавы, Прабіўшы ў Зімнім дзірваны […]...
- Стогнуць дрэвы пад востраю “шведкай Стогнуць дрэвы пад востраю “шведкай”, Збітым птахам ляцяць да зямлі. Абдымаюць апошні раз сцежкі, Пакідаюць у зямлі карані. За валюту, […]...
- О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...
- За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...
- БАЛАДА ГЕДЗІМІНА (1275-1341) Нібыта смерць, халодная зіма І ў Вільню аніхочацца вяртацца, Бо ўсё замецена, і ўжо віна няма, І ў замку […]...
- Адгукніся Адгукніся слова слову, Песняй-гуслямі зайграй. Як падковай Каляровай азарыўся небакрай. Адгукніся ліст лісточку У абуджаным бары. Ля крыніцы З маладзіцай […]...
- Парадокс бога “калі стварыў твой розум з гліны наш Госпад – чыста для душы – то падкажы, як ён падніме той камень, […]...
- Дзяўчыненька, шуміць гай – Дзяўчыненька, шуміць гай, – Дзяўчыненька, шуміць гай, Каго верна любіш, не забывай. Каго верна любіш, не забывай. – Няхай […]...
- Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Прабiраецца сонца – цiхусенька так, Затаiўшы дыханне: хаця б не атрэсцi Гэты цуд, што […]...
- Дазвольце ёй палетуценіць Дазвольце ёй палетуценіць, Маёй пакутніцы-душы. Мой шлях у восеньскіх адценнях, О, творца, болей не пішы. Дазвольце мне свой колер змрочны […]...