Верш Дванаццаць гадзін да сустрэчы
Дванаццаць гадзін да сустрэчы,
Сяджу і п’ю каву дарэчы.
Хвіліны ўцякаюць марудна,
Ды кава мая не атрутна,
Без цукру ўжываю яе
Не бяды
Замена “зялёнай зьмяе”.
І тады
Калі зноў я ўбачу цябе
Як у сьне, што нібыта,
Як “Пагоні” ваярскай капыта,
Кол асінавы ў сэрца ўваб’е
Купідон. Дапаможа узьняцца на ногі
Растапіўшы сугробы са сьнегам.
Я выходжу са спячкі з берлогі,
Да цябе прЫйду я чалавекам.
Ещё вершы:
- Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Вясновыя ветры ўстрывожаць снягі, Наладзіць сустрэчу запознены вечар, Запознены вечар – востраў тугі. Бываюць сустрэчы! Такія […]...
- Нашыя сустрэчы Дарэчы нашыя сустрэчы Анёлам лётаюць па-над Рубонам, Шпацыр, як колакал на вечы, Аркестрам духавым б’е па іконам. Мішэнью сэрца падае […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
- Дванаццаць Сакральная лічба дванаццаць, Нам чорным адбіткам лягла. Жалобная лічба дванаццаць, Праз кожнага з нас ты прайшла. Дванаццаць сорваных кветак З […]...
- Калі стрэлка на дванаццаць А Новы Год, як непазбежнасьць, імчыцца па дарозе. Пракладвае шляхі праз вечнасьць, каб Зоркай успыхнуць у Казерозе. Калі стрэлка на […]...
- Сустрэчы Наканаваў сустрэчы лёс За кожным развітаннем. Ірвецца сэрца да нябёс, Нібы даўрук уранні. І падпяе душы замля, Забудзецца трывога, І […]...
- Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...
- Я так баялася гэтай сустрэчы Я так баялася гэтай сустрэчы. Я думала: яна ўспыхне маланкай з яснага неба ці сцюжна агорне агромністай кропляй. Я так […]...
- Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Бо будзе абярэгам яна у змрочным сьне. Ды сэрца у цемры сагрэе калі Ляжаць яно […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
- Мой народ Вецер з сонцам люляе зямлю Над бярозавым зграбным гаем. Я краіну сваю люблю, А дакладней – людзей кахаю! Што працуюць […]...
- Мы рады сустрэчы Вас шчыра вітаем, жадаем натхнення – Для свята пара настае, Іграюць музыкі,- і гімн ухвалення Гасцям дарагім прапяем. Мы працай […]...
- На мяжы растання і сустрэчы На мяжы растання і сустрэчы – наш прыпынак і магчымасць выйсці з дня ды ў ноч, а з раніцы – […]...
- Сустрэчы з табою Сустрэчы з табою прыносяць выключна пакуты Майму здранцвеламу целу, згвалтаванай душы Што звыклі вагацца, калі вакол перакруты За здзекам ва […]...
- Сустрэчы з багамі Агнёвая паненачка з часоў Вялеса, Бурштынавых вачэй пагляд чароўны… Палоніць душу дзён, зрынае Ахілеса У бездань пачуцця сатканага з бавоўны […]...
- На сустрэчы партызан Вецер супакоіўся на міг, Як чырвоны следапыт дасведчаны… – Як жа засталіся Вы ў жывых? – Запытаў адчайнага разведчыка. Усміхнуўся […]...
- Пад уражаннем сустрэчы Я апантаны быў гульнёю, Што сёння ўвечары была. Яна расчуліла нас глыбінёю Ды вельмі думкі заняла. А думкі былі пра […]...
- Сустрэчы з Пушкіным у Лідзе Сустрэчы з Пушкіным у Лідзе Лідскі краязнавец Анатоль Фёдаравіч Кулеш у юнацтве меў шчасце пабачыць прапраўнука вялікага рускага паэта Рыгора […]...
- Знаёмствы. Размовы. Сустрэчы Знаёмствы. Размовы. Сустрэчы. Той першы, прыцішаны вечар. Той першы наш мёд-пацалунак… Душы закранутыя струны. Абдымкі. Пяшчота. Прызнанні. Ад вечара і […]...
- У доўгай ростані Ты такая-такая далёкая… І самотнасьць у сэрца б’е. Я ў пакоі пустым галёкаю І ня чую, вядома, цябе. Толькі ты, […]...
- Неспатоленая вясна Адхланнем неспатоленай вясны Душа пялёсткам раскашуе, На ўзлеску Белае Русі Пан Бог ліцьвінам моц даруе. І Страцім-Лебедзь паляціць Пад перазвон […]...
- Подых вясны Чароўны дзень вітае золак І птушак гоман заліўны, Трымценне тоненькіх галінак На цёплым веснавым вятры. А хмаркі носяцца па небе, […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...
- Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...
- Калі наўкола неспакой Калі наўкола неспакой, Бы дзідай сэрца працінае, І слота косіць шыхты мрой – Згадай свой край забраны. Хоць і не […]...
- Яшчэ не пачаўся снежань Яшчэ не пачаўся снежань А снег на зямлю ўжо лёг Нібыта у полі вежу Пабачу цябе здалёк Пабачу цябе прыгожай […]...
- Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...
- БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
- Бабуля збірае бутэлькі з-пад Tuborg Бабуля збірае бутэлькі з-пад Tuborg, Бомж Вася з-пад Heineken, Carlsberg – заўклуба. Шукае Bavarыю нейкі механік, З-пад Лідскага – “мусар”, […]...
- Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel, Беларушчыны пакуты, ціснуць кАты на прабел. Хворыя дэгенераты, пацяшаюцца над мальцам, Тычуць пальцам […]...
- Я іду на вайну Прабач, Беларусь мая, родная маці. Прабач, калі штосьці рабіў я не так. А я не магу заставацца ў хаце. Прабач, […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- БАЛАДА МІХАЛА ЦЮНДЗЯВІЦКАГА (1836 – 2.06.1863) “Мужыцкую праўду” сялянам чытаеш У дымнай карчме каля пыльнай дарогі. Чытаеш, нібыта агонь раздзімаеш, Агонь, што асвечвае […]...
- ЖЫВУ ДЛЯ ЦЯБЕ Тая, што пакахаў ува мне, Якою, як вокам сваім даражыш, Якая астудзіць заўсёды твой гнеў І дапаможа бяду перажыць, Магчыма, […]...
- Мастак-сакавік Белыя коні у вырай лятуць Разам з вятрамі Пагоні, Нашыя мары схаваліся ў хмары, Зьніклі ў нябёсах, зімовым гушчАры. Кулі […]...
- МАЛЕНЬКі НАРОД Не гнявiся, Божа! Мы – народ маленькi! Хто нам дапаможа Выйсцi iз калейкi? Моўчкi робiм справу, Лiпкi пот сцiраем. I […]...
- Вупырыца Яе не ўратавалі Памерла нехрышчонай У лесе пахавалі Пад елкаю зялёнай… Ды месяц як узыйдзе Дзяўчыначка прачнецца, У дом бацькоўскі […]...
- БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...