Верш Tіbі et іgnі
Tіbі et іgnі.
Прачытай і спалі.
Узнікні і знікні
у жыццевым агні.
Tіbі et іgnі.
Табе і агню.
Узнікні і знікні,
што люблю і кляну.
Tіbі et іgnі.
Сэнсу няма.
Узнікні і знікні
дарма, нездарма.
Ещё вершы:
- Я не люблю Я не люблю, калі гавораць за вочы. Я не люблю, калі кідаюць малых. Я не люблю, калі кахаюць за грошы. […]...
- Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...
- Калі зразумею, што здаўся Калі зразумею, што здаўся, У бітве за тваю прыгажосць, Толькі сябрам лепшым застаўся, Мяшаю, як у горле косць… Калі раптам […]...
- Шчырыя словы Шчырыя словы Трэба казаць, Цяжка бывае нам моўчкі трываць. Лічыш, дарма: Сэнсу няма… Просіцца праўда на волю сама! Боль прыхаваны […]...
- Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- Санэт Чароўнай з’явай дзіўнай прыгажосьці Ты ў сэрцы зруйнавала прахалоду. Кляну цябе, кляну сваю прыроду, Дзе месца ёсьць для рэўнасьці і […]...
- Салдаткі Тапталі ржышча, секлі буралом, Жыццём масцілі горасныя кладкі. Усё радзей за песенным сталом Збіраюцца трывушчыя салдаткі. На сукнях адгарэла мурава… […]...
- Ля Вечнага агню 1. Б’ецца, як сэрца, трапеча агонь. Вецер цалуе, хвалюе яго. Гэты вятрыска – дыханне палёў, Што далятае з далёкіх гадоў. […]...
- Люблю я Люблю гамонку косаў летам, Люблю зімой марозны маляванец, Вясною – розбрызг разнастайных кветак, А восенню найперш – абшар-барвянец… Люблю лагоду, […]...
- У жыццёвым коле літары, як спіцы У жыццёвым коле літары, як спіцы. І калі спіцы гэтыя дастаць, Павінен будзеш прымусова ты спыніцца І не на год […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...
- Ландышы Я іх табе вясной прынёс З зялёнае лясное далі. Празрыстыя крупінкі рос, Яшчэ на лісцях трапяталі. Пачырванела ты ў адказ […]...
- Змоклыя ночы, халодныя дні Змоклыя ночы, халодныя дні. Горад нібы ў аблоках ляжыць. Хутка згасаюць у вочках агні. Я б табе заспявала, але голас […]...
- Я люблю, калі ў доме ціха Я люблю, калі ў доме ціха, Калі свет нідзе не гарыць, І не чутна ніводнага ўздыха, І ўвесь горад даўно […]...
- Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...
- Ікона З дзяцінства да слёз мне знаёма У вочы глядзіць пільна мне З радзімае хаты ікона Ў кватэры маёй на сцяне. […]...
- Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
- Рэчанька вузкая, вадзіца мутная Рэчанька вузкая, вадзіца мутная, Да чаго ж ты, дзяўчыначка, сягоння смутная? – Да як жа мне жыці, вясёлаю быці? Каго […]...
- Маўчу Маўчу, бо гэта значна больш за словы. Маўчу, бо словы цяжка падабраць. Маўчу і ўсцяж сустрэч чакаю новых. Маўчу, але […]...
- Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...
- Тварцам агню Агонь з нічога не ўзнікае. Павінна ўсё-ткі штосьці быць, Што разам з тым агнём знікае, Калі аблонь агню гарыць. Павінен […]...
- Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
- Стары сад Люблю даўно свой сад стары, Яго таемныя размовы, Дзе дрэвы, даўнія сябры, Мяне прывечваюць вяснова. Тут лісця, квецені размах – […]...
- Мая Беларусь Я заўсёды табой ганаруся, Беларусь – ты Радзіма мая, Як квітнееш ты – я дзіўлюся, І цябе ўслаўляю я. Я […]...
- Думкі Я дастану цыгарэтку, Падкуру яе ад зіппы. І ўзгадаю сваю кветку, Яна быццам вірус грыпу! Ком нахлыне горкі яду. Праглыну […]...
- Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...
- Каханай Улад Скамарох КАХАНАЙ Шукаў цябе я ўсё сваё жыццё… Была складаная, віхурная дарога. Каханне разарвала павуццё І адышла пакутная трывога. […]...
- Безнадзейнасць Ноч стушыла агні, пад акно Падступіла й цікуе жахліва. Што пачну выглядаць? Не відно, Не відно – за акнамі маўкліва. […]...
- На полі вясною Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. I вузкія стужкі Сялянскіх палос – Люблю цябе, поле, Люблю я […]...
- Крынічкі, ціхія крынічкі Крынічкі, ціхія крынічкі, Як я люблю вас, як люблю! Жывы струменьчык невялічкі Мне апявае ўсю зямлю. З паклонам схілішся напіцца […]...
- Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
- СЮРПРЫЗ Я не вучыўся, я не спаў, З вачмі адкрытымі ляжаў І бачыў вобраз – нібы партрэт. Я быў шчаслівы, я […]...
- БАЛАДА ЯСЬКІ ШНІПА (1866-1914) Як павуціна, чорныя акопы У мёртвым снезе пасярод Еўропы. І прад табой і за табой вайна, Нібы з агню […]...
- Яе імя Ад прыцягнення ночы зорнай На міг свой позірк адарві. Яна паўстане ўся ў крыві, Яна ідзе нямой і чорнай. Гучыць […]...
- Маналог “тутэйшага” Ахвярую Максіму Танку Люцыян, уяві, ты адзін, ты застаўся адзін на славяншчыне, і нікога няма, паглядзі, і нікога з Купалавай […]...
- З табою ў сне Кладуся спаць, каб мы змаглі з табой убачыцца ў сне І быць у месцы тым, дзе ты належыш мне, а […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...