Верш Расхінецца мора

Ещё вершы:

1. Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
2. Мора зімы У белае мора зімы адплывае наш човен. І ў хвалях-сумётах зьнікаюць за намі сьляды. Хоць зораў ня бачна – ці […]...
3. Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
4. Мора Мора Я прачынаюся ў халодным ложку, У бялізне колеру мора. І хвалі яго гайдаюць паверхню. У абдымках роднай пустэчы – […]...
5. Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...
6. Зялёнае мора Нябёсы плакалі спаленай шчаснасцю. Хісталіся на вятры вагі прасторы. А мы стваралі ружовыя акуляры марнасці. І назіралі праз іх на […]...
7. Раяль ля мора У гэтую раніцу позьняе вясны, або раньняга лета, Стаяў раяль на беразе нашага мора. Хвалі тонка лашчылі ногі фартэпіяна, Марская […]...
8. Засыныла мора Засыныла мора, Поступамі хваляў Перашэпт старонак У глыбінь хавала. Віславусы кніжнік – Жомчугавы ветах На свае паліцы Расстаўляў сюжэты, Дзе […]...
9. Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
10. Капяж Дай паглядзець на лепшага сябе Апошнім разам – у неба срэбра. Неба сугучнай хуткасцю ўпадзе У мора кроплямі. Так трэба. […]...
11. Мне сніцца мора Мне сніцца мора. Там, за валам, Што белапенна лёг да ног, Ты, нечаканая, паўстала, Над галавою – рук вянок. Трымцела […]...
12. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна А. Э. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна, Там, дзе сонца паўднёвае ззяе як Бог, Твае плечы у сне уздымаюцца […]...
13. На пяшчанае Мора Дажджоў На пяшчанае Мора Дажджоў Я кірую сваю калясніцу, І калі б нават град пайшоў, Я шукаў бы тваю зарніцу. І […]...
14. ХТО РАЗУМНЕЙШЫ? Аднойчы воўк спытаў зубра: -Нашто табе, сусед, два рогі? Я ем казуль, яшчэ труса, ну тых, каго ратуюць ногі. Ты […]...
15. Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...
16. Застольная Няхай жыве паўкварта, А то няхай і больш Такое моцнай, вартай, Каб аж глушыла боль. Жыве хай хлеба луста, Здабыта […]...
17. Ваўчыная малітва У царкве ваўчынай воўк біўся вобземлю, Скураной дудою выў, плакаў кобзамі. З абразамі воўк дзяліўся абразамі, Горкай доляю сваёй – […]...
18. Каханне наша што? Каханне наша што? Імгненне, тая ж знічка- Так хутка праляціць, А трэба ж далей жыць. Майстэрства наша ў тым, Каб […]...
19. Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
20. Воўк на асамблеі Я раскажу тут, як умею: Спяшаўся Воўк на асамблею, Дзе гор, лясоў і стэпаў жыхары З якой пары Не могуць […]...
21. Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
22. Увысь ляціць пегас крылаты Увысь ляціць пегас крылаты Ў гэта неба над зямлёй, Толькі ведае вершнік багаты, Дзе ж яго родная хата? Там, дзе […]...
23. Воўк князя Гедыміна ВОЎК КНЯЗЯ ГЭДЫМІНА Я не ведаю імёнаў кветак, птушак і начальства. Я каменьчыкі збіраю і малюскаў – так, да кучы. […]...
24. Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...
25. БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
26. Ты гэта зразумеў Не верыў у злосць вайны, казаў: ” ды што там… а дзе ж яна цяпер?” На спачування не ахвочы смяяўся […]...
27. Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...
28. Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
29. Мае сэнс жыць на Зямлі Мае сэнс жыць на Зямлі, Мае сэнс і наша гора. Бо з нябёс нас саскраблі, І душу ўзялі з мора. […]...
30. Бярозе За частаколам ціха што так расой ты плачаш на пясок? Мы прыняслі вядро і лотак, каб малады твой выпіць сок. […]...
31. Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
32. Летним ранкам Выйду ўранку, Пастаю на ганку, Пагляджу навокал, На аблокі зірну вокам, А пасля – на сонца, На прастор бясконцы. Удыхну […]...
33. Роднай мове Нашая мова, пявучая мова, Голас народа знямелы амаль, Нашая годнасць i прашчураў слова, Наша ахвяра, наш смутак i жаль. Ты […]...
34. ЗIМОВЫ СОН Вечар зiмнi дагарае, За акном прачнулiсь зоркi. У пячы агонь махае Рудой лапкаю вавёркi. Сон iскрыстым церушыцца, Спяць малыя i […]...
35. Дай нам моцы чараўнік Дай нам мёду вартаўнік Нетраў крЫвіцкіх балот Перад сечай каб пікнік Зладзіў белы мой народ. Пераможны дай адлік, Веча зберыцца […]...
36. Мая радня Вельмі хочацца пабачыць разам усю маю радню: маму побач з татам у хаце і старэйшую сястру, двух братоў – адзін […]...
37. Помніш, Янька * * * Помніш, Янька, жартаўніца, Як хадзілі па суніцы? Мне дзяцінства наша сніцца, – Ярка ўспыхвае зарніцай. А забыць […]...
38. Каханаму Дакрануцца да вуснаў тваiх небяспечна: я тады як запалка згару за iмгненне. Б’ецца сэрца, а я за табою навечна след […]...
39. Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...
40. Абыякавасьць Дзе чуйнасьць схібілась, спачыла – Там абыякавасьць пайшла, Там ежа сумленьню – суп нішчымный І прыдарожняя трава, Забойствы там, гуляе […]...