Верш Званы памяці
Каля дзядулевае хаты
Ёсць агароджаны бугор.
На ім, бы вартавы зацяты,
Нясе свой зорачка дазор.
Гамоніць з ветрам бор сасновы,
Глядзіць ў азораную даль,
А ў сорак першым, тым суровым,
У гэтым месцы быў шпіталь.
Казала нам бабуля Ната,
Што калі войскі адыйшлі,
тут засталіся тры салдаты-
Слабыя дужа ўжо былі.
Іх талакою падымалі,
І ўратаваліся б яны,
Ды ўсё фашысты паламалі-
Ўляцелі ў ранак,”каршуны”…
На ўзорак гэты усіх трох
Пагналі, тораючы ў плечы,
Здалося, увесь свет знямог
Ад жорскасці нечалавечай.
Прашылі кулі цішыню,
Узняўся аблачынкай дым…
Зрабілі крок у вышыню
Міхась, Мікола і Яўхім.
Няспынны боль зямлі маёй
Нясуць жалобаю з вайны
Ў жыццёвай праўдзе векавой
Нязгаснай памяці званы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Неспадзявана рыпнуць дзверы Неспадзявана рыпнуць дзверы I моўчкі выпусцяць мяне. Марозны ранак, ранак шэры Мяне за плечы ахіне. Раскоціцца абрус-дарога: Ідзі, ступай у […]...
- АГМЕНЬ ПАМЯЦІ Здалося, што нябёсы пабялелі, Расцёкся боль чырвонай паласою І лёсу недасяжныя арэлі Спыніліся над вечнасці ракою. А побач – пылам […]...
- Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
- Памяці паэтаў Зноў смерць, касой махнуўшы, сее гора… Зноў – боль… і скону парасткі – крыжы… Па тым, хто жыў на гэтым […]...
- Памяці паэткі Соф’і Шыбека Зборнік вершаў. Малая пясчынка ў неабсяжным, дзівосным сусвеце. А на вокладцы – фота дзяўчынкі – цуд гарэзлівы ў сонечным леце. […]...
- Памяці Васіля Гадулькі Нізку вершаў не кінеш на плечы І на хлеб не намажаш, бы масла… Мо таму ў адзіноце й галечы І […]...
- Памяці маёй бабулі Мая мілая, родная сэрцу бабулька! Ты была мне адзіным і вечным прытулкам. Вочы, поўныя смутку, адчаю і болю, І бясконцай […]...
- Наўздагад…(светлай памяці матулі) Наўздагад…(светлай памяці матулі) ***************************************** Скрозь шыбы сонечны праменьчык Няспынна просіцца ў хату. Муркоча кот на цёплай печы. Спяшае лістапад у […]...
- Часцей, часцей прыпамінай Часцей, часцей прыпамінай… Імёны паўшых смерцю храбрых За родны край, наш мілы край, – Каб над зямлёй, што млела ў […]...
- Паратунак Бывае дзень не задаецца. Увесь свет вакол – дзярмо. Усё нечакана ўшчэнт псуецца. Навошта мне жыццё маё? І сонца як […]...
- Я лічу да трох…спыніўся Я лічу да трох…спыніўся. І далей душа не лічыць… У табе я памыліўся, Толькі вочы слёзы крышуць. Толькі неба шчэ […]...
- Званы – б’юць! ЗВАНЫ – Б’ЮЦЬ! Жахалі жудасна стронцыя стрэлы, Плоймы агню – увысь, да нябёс. Толькі нікога на свеце цэлым, Хто змог […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- У Гомлі, дзе маўчаць званы У Гомлі, дзе маўчаць званы І дзе дрыгва люд паланіла, Стаіць, нібыта вартавы, Наш ГДУ імя Скарыны. Прырода невуцтва і […]...
- Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
- Царкоўныя званы Царкоўныя званы Царкоўныя звоняць званы, прыводзяцца ў рух званаром. Як хораша звоняць яны – паэт не апіша пяром! Няцяжка зусім […]...
- Цішыня Мяне хвалюе цішыня, Што уваходзіць нечакана, Нібыта свежая ралля Ці вераснёўскі першы ранак. Нячутна нават шэпту гуку. Пытанняў апантанны рой […]...
- Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
- Дзве тундры закаханыя Дзве тундры закаханыя, Які душы прастор! Дарогі богам данныя, І промні ясных зор. Рукі две лебядзіныя, Ляглі на плечы мне […]...
- Званы – Марына Влада-Верасень Колокола Марина Влада-Верасень Колокола – Автор неизвестен пераклад на родную мову А сення не прыйшла да мяне зноў! А я […]...
- Наступнаму аб папярэднім Які ж няўдалы гэты свет, калі патрэбна мацаць зброю; каб той, хто мае больш яе ледзь ледзь спыніў свой рух […]...
- Сыну Пад стосам блакітных пялёнак хаваеш маленькія крылы. Ірвешся з усіх абалонак у гэты слезатачывы свет. Ён майго адгалосак, а межы […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Ледзьве відаць яго – Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]...
- Краскі ў лесе над Хатынню Лес заснаваў надоўга сны, Старым нічога не забыта. Гараць агеньчыкі вясны Балючым полымем блакіту. А неба чыстае ўгары, Як васількі. […]...
- Паром роспачы (Памяці Уладзіміра Караткевіча) Час разлівае нам у чаркі, Як тамада, на небе Бог І вызначае той парог… А вось чаму яму не змог […]...
- След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...
- Жальба дзяцей спаленай вёскі – Чаму не паліцца ў печы? Прастыла – як лёд, чарэнь. Накрыйце нам коўдрай плечы – Агонь нас зусім не […]...
- Мой ранак не засмучаны Мой ранак не засмучаны Таропкасцю сустрэч, Мой ранак не заручаны Раскошай белых плеч. Пявучы i мядовы, Ён поўны – пачуцця […]...
- Акрыленасць Акрыленасць! Малітвамі зямлі Так бессаромна вырастаюць крылы. Мне да душы распранутай, астылай Не вераць больш ні мачты-караблі, Ні вецер. Толькі […]...
- На арэлях памяці Кастры майго юнацтва дагарэлі, На расцяробах выраслі лясы, А успамінаў хісткія арэлі Яшчэ плывуць у даўнія часы. Гайдаюся то нізка, […]...
- Неба памяці Шэрае неба ў вачах шарэе Марва наўкола, нібы радзюжка, Даўка па ходніках днее, Горка як памяць курэее. Неба гаўбцовае шэра-саспелае […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- У лясах У лясах Чужынцаў косці Дагніваюць. А былых салдатаў Кулі Даганяюць. То інфарктам, То сухотамі – А толькі Праразаюцца Варожыя асколкі. […]...
- Памяці кнігі Кнігі паміраюць Зь цёмных спальняў дзе адзіная дарога пракладзеная жоўтай лямпай вяла да кніжнай старонкі іх рассоўваюць па ўсіх вуглах […]...
- Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы, паколькі столькі сіл у зла, на відным месцы “Дошка ганьбы” перад вачамі ў нас была. […]...
- Памяці Янкі Сіпакова 10 сакавіка 2011 г не стала Янкі Сіпакова. Вечная памяць і ўсенародная любоў і пашана добраму чалавеку і талянавітаму майстру […]...
- Залатыя званы, залатыя каштаны Залатыя званы, залатыя каштаны, Цёплы водар завулкаў старых. Залатыя званы з песняй ціхай ды цмянай – Пахкай восені сонечны ўздых. […]...
- Памяці Корне́ліу Зеля Кодря́ну Паміж халерай бальшавіцкай Ды масонскаю чумой З жалезнай вераю дакійскай Ён выйшаў некалі на бой. Шыхтуюць гвардзейцы, асілкі Дунаю, Ірвецца […]...