Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Першая навальніца

Што за раптоўная навала
Мне закружыла галаву.
І сярод ночы распачала
Дажджу турботную главу.

І гаманіла, разважала
Сцяной бязлітасных размоў.
З асфальту парай падымала
Астачу леташніх слядоў.

Калоціцца, трасецца глеба!
Пярун карцеччу б’е наўкол,
Маланкі расшываюць неба
Агню пранізлівым шыўком.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Першая навальніца - Алена Дзегцярова