Верш Постдэпрэсіі смурод
Разьбіраюць на запчасткі
Мозг мой брудныя пальчаткі.
Не пакінуць каб адбіткі –
Асьцярожна вынуць ніткі.
На тых нітках цягнуць крылы,
Уздымаюць іх на вілы,
На адсідку цэлы год –
Постдэпрэсіі смурод.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Снег напраўду падобны да ветру Снег напраўду падобны да ветру… Ты пачуеш, як сэрца трымціць… Мы заснулі ў бялюткім паветры – Снег як вецер далей […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Звон з лесу злез Звон з лесу злез, вячор палае Віллястым рухам калясніц, Адбіткі млявых бліскавіц Пануры злізвае пазем. Няўмольна час святла мінае, Звон […]...
- Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
- Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...
- Страх Страх – гэта няпройдзеныя дзверы. У праёме невядомасці – змрок ашчэрыўся зверам. Выматваюць нервы, высмоктваюць сілы Жудасці вілы*. Дзідай упёрся […]...
- Кампазытары марозы Водціскі зубоў, Кіпцюроў адбіткі, Песняй льецца З сэрца кроў, Захлынецца Гідкі Розум. Дотыкі-вятры І вады сцюдзёнай, Льецца песняй Кроў бяды, […]...
- Я цяпер твой Энгельберт, 1934г Аўстрыя, Судзеты, – Усё дзеля Адольфа. “Астры” б цыгарэты, Крызіс, час вэрвольфаў. Музу без аншлюсу, Змоваў, плебесцытаў? Падарунак друзу – […]...
- Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
- Бусліха Узняўшы неба сіні шал, Хістаючы аблокаў крыгі, Бусліхі белая душа Трывожна развінае крылы. Ад гнёздаў цёплых немаўлят, Што ўпершыню вітаюць […]...
- Патрыёт-басня Пайшла уборка ўраджая З газеты едзе ў калгас Пісаць пра частку свайго края пісьменнік-беларускій ас У калгасе былі тры камбайны […]...
- Літрсуполка “Задзьвінне Літаб’яднанні “Полоцкая ветвь” і “Крылы”, Літаратурны зьвяз “Надзьвінне”. Яны напішуць верш. Не набываем квас, Найперш набудзем “полочку” мы Полацкага піва, […]...
- Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
- Ў прыцемку пакою Так асьцярожна жаночае цела зьзяе ў прыцемку пакою, позiркi вабiць, вусны, далонi, коньчыкi пальцаў. Мускусавым пахам похвы вабiць мужчынскую палiцу, […]...
- Алежак i арэшак Ходзiць тоўсценькi Алежка, Цэлы дзень ён есць арэшкi. З’еў адзiн, бярэ другi. Памiж iмi пiрагi. Цэлы дзень жуе, жуе, Дыхнуць […]...
- Цішыня ў вёсцы ранкам Цішыня ў вёсцы ранкам, Брэх сабак за снегам скуты… Брыва хмурыць на світанку, Лес, бязмоўем апрануты. Цяжкім выцягнуўся пасам, Нерухома […]...
- Буслы Скарыны Усміхнуўся малады друкар. Кніга, нібы бусел, на руках Разгарнула крылы, каб ляцець. Віктар Шніп “Буслы Скарыны”- вобраз адпаведны, Адразу хочацца […]...
- Нам вядома, што нельга, што можна Нам вядома, што нельга, што можна, Загадзя напіса? на як жыць. Ты спытаеш мяне асьцярожна, Толькі хто нас навучыць любіць? […]...
- БАЦЬКАВЫ ГУСІ Ловіць татка плотак на Дняпры, Мамка гулянятам ладзіць клетух… На глухім стаіўшыся двары, Я на смак спрабую цыгарэту. Бацька п’е […]...
- Рамонак і пчолка Пакахаў рамонак залатую пчолку, Туліць да прынцэсы жоўтую галоўку, На руках-лісточках гойдае, мілуе, Шараю гадзінай да яе чаруе. Апускае вочкі […]...
- Розныя два слупкі Кожны гадзіннік мае свой час, як чалавек – сваю праўду. Вось мы чаму ў нашым жыцці не бачым ні шчасця, […]...
- НАШЧАДКАМ Анішто беларусу не трэба. Чым валодаў – згубіў ці спажыў… Незалежнасць звалілася з неба – Без яе б ён цудоўна […]...
- На пяшчанае Мора Дажджоў На пяшчанае Мора Дажджоў Я кірую сваю калясніцу, І калі б нават град пайшоў, Я шукаў бы тваю зарніцу. І […]...
- Дзьверы зачыняюцца Паветра цяжэйшае на пустым месцы, Дзе колісь ляжалі ружы У памяць аб тых, хто сыйшоў На пустым месцы. Кветкі ніколі […]...
- Пяць патронаў у абойме Пяць патронаў у абойме, Пяць патронаў. Падымаемся у бой мы Ў полі роўным. У патроне кожным – куля, Девяць грамаў. […]...
- Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...
- Хоць і сцвярджаюць так Хоць і сцвярджаюць так, не верце, Што раўнадушша існуе! Ўсё прапускаецца праз сэрца І ўсё да сэрца дастае. І да […]...
- Эцюд Сцежка з рэчкі п’е ваду. Смела гаспадарыць спёка. За вадою ўслед іду – Мне свой цень Цягнуць нялёгка. Спёкай лашчаны […]...
- Не было. Няма. Не будзе Неспраўджанае каханне. Няздзейсненая любоў. Неперажытыя ночы, спатканні Стрэнуцца зноў. Прывіды былых пачуццяў. Аскепкі старых перамог. Сівых, як зімовыя кветкі на […]...
- Кум i Кума Кума нітак напрала, У маток іх звівала. Кум дзівіўся: як гожа Кума ніткі віць можа. Наварыў кум ёй піва, Частаваў […]...
- Станцыя ільдзінак Асцярожна, дзьверы зачыняюцца! Наступны прыпынак – станцыя ільдзінак. – Выходзьце засранцы ўсе, блядзь! Пяць хвілінаў даю! Я стаю. Запытаў у […]...
- Між былым і наступным Значнеюць абрысы вежаў у ціхім чаканні ранка. Гуляе вятрыска свежы ў байніцах старога замка. Муры застудзілі грудзі ў глухіх лабірынтах […]...
- Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
- Дывідэнт не цуды Цэлы тыдзень Злыдзень А яшчэ прывІды Не дзеля карыды На пясочак жоўты Ўсцілаюць коўдры І з атруты торты. Невядома. Штосці […]...
- З восеньскіх паліц Бярозы залатыя завушніцы Зачапілі на зялёныя галовы. Ткуць кросны восеньскія сітцы, Колер падмяшаўшы новы. Фарбы лета дождж змывае, Але ўсяму […]...
- Я хацела зрабіць табе ласку Я хацела зрабіць табе ласку І з сабою забраць цябе ў казку, Дзверы ў свет незвычайны адкрыць І табе гэты […]...
- Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
- Паўночны Мой час і край – маё мяно. Я свой, я звыклы, я паўночны. Паветра мерзлага віно У келіх цемры лью […]...
- Над возерам Возера дрэмле… Вербы зялёныя стан пахілілі на сонную гладзь, ў постаці ціхай, пад ночы апонаю, сны старажытнасці сняць. Ўдовы-бярозы сваімі […]...
- Шкарпэткі для ўнучкі Шкарпэткі для ўнучкі Ніткі пяшчотна-ружовыя Ля грубкі ў клубок звіваю. Звяжу з іх шкарпэткі новыя- І час, і жаданне маю. […]...