Верш Стары дуб
Стары дуб над абрывам стаіць,
Карані пазвісалі над пропасццю.
І бурлівая рэчка шуміць,
У падножжа яго велічнай постаці.
І на дубе, на гэтым, старым,
Ні пялёстка зяленага колеру,
Па вясне не праходзіць па ім,
Сок жыццёвы, не падае сонейка.
І на ім вельмі часта сядзяць,
Тыя птушкі, пасланнікі цёмныя,
Яны любяць на ім спачываць,
Зачапіўшыся за галіны сваімі клешнямі чорнымі.
І стаіць гэты дуб, знае ён,
Што рака абмывае карэннішчы,
І засталась яму мала дзён,
Да абдымкі з рачнымі стварэннямі…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...
- Стары Горад Цэгла і бетонныя абшарпы, Выбітыя вокны пірамід, Што вісяць над стогадовым дахам, Быццам птушак паржавелы скіт. Вуліцы залітыя металам, І […]...
- Стары музыка СТАРЫ МУЗЫКА Бярэ у рукі свой стары гармонік, Садзіцца з ім пад яблыню ў двары, Яму, як сябру, слоўца рад […]...
- Як стары мудры вуж Як стары мудры вуж шукае вузкае выйсце, каб скінуць старую скуру – так і я патаемнай вужовай натурай шукаю сабе […]...
- Ашукаўся стары верабей на мякіне Ашукаўся стары верабей на мякіне… Думаў – ласкам і ўцехам ня будзе канца. А цяпер паціхеньку, па кропельцы гіне, Каб […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Стары сад Люблю даўно свой сад стары, Яго таемныя размовы, Дзе дрэвы, даўнія сябры, Мяне прывечваюць вяснова. Тут лісця, квецені размах – […]...
- Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Вайна, але ў адным двары сустрэў Я выхадцаў з распаленага пекла – Старыя купы […]...
- Стары да малая Бегала дзяўчынка басанога Сонейка ззяла яскрава Убачыла дзяўчынка старога І звонкім галасочкам запытала Дзеду, а чаму ты такі вялікі? Дзеду, […]...
- Паэма да св. іаана Кармянскага. 7. Абрыс галіны Абрыс галіны, лінія святла – Як словы, невыказныя ў малітве – Звязаныя паміж сабой не рытмам, А чысцінёю, што не […]...
- Ссохлая груша Ссохлая груша стаіць сірацінай. Галіны, як рукі бабулі старой. Апошнія ўжо дажывае часіны Сэрца жывое пад шэрай карой. Вецер, што […]...
- Лёс. Воля. Нацыя Лёс. Воля. Нацыя. Хмары. Над дахамі. Смерць. Радыяцыя. Чорнымі птахамі. Побач. Чарнобыль. І страшная хмара. Адольф Гітлер. Сталін. А лёс […]...
- Перакройванне шыняля – Нешта вы, маці, сыноўскі Шынель гэты доўга хавалі. Зараз прыкіну, Што можна пашыць з яго Вашаму ўнуку. Вось толькі […]...
- ГОРА Гора. Кахаюць адзін аднога. Ці не кахаюць. Дык любяць? Усё быць можа. І ўдачлівы, і нябога, Сляпымі сваімі крокамі людзі […]...
- Сон i Слон Верш для дзяцей, якія не любяць рана засынаць, а яшчэ больш не любяць рана прачынацца. Сёння мне прысніўся сон. У […]...
- Стары млын He пытаюся, куды вядзе дарога, Калі ёсць, дык некуды вядзе… Пэўна, да млына таго старога, Што даўно не меле, а […]...
- Мары аб Іспаніі Гэты тарэра не справіўся з быком. Занадта ўжо ён махаў чырвонай анучай жыцця. Іспанія засела ў ім як іголка, што […]...
- Сняжынкі Ляжу на белым мяккім снезе, Праз чорныя галіны пазіраю, Туды, дзе птушкі любяць неба, Маўчу ды, сумна разважаю… Гляджу ды […]...
- 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
- Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
- КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
- Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...
- Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...
- Мы розныя Забрала думкі восені турма, І шэпча пад нагамі лісце позняе, Што мы з табой сустрэліся дарма – Мы розныя. Мы […]...
- Маржы Маржы Любяць пакупацца ўзімку члены “Белага мядзведзя” – у палонцы (ванна ім тут!) плюхаюцца, нібы дзеці. Морж на возеры ў […]...
- Калодзеж А цэбар улюбіўся у дно, дзе зорак ззянне. Стары ланцуг хваліўся – мацней ён за каханне. Адзін пусціць не хоча, […]...
- Салют, дуронік, што глядзіш так? Салют, дуронік, што глядзіш так? На схіле натапырыў вушы. Стары твой сябра ў кепцы ўсмак, травой шамоціць вельмі слушна. На […]...
- Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
- БАЛАДА ПЯТРА БІТЭЛЯ (6.06.1912– 18.10.1991) На парваных мяшках з-пад цыменту Ты зялёнкаю пішаш, і ноч Прад табой, як жалобная стужка, Што да Божых […]...
- Не знае світання, не знае змяркання Не знае світання, не знае змяркання Гарача-кіпучая страсць. І зноўку сустрэча, і зноўку расстанне, Каханне – для сэрца напасць. І […]...
- Цябе адну я так кахаю Цябе адну так кахаю Мы разам ужо ня мала дзён. Душой з табой адпачываю, Бярозка ты, я ж толькі клён. […]...
- Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
- Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
- Выповедзь вэгетарыйца Жывёлы, даруйце! Сабакі ды коткі, Выбачце, жа людзі Да вас гэтак жорсткі Стагнаю крывёю, Сваёю душою За тысячы, сотні, Што […]...
- На Свіцязі Калі я з возерам спаткаўся, Здаўна Міцкевіч што ўсхваляў, Дык ў месца гэта закахаўся, Бы… свіцязяначку спаткаў. Ці з чар […]...
- Аб панцырным казаку Верны конь мой ціхонечка ўсхрапнуў Далягляд пакрывае туман Верны Гетман Астрожскі сказаў нам Бараніць Украйну ад асман У нядзелю прачнуліся […]...
- Дзе крыўда адвечная спела Дзе крыўда адвечная спела, Дзе сыпала гора курганы, Рукой пралетарскаю смелай Гнілы стары лад зруйнаваны. Старыя паломаны праслы, Электрыка рвецца […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- Дзьверы, замкнёныя на ключы Старая страціла розум. яе стары хутка губляе зрок. і слых. на ўсё навакольле па тэлефоне намякае на рознае. нумары з […]...
- Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...