Верш Горад асенні, горад настылы
Горад асенні, горад настылы,
Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы,
Нібы ў магіле на самым дне,
Холадна мне.
Ці засынаю, ці паміраю?
Снам ратавальным сябе давяраю.
Хворае сонца ў акно зазірне.
Холадна мне.
Доўжыцца час без патолі і веры,
Выстудзіў холад людзей недаверам.
Даўняя згадка святло адамкне.
Холадна мне.
Дзе яна, тая пара залатая?
Час анічога назад не вяртае.
Дзякуй, хоць некага восень міне.
Холадна мне.
Ещё вершы:
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
- Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
- Той горад Вар’яцтву падобна вяртанне сюды, Я з горада гэтага збег малады. Тут след мой не знойдзеш – ніводны Я ў горадзе […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
- І гляджу я на горад — бы мастак на натуру І гляджу я на горад — бы мастак на натуру. Мы равеснікі з ім. Архітэктура – то бок гмахі з […]...
- Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
- Стары Горад Цэгла і бетонныя абшарпы, Выбітыя вокны пірамід, Што вісяць над стогадовым дахам, Быццам птушак паржавелы скіт. Вуліцы залітыя металам, І […]...
- У горад! Хлебам не кармі У горад! Хлебам не кармі… (Дзе абжывуцца – там папросяць.) Слабеюць нашы карані, I кроны меней пладаносяць. Прыедзе брат і […]...
- Паездка ў горад Паездка ў горад Я сябе ўспамінаю дзяўчынкай малой, Упрасіла я маці з сабой мяне ўзяць. І бягу побач з ёю […]...
- Буяее кветам горад стольны Буяее кветам горад стольны, Хоць не Мадрыд і не Парыж. Не меней ПРАГнецца да волі, Перарасці свой глыж і крыж. […]...
- Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...
- Горад Гэты горад чужы, І чужыя тут людзі. Ён ня мае душы. Жах сьціскае мне грудзі Ад той думкі, што тут […]...
- Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...
- Ля аціхлай ракі Ля аціхлай ракі, Там, дзе пасвяцца коні, — Цёплы дотык рукі На вякі запалоніць. Там цяпло дабрыні З першым промнем […]...
- Я ўваходжу ў мой горад …Уяўляю сабе, Як ідзеш ты па вуліцы горада, Вецер зорак халодных Лунае і лашчыць твой твар. і за плаццем тваім, […]...
- Шэра жоўтае варыва Шэра жоўтае варыва У небе зімняга горада Аніяк прыгажосьцю ня вабіла. Было холадна неяк, холадна… І счарнелых дарогаў абрысамі Ды […]...
- Мне горад пустынны заўсёды Мне горад пустынны заўсёды, Там гулка…і ўсё ж такі глуха. Пустэльня на сэрцы прыроды Гудзіць і трашчыць на вуха. Вядзе […]...
- Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...
- Дрэва Час асенні, як тужлівы вечар, На прамёрзлы лес развесіў хмары. А па дрэве, быццам бы па твары, Секануў сцюдзёнай соллю […]...
- Зімна Холадна. Ціснецца шчыльна да ног, Быццам сабака бяздомны і сіры, брудны салоны па гораду снег. Можа то бруд местачковы са […]...
- Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
- Горад святочны ГОРАД СВЯТОЧНЫ Як хлопец сабрауся наваградак у сваты Есць кветкі на шапцы на выпуск убор Ты сення галантнасць сама зухаватасць […]...
- Анічога ня зьменіцца Анічога ня зьменіцца. Акрамя даты ў календары, Ну можа яшчэ глабальнае пацяпленьне, Ці дзеці вырастуць у тваім двары, Ці вырашыш […]...
- А рука пацягнулася зноў да пяра А рука пацягнулася зноў да пяра: Запісаць уяўленні гатова. Я адчуў, зразумеў, што настала пара Для майго паэтычнага слова. Я […]...
- Паклянёмся любіць наш край! Паклянёмся любіць наш край!.. Паклянёмся, што ў нашыя сэрцы Не ўкрадзецца ні страх, ні адчай, Ні спалох немінучае смерці. Мы […]...
- Актава Свяці, кахання чыстая зара! свяці – пачуццяў сэрцаў не азмрочвай – над доляй плугара і песняра і над высокай доляю […]...
- Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...
- Параза святла Святло як віно па венах струменіць І ты наўзбоч свету ці ён ля цябе? Аднекуль з далечы крывава праменіць Лядашчая […]...
- Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
- Асенні рытурнэль Верасень залеў самлелых верадам тушыць лета жар, рассыпаны па верасе. На кастрах з бульбоўніку і лісця грэе пальцы золкія кастрычнік. […]...
- Асенні дождж Неба хмарныя сутонні выліваюць смутку тоны, і ў імжы халоднай тоне дзень захмураны і сонны. Кроплі ціха шапацелі, на зямлю […]...
- АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
- Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Асенні баль Апошні баль асеніі… Паўсюды таньчыць лісце, Зняважыўшы прыстойнасць ўсё круціцца шалёна. Стары тужлівы вальс нам вецер зноў насвіствае І кружыць […]...
- Асенні лес Весь зіхаціць асенні лес, Гэта царства спакоя і фарбаў, І ў ім мы нібыта ў сне Пад ўладай яго дзіўных […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...