Верш Максіму Багдановічу
Чаму здараецца
Ў жыцьці у нашым часта,
Што лепшыя сыходзяць
У нябыт, у цемру першымі?..
Бывае, толькі-толькі пачынае
Дарунак Божы –
талент – расьцьвітаць,
Як раптам… сьмерць
Й сьцюдзёны жвір магільны…
Што застаецца? –
Творы, кнігі, словы…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...
- Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
- Памяці кнігі Кнігі паміраюць Зь цёмных спальняў дзе адзіная дарога пракладзеная жоўтай лямпай вяла да кніжнай старонкі іх рассоўваюць па ўсіх вуглах […]...
- На свеце ўсякае бывае На свеце ўсякае бывае… Бывае, снег кружляе ў маі, Бывае, дождж пральецца ў лютым I на рачулцы, лёдам скутай, Ручэй […]...
- У пустым сонным пакоі, адзінота У пустым сонным пакоі ціха, так здараецца. Сцены белы, як паперы, нехта захапляецца. Недзе вылятаюць мары з-пад трохкамерных вакенцаў. І […]...
- Багдановічу Сцюжны час, бязмежна суровы. Спіць народ, нібы зерне ў раллі. . . . . . . . . . . […]...
- Пра графаманаў Асуджаны нявопытны паэт: “Звычайны графаман у неспакоі!” Чаму ж яго так вабіць і заве Паэзія нябачнаю рукою? Чаму ў думках […]...
- ПРАСі Ў НЯБЁС СВЯТЛА Бывае так, што цяжка вельмі, Усюды змрок і роспач ходзяць. і толькі стаўшы на калені, Пабачыш божы свет на ўсходзе. […]...
- Сем тыдняў хварэла Сем тыдняў хварэла… Сем тыдняў была як у сьне, Сем тыдняў яна назірала Затым, як сьмерць ідзе па яе. Па […]...
- Не кахаю Ужо не кахаю, бо часу няўмольны бег дзесьці знікае. Я не кахаю. Навошта крылы ламаць і падаць, калі ўжо і […]...
- Калі да помніка Максіму Калі да помніка Максіму Палягуць кветкі па вясне, Што поўняцца гаючай сілай, Дык будзе хораша і мне. Калі ад слова […]...
- СІНІ РАНАК Скокне сонейка на ганак, Тупне ножкай босаю — Пабягу у сіні ранак Першымі пракосамі. Аблячу без адпачынку Лес, прапахлы росамі, […]...
- На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
- Як табе прачынаецца Як табе прачынаецца Без маёй добрай раніцы? Як табе адчуваецца? Людзі, бывае, вяртаюцца? Так, здараецца. Як табе засынаецца? Ці табе […]...
- Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
- Бывае Бывае. І снег міма галавы падае. Бывае. Ты яго – так. Я ён цябе – не. Бывае. Нібыта наяве, а […]...
- Мудрыў, шукаў чагосьці Мудрыў, шукаў чагосьці, А час адбыў памалу, Як загуляўшы госьця, На новыя пашаны. Мне засталося поле, Жвір колкі, васількі, Дзе […]...
- Ноч. Ды толькі заснуць не магу Ноч. Ды толькі заснуць не магу, І чамусьці не пішацца зноўку. У свайго я натхнення ў даўгу І таму рушу […]...
- Хвіліна Бывае хвіліна Напружанай, Нібы звычны нам Ток электрычны. Бывае хвіліна Загружанай, Нібы век, Што заўжды Гістарычны. Бывае хвіліна Шчасліваю, Як […]...
- Памяці Васіля Гадулькі Нізку вершаў не кінеш на плечы І на хлеб не намажаш, бы масла… Мо таму ў адзіноце й галечы І […]...
- Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...
- Вайна А мы, з братам, аднойчы на войну пайшлі, А з вайны мы зь ім толькі адну сьмерць прынясьлі І на […]...
- Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
- ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...
- Ноч. Халодная зямлянка Ноч. Халодная зямлянка. Перастрэлка. Цішыня. Неба чыстае, як шклянка. Тупат быстрага каня. Мы пазналі без памылкі, Што пад сховай цемнаты […]...
- Чарната Мяне ніхто не навучыў, што робіцца, Калі гнеўныя хмары плямяць неба, І не відаць ні зоркі, ні планеты, А на […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Нявесце Каліноўскага Недзе поруч ляжалі дарогі, Кліч кахання ляцеў ад ніў, Але ён не кахаў нікога, Бо занадта радзіму любіў. Варты лепшага […]...
- Мяне, напэўна, хтосьці ўрок Мяне, напэўна, хтосьці ўрок Ці я сур’ёзна захварэла: Употай здраджваючы целу, Збягае сэрца на лісток. І з ім становіцца адным, […]...
- Энергія пераходзіць у энергію “Энергія – пераходзіць у энергію” – сцвярджае фізіка. “Нішто не знікае бясследна” – дадаюць філосафы. …Чаму, аднак, калі памірае каханне, […]...
- Светцы Нічога, дачушка, нічога, трымайся! Мы пойдзем з табою да летняй ракі. Ты бегай па лузе, спявай і здзіўляйся, Глядзі, як […]...
- Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
- Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...
- Нарадзіўся Божы Сын Промень зоркі з неба ліўся ў цішыню начных далін. Нарадзіўся, нарадзіўся, нарадзіўся Божы Сын! Ён узяў сабе на плечы незвычайны, […]...
- Я стаю на скрыжаванні шляхоў Я стаю на скрыжаванні шляхоў, Што вядуць да гарызонтаў жыцця. За спіной маёю вопыт вякоў, А душою прагну я забыцця… […]...
- 15.30 15.30 Чакаю…Хвіліну! Мінула гадзіна. 16.30 Чакаю…Ды дзе ты? Я сонцам сагрэты. Зімою. Сумую. Не йдзеш. Чаму з сэрца гоніш І […]...
- Чаканне Чаму за мною ты так робіш, Ты ж абяцала што не кінеш! Але навошта так ганебна Зрабіла з тым каго […]...
- За вёскаю, на адзіноце За вёскаю, на адзіноце, Асеннім днём пачуеш ты, Як вецер на запалай ноце Скуголіць аж да нематы. I што ні […]...
- Грашу – малюся, йзноў грашу Грашу – малюся, йзноў грашу. – Прабач мне, Ойча Мой, – прашу. Святых Таінстваў Божы дар Дае душы Царквы алтар. […]...
- Кніга ў хаце–сябар, а не госць Кніга ў хаце-сябар, а не госць Хацела ціха вышмыгнуць із хаты Ды ўсё ж паспела маці затрымаць, Адводжу ўбок я […]...