Верш Спяшайся распаліць кастры

Ещё вершы:

1. КАСТРЫ Выбiты з будзённай каляiны, Мяне нясуць пад воблакi вятры, А ўздоўж шашы – палаюць арабiны, Асеннiя самотныя кастры. Ляту над […]...
2. ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ Дагараць цыганскія кастры, Датанцую танец, і ў знямозе Я засну пад раніцу. Сябры, Выбачайце, я ў сваёй дарозе. Неба зорнае […]...
3. Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся! Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся! Шыпіць, астываючы ў хвалях, маланкі кап’ё. Кідаецца ў пену дняпроўская белая чайка I дымнай […]...
4. Як пазбегнуць Як пазбегнуць мітусні бясконцай? Як бы птушкай шэраю у неба? Там дзе свеціць несупынна сонца, У таемную краіну мне бы. […]...
5. Заранак срэбны Заранак срэбны. А-га-гу! – Навокал ціха, сонна, цмяна… З галля ў ладонь сваю збяру Пух разарваны ад тумана. У шалік […]...
6. Любушцы Не спяшайся праганяць Ад алоўка з цыгарэтай. Я не ўсё паспеў сказаць Незавершаным куплетам. Я цябе не “абдымлю” І здароўю […]...
7. 8 сакавіка 8 САКАВІКА Вясна, на жаль, хварэла ў дзень такі, Адлежвалася ў лесе, бліз дарогі. Спяшалася праз Нёман, напрасткі, Ды па […]...
8. Я фільм глядзеў Я фільм глядзеў. Там – Спартака распялі. Распялі ноччу, калі ў Рыме спалі. Вісіць Спартак, канае на крыжы. А ўнізе, […]...
9. Бывае, сум агорне, змога Бывае, сум агорне, змога, А дзень за днём – паўзе з начы… Куды мне бегчы ад сябе самога? Не, ад […]...
10. 25 сакавіка Дваццаць пятага сакавіка – Годны дзень Беларускай дзяржавы. Веснаплынных вятроў талака Пыл з кароны атрэсла іржавы. Шматавалі нас досыць арлы […]...
11. Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
12. Раней, чым устане сонца Раней, чым устане сонца І падорыць святло і цяпло нам, Устаюць ва ўсім свеце маці І ў печы распальваюць дровы, […]...
13. Лявей Дзе ўлада правая – паэты левыя, Ад левай ўлады – ідзе правізна. Дзе былі чырвоныя – былі і белыя, Было […]...
14. Ты мне інакш не гавары Ты мне інакш не гавары. Усё вастрэй аб доме памяць, Калі ў скверы на кастры Зноў восень дворнічыхі паляць. Гарыць […]...
15. Падае лісце. Ціхая восень Падае лісце. Ціхая восень У небе. На сэрцы. І на двары. Збываецца ўсё. А што не збылося – Спеліцца яснай […]...
16. Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, юная, за любоў! Да былога няма вяртання. Я ж вяртаюся зноў і зноў. He забылася. […]...
17. З днем 8га Сакавіка ” З днем 8га Сакавіка “ Ласкава сення свеціць сонца Вясна заглядвае ў ваконца Паплыў вадою снегавік Да нас спяшае […]...
18. Дрэвы скідваць лістоту Дрэвы скідываюць лістоту Быццам старое аддзенне Дрэвам трэба адпачыць І ўсё гэта без сумнення Снежань іх прыкрые коўдрай Цёплай, мяккай […]...
19. Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
20. Удваіх Адна і адзін – Бязважкасць і плынь. Вецер – з вярбой, А я – з табой. Жаданай, адданай, скупой. А […]...
21. Колькі часу думаю аб табе Колькі часу Думаю аб табе. Каторы год блукаю З марай спаткаць цябе, Але сустракаю толькі снег. Чысты і першы Ён […]...
22. Пралеска Белыя бярозы Спалі на узлеску, Як сваю галоўку Узняла пралеска. Тоненькую ножку З-пад пярыны белай На зямлю пралеска Ставіла нясмела. […]...
23. Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
24. Залічыцца славай, як небу вартае Залічыцца славай, як небу вартае, тваё адчуванне, што вадкі вецер упарта дзьме у далоні і з невымернаю сілай узносіць да […]...
25. У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
26. Дзяўчаці Цябе спаткаў і сам не знаю, Ад сэрца шчырага кажу, Якую, дзеўча, думку маю І спеў аб тым які злажу. […]...
27. Лес прачынаецца на досвітку Лес прачынаецца на досвітку Ад хрусту шышак пад нагой. I аж сцінаецца ад дотыку Нажа да крохкасці грыбной. Спаткайся з […]...
28. “Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...
29. Ёсць нагода Шмат купім гарэлкі і кветак – ахапкі з нас кожны нясе- Няхай жа сябе прыгажунямі сягоння жанчыны адчуюць усе! * […]...
30. Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
31. Ушчэнт Ушчэнт. Мае думкі разбіліся цалкам ушчэнт. Пазёрства. Прытворства. Няма на зямлі адпачынку. Пабыць бы сабой не стагодде, а толькі хвілінку! […]...
32. Пачні з сябе самога Жыві сумленна, браце, Не бойся больш нічога. Свабодным нарадзіла Цябе матуля-маці, Пачні з сябе самога – Стань вольным назаўжды! Бягі […]...
33. Вып’ю Я залпам вып’ю каханне, З табою разам да дна, Бо ёсць у мяне спадзяванне, Што сёння ў мяне ты адна. […]...
34. Пагас агонь Што зрабіць, калі я невясёлы: Несуладна нейк на душы. Нібы хтосьці агеньчык кволы не памоцніў, а затушыў. І адзін я […]...
35. Сава На помінках восені гразкай Вятрыска ўсчынае вой… Ты верыш: жыцьцё гэта казка Старое савы сівой. П’янееш ад зімнага духу, Пайшоў […]...
36. Размова з маладосцю Хоць на дзянёк вярніся, маладосць! Праз шмат гадоў хачу цябе пабачыць. Прыйдзі, прысядзь! Ты мой найлепшы госць, Хай не за […]...
37. Цябе сустрэў я на кватэры Цябе сустрэў я на кватэры, Звычайную і таямнічую. На той удушлівай кватэры Тварцы збіраліся тутэйшыя. Хто верш чытaў, хто толькі […]...
38. Брат прыехаў Гляджу, як слуп на манітор, Чытаю слушныя заўвагі. Даю і сам іх, калі што даволі вартае увагі. А за акном […]...
39. Мана – не знік ты! Мана – не знік ты! Не! Ты тут, са мной! Дасюль цябе І бачу я, і чую! Твой голас, лік […]...
40. Мой родны куточак Вітаю цябе, мой радзіны куточак, Старэнькая хата, вішнёвы садочак, Ігруша ля ганку ўся ў квецені белай, Калодзеж з драўляным зрубам […]...