Верш Што, зламаўся?
Што, зламаўся?… –
Спусташэнне?
Прорву роспачы пякучай,
Страту мовы й слёз зняменне
Ахіні рукой гаючай;
Бездань цемені марознай,
Бездыхання зеўру
Сцежкай
Адвядзі непераможнай
З глыбіні вачэй усмешкай;
На сусветаў скрыжаванні,
Слоў
Бясконцых грамадою
Прамаўляй,
Крычы ў маўчанні
Прастатой нябёс святою.
Ещё вершы:
- Дзе Буда, там і Пешт *** Дзе Буда, там і Пешт, Дзе Будда, там і Вішна, Паміж бясконцых веж Мінае час увішна. На скрыжаванні сноў, […]...
- Маўчу Маўчу, бо гэта значна больш за словы. Маўчу, бо словы цяжка падабраць. Маўчу і ўсцяж сустрэч чакаю новых. Маўчу, але […]...
- Зімовыя дзівосы Чароўных спраў у свеце многа, Ды іх нялёгка адшукаць І дзе знаходзіцца дарога, Што нам іх зможа паказаць? На гэта […]...
- Позірк Еўфрасінні З нябёс блакіту І з нябеснай сіні Я адчуваю позірк Еўфрасінні, Што беражэ мяне Ад злога вока, Калі ўвесь свет […]...
- Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
- Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца, Сонейкам цёплым спынюся ў душы, Расквечуся ружай ці восеньскім дрэўцам, Воблакам гляну з нябесных […]...
- Усім караблям – нязведаны маяк Усім караблям – нязведаны маяк, Усім падарожным – червеньская зорка. І я таксама падаю руку, Каб адчуваць жывыя прамяні. Дзе […]...
- Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі, Мрой аб усім на сьвеце ўвечары перад сном. Проста глядзі ў вакно, […]...
- Парушыўшы законы прыцягнення Парушыўшы законы прыцягнення, Планетамі сярод другіх планет Існуем мы з табой як выключэнне, Мая любоў, – як свет і антысвет. […]...
- Нас туды нахальна цягнуць Калі перавернецца неба ўначы І сонца з неба апусціцца… Крычы не крычы, а з гэтай начы, Ужо не выбрацца. Наш […]...
- У дуброве Лес гаротны маўкліва стаіць. Ад дажджу засмуглелася даль. Ліст збуцвелы ў нагах шаргаціць. І паветра – зусім не крышталь. Мокнуць […]...
- І ТУФЛІКІ ПАКІНУЦЬ ЛЯ ПАСЦЕЛІ Х. В. Я не знаходжу слоў, каб растлумачыць Пачуццяў набягаючую хвалю: Адмовіць, пачакаць ці то аддзячыць І рызыкнуць, з’явіўшыся на […]...
- Чароўна мая пані Таемна мару я тваіх салодкіх вуснаў датыкнуцца, Якія руж пялёсткаў дзіўней і ярчэй. Далонню твару любага і мілага крануцца, Які […]...
- СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...
- Светлыя вочы мае Светлыя вочы мае – Марыва даўкіх нябёс, Мроі самотных вятроў, Соль нерастрачаных слёз. Цёмныя вочы твае – Моц і трываласць […]...
- Быць паэтам Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі і дрыжым. Давай пакінем узбярэжжа I зорнай сцежкай пабяжым. Чаму няёмка і нясціпла? […]...
- Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
- Я–бег нябачнае хвіліны Я–бег нябачнае хвіліны, Бясконцых сьветаў адгалоскі. Кручу няспраўджаны гадзіньнік На растанях прароку-лёсу. Як сьнег на зломаных ігліцах Гуляе з хлюпаю-мазэпай, […]...
- Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...
- Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
- Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых, Сагрэты усмешкай вачэй прамянiстых; Апошняй сустрэчай – i першым растаннем, Сагрэты слязою бярозкi свiтальнай, Сагрэты […]...
- ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ Ты велічная будзеш у маўчанні, Прыгожая ад трапяткога слова, Чароўнаю загадкай на змярканні, Калі прымусіш пакахаць нанова Мужчыну, што пагрэбаваў […]...
- Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...
- Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...
- Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ***************************************** Мой родны, непаўторны, мой адзіны Куточак, дзе вучылася хадзіць. Плывуць няспынным клінам успаміны – […]...
- Складана, напэўна, быць Богам Складана, напэўна, быць Богам – Заводзіць гадзіннік Сусветаў, Па пыльных касмічных дарогах Вясці мастакоў і паэтаў. Ствараць вакол сонцаў сістэмы, […]...
- Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
- Я БАЧЫЎ СОН Я бачыў сон, Дзе біла ў дах маланка, Дзе вецер рваў шчарнеўшы дах. Дзе ноч дзялілі светам на кавалкі, Хаваючы […]...
- Калі падае ў лесе сасна векавая Калі падае ў лесе сасна векавая, што падпілена вострай пілой, – на хвіліну ў маўчанні яна замірае, перш чым голлем […]...
- На ростані Калі ішла дзяльба аблог – Бог вырашыў даволі проста: Даў скрыжаванні ўсіх дарог, Як кажуць у народзе, – ростань. З […]...
- Адраджэнне Здаецца, яшчэ ўчора ля ракі Хмызы стаялі голыя, як драбы. І, голле параскінуўшы ўбакі, – Дубы ў палях, як сушаныя […]...
- Я, магчыма, не ўмею кахаць *** Я, магчыма, не ўмею кахаць, каб да слёз, забыцця, да мурашак. Не магу пра пачуцці сказаць… Ды і ты… […]...
- БАЛАДА ГЕНРЫКА ДМАХОЎСКАГА (14.10.1810-14.05.1863) Палын… Пажарышчы… Магілы… Груганнё… Але жыве твой край! Ён па сцяжынках слёз Прыйшоў у сэрца, у якім цвіце агнём […]...
- Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
- Вам так было са мною міла Вам так было са мною міла, Вы так баяліся са мной Развітвацца. Шукалі сілы, Каб не заплакаць. Божа мой. Такіх […]...
- Ты, калі ласка, зноўку апрані Паліне Ты, калі ласка, зноўку апрані Зялёную ці сінюю сукенку, Як некалі ў свайго юнацтва дні Любіла апранаць напераменку. Ты […]...
- Адыйшло, адгаманіла Адыйшло, адгаманіла… Васількамі вачэй адцвіло… Ужо пра то, што мінула, што была, Пяе вечную песню жыццё. У нас юначы агонь […]...
- Папрашу ў нябёс прасторы Папрашу ў нябёс прасторы, Глыбіні ў акіяну. Пачакай, мая пакора, Сёньня я цурчаньнем п’яны. Сёньня ног ня чуе доля, Бо […]...
- Золак Зачынены свет – праз пасівелы абшар, праз каляровую бездань сэрцаў дрыготкіх зораў, неабсяжнасць сусветаў, спадарожнікаў мокрай ад восеньскіх слёзаў зямлі […]...
- Ты каханая: жонка мне Не жадаеш ты болей словаў, Не спрабую цябе абняць, Мне не трэба шукаць умоваў Зноў і зноў каб цябе цалаваць […]...