Верш Нарцысы беглі да Нявы
Нарцысы беглі да Нявы.
Ад кацярынінскай царквы,
Прашыўшы жоўценьню масты,
Пятра абдзёршы рукавы,
Крануўшы Спаса галавы,
Прабіўшы ў Зімнім дзірваны –
Ад сонца ў вільгаць, да вады;
Нарцысы беглі да Нявы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- НАЛiБОКi Налiбокi, Налiбокi – Маляўнiчы родны кут, Пералескi, лес, аблокi Ды прасёлкаў вязкi грунт. Жыватворныя крынiцы, Жвавых рэчак рукавы, Крыж пахiлы […]...
- Масты Масты, якімі мы хадзілі У сонца, у дождж і ў снегапад, Якія сэрцу падарылі Хвілін шчаслівых цэлы рад! Шляхі, якія […]...
- БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
- Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
- Масква-Брусэль Мая зямля-матуля, раскажы, Чаму тысячагоддзі твой народ Раскрыжаваны лёсам на крыжы – Рукой на захад і рукой на ўсход? Ці […]...
- Сінквейны *** Кахаць усім сэрцам зусім нецяжка, так, бо аддаў табе жыццё ўсё і смак Вуснаў сваіх сухіх, як у перавертня… […]...
- Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея, Сонца высунула з хмар Задаволены свой твар. Па-надлесам, Па-над полем Развінаецца раздолле, I выпырхваюць з-пад ног […]...
- Размова з морам “Я тут”, – шаптала хваля Гулліва ў ранні час, Нясла з глыбінь крыштальны, заклічны свой галас. “Я тут”, – крычала […]...
- Чароўная песьня Нямігі Аб’явы прыпынкаў ужо не ідуць з галавы, У горадзе шумна і тлумна, няўтульна і пыльна. Замкнутыя дзьверы сабору і Жоўтай […]...
- Епіскап Тураўскі Епіскап Тураўскі У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага Сярод асветнікаў адметных сярэднявечнае пары – залатавусны прапаведнік залатакупальнай царквы. Ён […]...
- Пакліканне Там, ля Ярдана, шэпча голас: Хадзем за Мною, Я – твой Бог, У Галілеі сьпее колас, Жніво надходзіць… Між дарог […]...
- Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
- БАЛАДА ВЕРЫ РЫЧ (24.04.1936-23.12.2009) Між Лонданам і Мінскам цэлы свет, Напоўнены спякотай і дажджом, Дзе ты ідзеш, вандроўніца, паэт, Начуючы ў анёлаў пад […]...
- Як судзiлi Жырафу “Ты аглобля, жэрдка, “жыр” I нязручны пасажыр”, – Ўсяк гавораць на Жырафу – Кран пад’ёмны. Даць ёй штрафу. Што ты, […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- Вуголле парэшткаў душы Мы спазняемся дыхаць, Ды спяшаемся бегчы Басанож. У вільгаць Тумана як нож Разсякаючы Гордзіеў вузел З пляча Чорны бусел У […]...
- Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
- Прысвячаю урачу-гінеколагу Прысвячаю урачу-гінеколагу Таццяне Васільеўне Буйніч Зноў вясна надышла Са сваім летуценным настроем І здаецца зіма паўзабытым, Няпрошаным сном. Ды жадаць […]...
- І ўчора – ты І ўчора – ты, і сёння – ты, і заўтра будзеш ты са мною… Твае масты ў мае куты прасцяг […]...
- Сум. На здымкі гляджу я Сум. На здымкі гляджу я – пазіраеш з іх ты. Ні аб чым не шкадую, не палю і масты. Не […]...
- Паедзем дамоў на Пятра Уладзіміру Крываносу Паедзем дамоў на Пятра, У Змітраўцы будзе кірмаш. Вясёлая ззяе зара. Цягнік не спазняецца наш. О, гэты жаданы […]...
- Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
- Раніцай “Раніцай” Устае з-за лесу шар чырвоны І промні-іскры пасылае Паціху, неяк сарамліва Паблекшы зорачка знікае На усходзе нібы бліскавіца А […]...
- Сьвятая праўда Сёньня, Божа, іконы твае сьмяяліся. Праваслаўны бацюшка Міхаіл Царквы Трох Сьвяціцеляў за стырном у нецьвярозым стане спынены супрацоўнікам ДАІ (зусім […]...
- …ты говорил вместе и навсегда Слоў лішніх не гавары. Ты чуеш – голас мой знік нідзе Толькі нідзе, дзе без цябе, дзе не вярнуць. Ноч […]...
- Я вярнуўся ў свой стан Я вярнуўся ў свой стан. Я цябе зноў не бачу. Наша шчасце – падман. Ужо ні што не перайначыш. Усё […]...
- Перапіс грахоў Пачаўся перапіс грахоў: Іх як калосся ў жыце… Усе грахі сваіх сяброў, Суседзяў, саслужыўцаў, Дзяцей малых, Бацькоў старых, Буфетчыц на […]...
- Абарані Абарані Душу маю памерлую, Няўжо зманіў? А я табе паверыла. Мой небасхіл З грымотамі і ліўнямі Памножыць сіл Характару наіўнаму. […]...
- Вецер лашчыць зімовую хмарку Вецер лашчыць зімовую хмарку Ён каханак яе і вястун. Даланёю падхопіць і шпарка Закалыша, гарэза-пястун. Валасы ёй расчэша лісліва, Клапатлівай […]...
- Камбайны Камбайны Я падшыванцам быў няўрымсьлівым, калі Да нас аднойчы Упершыню прыехаў шэраг веліканаў Незямных. Усьмешкай у сяброў на ўвесь шчарбаты […]...
- Самотная хвілінка Згубілася хвілінка ў прасторы Чамусьці выпала з абоймы часу У гэтым хісткім шматгадзінным моры Дарэчы не была яна ні разу […]...
- Паеду ў Жупраны На жупранскай на старонцы Хораша, цікава. Там такія краявіды – Словам не раскажаш! Трэба з’ездзіць мне ў Жупраны – Там […]...
- Парк Горкага Вавёркі ярка-агнявы клубок Зрабіў скачок і знік у лапах хвоі. Мы крочылі павольна, бок аб бок. Было нам добра, бо […]...
- Вясна І зноу прыйшла вясна, і зноу паветрам лёгка дыхаць, і казкі-песні граюць у снах, і хмары дораць з неба вільгаць. […]...
- Дзень добры Вам! – Дзень добры Вам! – мае сказалі вочы… Ды ў ледзь прыкметным руху галавы душою неспакойнай я ўлавіў, што нерашучасць […]...
- З самай раніцы абход пачне З самай раніцы абход пачне – I па Віленскай і Падніколлі. Кажуць, быў кантужан на вайне, I таму вось штосьці […]...
- УСКАПАЎ СОТКі Нячэпаны яго рукою Каторы год. Каторы год Зароствае буйнай травою Задзірванелы сад, гарод. І гаспадыня парашыла, Што трэба ўчастак ускапаць, […]...
- Ой, да самай галавы Ой, да самай галавы Затапiла паплавы. Валасы рудой травы – Каласочак нежывы… Ды смяялiся усё Вы: “Глянь, рышток якi крывы”. […]...
- Сцежка жыцця Уж колькі раз мы будзем спадзявацца, Што прыйдзе новая пара жыцця, Але ніколі зноў не прыйдзецца застацца На быўшай сцежцы […]...