Верш Раніцай

Ещё вершы:

1. Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...
2. У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...
3. Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
4. Там, за нябачнаю імглой Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]...
5. Пакліканай восенню Мілай Танечцы 1. Больш за восеньскае шчасце, што можа быць? Усё наўкол адмірае, а ты жывеш сваім восеньскім шчасцем. Дакладна, […]...
6. Рэха афгана РЭХА АФГАНА Руплівыя пчолкі над ліпавым зборам Вітае іх раніцай сквер малады Каменная глыба страчае дакорам У ей рэха афгана […]...
7. О, сябра мой О, сябра мой, даруй мне гэты кветкі, каб шчэ ня раз ад куль абаранілі, калі з вясновым абуджуся ветрам да […]...
8. Вясенні настрой “Вясенні настрой” Паміж зімою і вясной Блукалі дні бяз сонца І колер шэры на двары І ноч ішла бязконца Павясялела […]...
9. … Як лянотна бывае балбесу Як лянотна бывае балбесу Варушыць сваёй пятаю кропкай. “Я, маўляў, пад свой пледзік залезу, А вы там – хоць мурлыкайце […]...
10. Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...
11. Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
12. Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
13. Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
14. Спакой Світанак. Вее ветрык свежасцю. Пяшчота травеньскай красы. Яліны прывіднымі вежамі Стаяць, сівыя ад расы. Галлё бяроз ярчэе кроплямі, Асіны ціха […]...
15. Хмурыцца лета Хмурыцца лета… Ў нізінах Асока… Панікла, Пажоўкла- Зрабілася Цінаю… Душа Як застылая Хваля Ў мароз… Змерзла На ўзлеце, Надзей Не […]...
16. ***Навакол – зямная прахалода *** Навакол – зямная прахалода. Дождж пайшоў спаволенай хадой. І сады ўздыхнулі, і гароды, Дажджавой абмытыя вадой. Ажылі прывялыя ўжо […]...
17. Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
18. Восеньскі сум На крылах сівых, з павуціння, Восень-мастачка па свету вандруе. Прыйдзе – халодным подыхам рэкі студзіць, Стомленую маці-зямлю, людскія галовы цалуе. […]...
19. Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
20. Яшчэ прыцемак сьвітальны Яшчэ прыцемак сьвітальны Ахутвае зямлю, Шэра-блакітны колер Мае сьнежны покрыў. Сухі быльнёг Матляе ветрык зімны, А той смуткуе Пра пару […]...
21. Летні ранак Ў расяных павуцінках летні ранак Сустракае дзеўчыну-зару. Новы дзень ступіў на мокры ганак – Разганяе пасмы туману. Зязюля закукуе ў […]...
22. Так жухнуць кветкі Так жухнуць кветкі На стале. Так шамаціць Самотна лісце, Як ты, як ты Прызнаўся мне У сваёй шчырасці Калісці. Ды […]...
23. Каханьне Я падарунак уручыў Сваёй улюбёнай жанчыне і гаворку прарадчыў У задаволі, не у кручыне. Бо гэту жанчыну я люблю, Зраблю […]...
24. Ратуй, о Божа, грэшнікаў Зямлі! Ратуй, о Божа, грэшнікаў Зямлі! Пашлі надзею ў вобразах і словах! Сваёй любоўю сэрцы іх залі І асвятлі разумнасцю галовы! […]...
25. Заўвага карьерысту “Заўвага карьерысту” Навошта гэта мітусня Куды спяшаем? Жыцьце адно а мы бяжым Бяжым, не заўважаем Забылі пах духмяны хлеба Глядзім […]...
26. Ірынка Ірынцы спадабалася Цудоўная вясна. Як восені даждалася, Пайшла прасіць яна, Прасіць нябёс ня хмарыцца, Вятроў – не галасіць, Срабрыстых росаў […]...
27. У ЖАНОЧЫ ДЗЕНЬ Чаму расцвітаюць коцікі І пасылае прамень У вочы жаночыя чорцікаў? Таму, што прыйшоў іх дзень. Мужчыны хоць раз у клопатах […]...
28. Часам я ў ночы сны дзіўные бачу Часам я ў ночы сны дзіўные бачу: Роіцца нейкі нязьведаны край, Повен то шчасьця, то радасьці – плачу, То зло […]...
29. Ну вось – і дрэвы пасівелі Ну вось – і дрэвы пасівелі сваёй звычайнай пазалотай. Канец жыццёвае кудзелі – спыненне руху калаўрота. I тчэ забыўшая дзясніца […]...
30. Масква-Брусэль Мая зямля-матуля, раскажы, Чаму тысячагоддзі твой народ Раскрыжаваны лёсам на крыжы – Рукой на захад і рукой на ўсход? Ці […]...
31. Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...
32. О, ЯК ТЫ ПАХНЕШ ВЯСНОЮ! Калі ў лютаўскі вечар, Мы шпацыруем з табою, Цябе, мой цуд, абдымаю, О, як ты пахнеш вясною! Пах галаву раптам […]...
33. Дзесьці крэмзае скрыпка Дзесьці крэмзае скрыпка Будучыні палатно… Крывацечным і ліпкім Плёскае ў куфель віно… Ўсплёскі ўспамінаў ранніх – Парваная кімсьці струна… Не […]...
34. Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
35. Мне сніцца мора Мне сніцца мора. Там, за валам, Што белапенна лёг да ног, Ты, нечаканая, паўстала, Над галавою – рук вянок. Трымцела […]...
36. Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
37. Чмель – Ты з якіх зямель, Паласаты чмель? Можа, з Афрыкі, З саваны, Дзе жырафы-веліканы, Ці з пустыні, Дзе бураны Намялі […]...
38. Гай І дрэва гэтае ўпала самотна росшы ў гаі. не мужыцкая рука яго зрубала не мужык яго вырашыў ссякчы. бярозка доўга […]...
39. На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...
40. На чужыне Вакол мяне кветкі прыгожа красуюць. Маркотна між іх я хаджу адзінок, Аж бачу – мне сіняй галоўкай ківае Наш родны, […]...