Верш Хто?
Хто першы хмыкнуў і сказаў:
“Хай хоць патоп пасля мяне!”?
Хто першы шклянку паднімаў
З усмешкай: “Ісціна ў віне!”?
Хто першы крыж з касцёла зняў,
Хто падпаліў на полі сноп,
Хто першы “Рукі ўверх!” крычаў
I выстраліў камусьці ў лоб?
Хто першы і чаму зманіў,
Хто першы здрадзіў, першы ўкраў?
Хто ў сэрцах гэта ўсё насіў
I нам у спадчыну аддаў?..
Хто?!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
- Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ***************************************** Мой родны, непаўторны, мой адзіны Куточак, дзе вучылася хадзіць. Плывуць няспынным клінам успаміны – […]...
- Зь дзённікаў – Ня чуць, хто крыкнуў хто выстраліў. ня бачыць крывога шклу тэлевізару – Не для таго я душу табе даў. […]...
- Колеры вянуць у Леце Вецер насіў вясны колеры, Вецер пафарбаваў неба. Добра дзьмуў вецер для лётчыкаў, Ластавак чорных над глебай. Мілы, ты летняе сонца, […]...
- Фальш Чаму ўсё так? Чаму заўсёды? Не ведаю! Усё гэта фальш… К табе даўно не йдуць ўжо ногі, І хто адкажа, […]...
- Мім крычаў аднымі вачамі Мім крычаў аднымі вачамі. мім крычаў у невыносным нямым адчаі. і ля скроні на белым твары білася птушкай малая жылка […]...
- Паны і халопы Зарасла даўніной памяць нашага рабства, дзе быў пан, быў бяспраўны халоп. Дзе халопскія рукі не ў галіне мастацтва, а пад […]...
- О мой выкляты божанькам край Нацыя, страціўшая сваю мову, не мае права на існаванне. З класікі О мой выкляты божанькам край, Я табе не спраўляю […]...
- Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...
- Падыходжу да Хрыстова Падыходжу да Хрыстова. Тут завейнаю зімой Я шчасліва і вяснова Крык падаў свой над зямлёй. Першы крык на гэтым свеце […]...
- Цяжар бясконцы ставiць у вiну Цяжар бясконцы ставіць у віну… Чаму няшчасна ты мая Радзіма? Мне боль твая цяпер не ў навіну! Без слёз мне […]...
- Красуюць успаміны Красуюць успаміны У памяці маёй, Па тых хто спадчыну пакінуў, Аб цяжкай долі змагароў. Людзьмі спрадвек яны завуцца, А гэта […]...
- Гай І дрэва гэтае ўпала самотна росшы ў гаі. не мужыцкая рука яго зрубала не мужык яго вырашыў ссякчы. бярозка доўга […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Звязда Малым я ў детдоме быў, Шапку старую насіў, Есці мала нам давалі, Бо багата з кухні кралі. А дырэктар строгі […]...
- УСКАПАЎ СОТКі Нячэпаны яго рукою Каторы год. Каторы год Зароствае буйнай травою Задзірванелы сад, гарод. І гаспадыня парашыла, Што трэба ўчастак ускапаць, […]...
- Малітоўнай памяці Аляксандра Ціхановіча Апошняю песняй, дыханнем Зямлі аддаўся абдымкам Нябёс на парукі. Ты нашай любоўю сябе адмаліў ў Бацкоўскія шчырыя рукі! Ты нашай […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Якую прысніў ты маці – Якую прысніў ты маці З далёкай зямлі маленства? На полі з сярпом і песняй, З усмешкай блакітнавокай. Вядзе ў […]...
- Ні першы, ні апошні Ні першы, ні апошні на прамежку жыцця, на скрыжаванні поглядаў мая дарога – сумленне і цішыня. Я назіраю за паветрам, […]...
- Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...
- Чамадан Прыехаў да бацькоў з дачкой, З аднагадоваю Святланай, Зайшоў праведаць свой пакой, І стала сумна нечакана: Глядзеў з закутка чамадан, […]...
- КІРАЎНІК Камусьці трэба працаваць… І ўсе працоўныя павінны Работаць і адпачываць, Амаль не разагнуўшы спіны. Ўтрая ж працуе кіраўнік, На ўсіх […]...
- Час вілікі манюка * * * Час – вялікі манюка і злодзей вялікі, падмане ён і ўкрадзе апошні рубель. Ты навошта з нябыту […]...
- Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...
- Вось як Як жа быць, як пражыць з лёсам згоднаю? Не па полі прайсці Сцежкай ходняю! Прывід шчасця з далёк Усё мярэжыцца […]...
- Цэнзура Ну што, не падабаліся тры ноты? А можа не пасуюць два-тры словы? Вось і пішы, калі калючым дротам Апутаны і […]...
- Абарані Абарані Душу маю памерлую, Няўжо зманіў? А я табе паверыла. Мой небасхіл З грымотамі і ліўнямі Памножыць сіл Характару наіўнаму. […]...
- З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
- Адчувай сэрцам сваім Адчувай сэрцам сваім… – Чаму Беларусь? Чаму не другая краіна мяне нарадзіла? Пытаецца маленькі унучак У свайго старэнькага дзядка. – […]...
- БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
- Жаданні Я жадаў ад жыцця, залатых сугалоссяў, Я жадаў ад людзей і жадаю цяпер Што бы была дабра, як у полі […]...
- Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...
- Чаму? Чаму? Скажы чаму? Чаму так атрымалась Усё ж, нарэшце, было добра, Але, магчама, мне здавалась. Я проста думала, што назаўсёды-гэта […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- Усё геніяльнае проста Усё геніяльнае проста, Як снег, што млее пад нагамі І рассыпаецца на дробязныя думкі, Расплюшчаныя лёсу сапагамі. Усё геніяльнае проста: […]...
- Бог сапраўды не роўна дзеліць Бог сапраўды не роўна дзеліць, Калі ў людзей дарамі цэліць: Вось гэтым – кожны дзень нядзеля, А тым – і […]...
- Сляпая роспач Цемра. Вакум. Вострая цень. Над ёю высіцца постаць. Чалавек спрабуе нешта знайсці І з адчаем па вакуме крочыць. Рукі трасуцца, […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...