Верш Трывога
Чырвоныя вокны,
Як вочы,
Праваламі ў змрочных дамах
Пужаюцца,
Вылезшы з ночы,
Світанку,
Што пылам прапах.
Гляджу на чырвоныя вокны
I быццам
На свеце адзін…
Як здань,
У двары правуркоча
Заспаны,
Сляпы лімузін.
Чырвоныя вокны
На сонца
Праваламі змрочных пачвар
Глядзяць,
Як глядзелі японцы
На атамны
Першы пажар.
Ещё вершы:
- Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...
- Студзень завірушны Белым снегам, чыстым пухам Прымяце садок стары. Мароз з цеткай завiрухай За ноч абыйдуць двары. Вокны зробяцца сляпымi: Траў дзiвосных, […]...
- На тым двары На тым двары. На тым двары, дзе нас люлялі, Дзе калыханкі пелі нам, На тым двары, як бразьнеш клямкай – […]...
- Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...
- Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...
- Адзін штуршок – і ўжо трывога Адзін штуршок – і ўжо трывога Сціскае сэрца ў камяк. I ўжо бягу я на дарогу З таемнай думкай: што […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
- Кляновы ліст* Кляновы ліст* празрыст і чыст, Ляціць, кружыцца. Напэўна, восень шле мне ліст*, Пасланне быццам. Яго чырвоныя радкі – Нібыта вены […]...
- Дзяўчынка з чырвонымі ружамі Дзяўчынка з чырвонымі ружамі Прабегла праз раніцу светла Па вуліцы Веры Харужай З прыгожым вялікім букетам. Было ў гэтым штосьці […]...
- Сабачае шчасце Хвост сабачы дрыжэў ад чакання вялікага шчасця, адбіваў на падлозе сваёй нецярплівасці цень. І глядзелі-глядзелі угору сабачыя вочы… І, здавалася, […]...
- Учора шчасце толькі глянула нясмела Учора шчасце толькі глянула нясмела, – I развеяліся хмары змрочных дум. Сэрца чулае і млела, і балела, Радасць душу мне […]...
- Вулічная замалёўка Ідзе! Маладая! Прыгожая! Імклівая быццам лань! Нямеюць мужчыны-прахожыя: Ці ява яна, ці здань? I кожнаму хочацца позірку Яе зіхатлівых вачэй, […]...
- Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны, І журба ахутала сэрца маё… Вось пабеглі зноў слязінак кроплі, Каб балючае прыціхла […]...
- Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...
- Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...
- Пра снег Ён чысты…з шэрасцю бялізны… Зваліўся, без моцы ўзляцець… Пад дзень яго ўжо промні грызлі, Дапамаглі хутчэй згарэць… Ачысціў шэрае паветра, […]...
- Як здань лясная, я блукаю Як здань лясная, я блукаю, Няма прытулку анідзе, У Кахання сад прыйшоў… ды знаю, Маё, у ім дрэва – не […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі, У свеце халодным надзеі пракладваем сцежкі. Шукаем спагады ў словах, жорсткіх і светлых, […]...
- Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...
- Вясенні настрой “Вясенні настрой” Паміж зімою і вясной Блукалі дні бяз сонца І колер шэры на двары І ноч ішла бязконца Павясялела […]...
- На грошы змалку небагаты На грошы змалку небагаты, Я на багатай рос зямлі, Дзе бэз праз вокны лезе ў хаты, Дзе вішні зноўку расцвілі. […]...
- Ноч нараджэння Ноч нараджэння. 22.15. Самота. Цішыня. Чаканне. Змрок. Прыйшлі начныя здані павітацца са мной. Іх ледзь заўважыў зрок. Яны прыйшлі павіншаваць […]...
- З месца – у галоп З месца – у галоп! ********************************** З ранку дождж зарадзіў, быццам бы незнарок, І схавалася сонца за хмары. Выдаў верасень […]...
- Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...
- Вецер кідае лісце ў вокны Вецер кідае лісце ў вокны, пад дажджом каштаны дрыжаць. Я стаміўся ад гэтай восені, я стаміўся цябе кахаць. Спадзявацца, у […]...
- Сумленны грамадзянін Каб быць Сумленным грамадзянінам Трэба вушы заткнуць, Трэба вочы заплюснуць, Трэба рот чымсьці забіць… Абы толькі, Абы толькі Нічога дрэннага […]...
- Грамацеі Саня – першы грамацей, А за ім ідзе Мацей. Саня піша: “Роўна ў восім На футбол з’евіцьца просім”. – Непісьменная […]...
- На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...
- Ляціць цягнік, грукоча Ляціць цягнік, грукоча па стыках жорсткіх шпал… Пра нешта там ляскочуць калёсы абапал дзьвух рэек паралелных… І шум, і звон, […]...
- Род Высокі род. Разбураны палац Ці хата, што на тым жа самым месцы Раз дзесяць будавалася. Глядзяць Праз вокны продкі, А […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
- Чырвоная зорка Шалеюць паны з Уол-стрыта і Сіці I лёкаі іх на прадажных задворках: – У розных краінах на свеце, Глядзіце, – […]...
- Першы дзень зімы Прыбеглі Раніцай з хаты У снежкі гуляць Зайчаняты… Сядзела варона, Глядзела здзіўлёна: “Малым непаседам І снежка за цацку…” Ёй стукнула […]...
- БАЛАДА ПЕРШАГА СНЕГУ Без таможняў розных i без вiз Першы снег звалiўся на карнiз. Нiбы голуб адпачыць прысеў, Ды малюнак бачылi не ўсе… […]...
- Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...
- Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...
- Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
- Стамляецца нават метал Стамляецца нават метал. Падшыпнікі, шарыкі, ролікі, Сыграўшы часовыя ролейкі, Растрачваюць гарт і запал. Ідуць праз якія мілі Выпрабаванняў якіх На […]...