Верш Мы людзі свабодныя
Мы людзі свабодныя,
Вольныя птахі, –
Магутныя, грозныя
Крылляў размахі.
Зямлю непасціглую
Сэрцам пранялі,
Нябеснай валодаем
Сонечнай даллю.
I поўдні, і поўначы
Нам падуладны,
Калышам усходамі
Й захадам здрадным.
Змагаемся з громамі
Сілай нязмернай,
Пярун з бліскавіцамі
Служыць нам верна.
Шлях зоры крамлёўскія
Ў сонцы цярэбяць,
Ляцяць ясназорныя
Сокалы ў небе.
Мы людзі свабодныя,
Вольныя птахі, –
Магутныя, грозныя
Крылляў размахі.
Ещё вершы:
- Латышскія стралкі Калі Савецкая дзяржава Ў баях ўставала на вякі, Шырока прагрымела слава Пра вас, латышскія стралкі. Магутныя ў сталёвым гарце, Прымкнуўшы […]...
- Калі б наперад людзі ведалі Калі б наперад людзі ведалі І тое загадзя спазналі, Што іх чакае ў Дамадзедаве Ў гаротным аэравакзале! Яны бы планы […]...
- Людзі жывуць падманам Вакзал. Ён жыве. Асабістым жыццём. Кіпучым. Няспынным. Зменным. А людзі ў чарзе, не чуюць сябе… Любіць забываюць. Дарэмна. Вакзал. Ён […]...
- Прысвячэнне раману “Людзі на балоце У мілагучным клёкаце балот, Дзе Курані карэнні запусцілі, Прырода-маці з клопатам расціла Палескі працавіты свой народ. Зямля, пачуцці, праца у […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- Слава табе, Армія! За лясы шумлівыя, За лугі зялёныя Слава табе, Армія, Армія Чырвоная! З-пад няволі панскае Беларусь Заходнюю Вывела ты, Армія, На […]...
- Што тварыцца з вамі, людзі? Што тварыцца з вамі, людзі? Дзе ваш сорам? Гонар дзе? Што зрабілася з краінай, У якой вы жывяце? Дзе сцяг […]...
- Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
- Людзі, якія смяюцца За маім акном сьвеціць сонца; за маім акном прабівае глебу трава, і дрэвы шумяць ледзь чутна; за маім акном зьзяюць […]...
- Что за дзіўныя людзі? Что за дзіўныя людзі? Что за сквапны народ? – Нібы пікай у грудзі, то камень у агарод. Я, напэўна, не […]...
- Людзі на вярблюдзе Калі застанемся людзьмі на балоце ды чэрнню, Наступнай раніцы ужо не будзе. Падорыць ў самалёце ранак новы смерці, Майму пакаленню […]...
- Падарыце, людзі, цішыню Падарыце, людзі, цішыню цёмнай ночы, залатому дню, трапяткому саду, баразне і малому ў ружовым сне; Сцежцы і сасне, гнязду і […]...
- Верыш, людзі прымаюць усё на веру В. Верыш, людзі прымаюць ўсё на веру. Асабліва, калі жывуць па-першаму разу. Так непрыхавана і ў тваёй манеры – складаць […]...
- Калі трэба, зраблюся вядзьмаркаю Калі трэба, зраблюся вядзьмаркаю, Буду з вуснаў тваіх піць любоў… Калі трэба, праслыну пляткаркаю, Каб сустрэцца з табой зноў і […]...
- Ціхая паэзія Люблю я ціхую паэзію, Дзе не крычаць і не шумяць. Удумліва, а не гарэзліва Душу умее высвятляць. Люблю я ціхую… […]...
- Чэ Гевара Здрада атрутай блішчыць у вачах… позірк апошні… і плюнуў у гэтыя вочы. Воляй і моцай выклікаў жах… а на двары […]...
- Нічога ня кажуць людзі Нічога ня кажуць людзі. Нічога ня пішуць газэты. Сышоў дэпрэсыўны студзень – Дзялянка ўрачоў і паэтаў. Няма ніякіх навінаў. Жыцьцё […]...
- Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы?! А што ўзвышша Датуль не вырашана? Мастацкі адскі… Анельскі, […]...
- Чужыя людзі сцішна адыходзяць Чужыя людзі сцішна адыходзяць У вечнасць, у падступную імжу, Душа мая тужліва калабродзіць, Услед жалобным ценям іх гляджу. Старыя твары, […]...
- Ураклі, матуля, сына твайго людзі Ураклі, матуля, сына твайго людзі… Ураклі загоны і палі, як у ясны кужаль убіралі грудзі родныя бярозы, тапалі. Ураклі і […]...
- Людзі лета з палеткаў пазвозілі Людзі лета з палеткаў пазвозілі, Гул гарачых матораў заціх… Асцярожна хадзіце па восені, Па завулках яе залатых. Хай палае няяркі […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
- Цалуе кат маю руку пачціва Цалуе кат маю руку пачціва. А дотык вуснаў – быццам дотык джала. Ён сёння служыць верна і цярпліва, Каб заўтра […]...
- Расамахаю ночка ліпнёвая Расамахаю ночка ліпнёвая Прытулілася тварам да долу, Як запелі над вёскаю новаю Піянеры – падмен камсамолу. Яны сёння, начлежнікі вольныя, […]...
- Мой брат Навакол марскія далі. Б’юцца ў борт сівыя хвалі. Над лінкорам ззяюць зоры. Брат мой служыць на лінкоры. Гоніць вецер вал […]...
- Гэтыя бровы ўразлёт Гэтыя бровы ўразлёт, Гэтыя вольныя вочы Могуць з душы скінуць лёд, Могуць дашчэнту сурочыць. П’ю смелы зірк па глытку, I […]...
- Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
- Хрысі Авгі Сакавік, ідзе вясна, Веры дасць вагню сагрэцца, Адыссея ў бок рунА, Бог Пярун скуе нам сэрца. О святыя нашыя спрадвеку […]...
- У мінулым жыцці У мінулым жыцці – я камарыкам, Пэўна, лётаў, пад хвоямі з пальмамі жыў, Вецер дунуў, і вось жа – кошмарыкі! […]...
- Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...
- Маўклівы мой Густая цішыня павісла над пакоем. Празрысты смутак лунае пад столлю. Стаіш маўклівы, цешышся надвор’ем. А я ўпотай цешуся табою… Паветра […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Мэта Мэта. Мэта йдзе прад чалавекам, А ён ёй жалезы рушыць, Што яму куюцца векам, Перашкодай харалужнай. Мэта шлях людзей вядзе, […]...
- ГАРЭЗА ГАРЭЗА Пярун гуляе ў нізкіх хмарах, Пранёсся гулка ў калясніцы, Як малады. Якая старасць! Душа жадае весяліцца. Раве басамі, крэхча […]...
- Нябесныя хованкі (З народнага) У нябёсах летні гром Голасна гукае – Там Ярыла з Перуном У хованкі гуляе. Каб шукаць цяжэй было, […]...
- Дзяўчыненька, шуміць гай – Дзяўчыненька, шуміць гай, – Дзяўчыненька, шуміць гай, Каго верна любіш, не забывай. Каго верна любіш, не забывай. – Няхай […]...
- НЕЯК РАНКАМ Неяк ранкам, дзе лесу крыло, Дзе арэшніку цесныя дахі, Разрываў на кавалкі святло Тонкі голас узрушанай птахі. Крылаў шэрых драпежны […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Новыя людзі На дахах вечар сее зерне, І вецер сьвішча між вакон. Мы-новае, сьляпое пакаленьне, Будуем моцнай будучыні дом. Несьвядомасьці латаем дзіры […]...
- Бедныя людзі – бедны народ Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта, Хоць і была наша кроў там праліта, Царская ўлада прынесла прыгнет І паляцелі мы ў […]...