Верш Латышскія стралкі
Калі Савецкая дзяржава
Ў баях ўставала на вякі,
Шырока прагрымела слава
Пра вас, латышскія стралкі.
Магутныя ў сталёвым гарце,
Прымкнуўшы грозныя штыкі,
У рэвалюцыі на варце
Былі латышскія стралкі.
Прайшлі праз буры смела, горда
Загартаваныя палкі.
Сумленне слаўнага народа
I чэсць – латышскія стралкі.
Не чулі стогнаў іх жалобных,
Хоць шлях пяройдзены цяжкі,
Мне быць хацелася б падобным
Да вас, латышскія стралкі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- ПасляКаляднае А ці чулі вы страх ваўкалакі, Калі ўночы скуголіць мароз? Калі Трасца гуляе па хаце, Дзе Марэне застаўся авёс. Ці […]...
- Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...
- Шлях да сябе Шлях да сябе-па сцяжынках Роду, а іншага-проста няма. Няма ні надзеі, ні сілы ў народа. Ды і самога народа няма. […]...
- Балада пра чырвоны сцяг Імчыцца песня па шляхах Пра славу казака – Яму даручаны быў сцяг Гвардзейскага палка. Пад сцягам, хілячы чало, Стаяў казацкі […]...
- Спадзяванне Замглілася неба шэрай смугой. Канец лістапада – восень слатой Насыпле наўмысна пыл дажджавы, І сцішыцца ўсё, маўчым з нематы. Затлумлена […]...
- Шляхецкая Войска Літоўскае руша ў паход – пешыя і конныя шляхам на ўсход Даць адпор суседзкаму кату-лютару, грознаму драпежніку маскоўскаму зьвяру. […]...
- Выпадковае спатканне Выпадковае спатканне Аб’яднаяла гэты шлях… А цяпер, апавяданне- Белых крылаў лёгкі ўзмах… Яна-буйная рэчка ў полі, А ён змагар уласнай […]...
- Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...
- Бранявік Адышла, адгрукала навала, Ленінград, ты здужаў ў барацьбе! Бранявік з Фінляндскага вакзала, Мы стаім з пашанай ля цябе. Мы не […]...
- Ды Рубон пяройдзены Выпусцілі юшку Джалам ля ракі, Набываю двушку Каб размяць мазгі. Усміхнуцца бл. дзі, Бомжыкі і зброд, Адбіраюць кошыкі, Дзеруць таці […]...
- Вялікае Княства Літоўскае Княства Літоўскае, Наша Вялікае, Шляхта заможная, Непераможная, Мы не забылі, Мы адрадзілі Шлях праз стагоддзі твой, Княства Літоўскае. Горда ж […]...
- Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...
- Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
- Адзіны адказ Што сумленне тваё падкажа ў адказ на пытанні: “Ты з кім? За чужынцаў ты ці за нашых? Які герб твой, […]...
- Чарната Мяне ніхто не навучыў, што робіцца, Калі гнеўныя хмары плямяць неба, І не відаць ні зоркі, ні планеты, А на […]...
- “Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...
- Ёсць! Гэта слова – чэсць і гарт саддата Ў мірных днях, ў паходах баявых, Хай з вайсковых статутаў узята – Стала […]...
- За Ільічом Упарта, цвёрда і натхнёна, Гартуючыся на хаду, Ідзе нястомная калона – I рады я, што ў ёй іду. Яна мільённая. […]...
- Мы не забудзем вас! У родны край прыйшлі мы зноў, Дзе радасна жылі. Сябры, успомнім пра сяброў, Пра тых, што не прыйшлі. Іх на […]...
- Снежаньцы (1825 -2010) Кроў мучанікаў, ці бунтаўшчыкоў? – хай кожны ў сэрцы Бога запытае, і вольнае сумленне атрымае адказ: “Мой Край, […]...
- Восеньскі пах Восеньскі пах: лісця, травы, замшэлае неба, яркае сонца – мары… і ты… горда стаю, ты разам маўчыш, нам вельмі добра, […]...
- Нарадзіўся Божы Сын Промень зоркі з неба ліўся ў цішыню начных далін. Нарадзіўся, нарадзіўся, нарадзіўся Божы Сын! Ён узяў сабе на плечы незвычайны, […]...
- Салодкія сны Ціха, ціха коцік Спіць, Сны салодкія Ён сніць. Мур-мурлыча Аж да ранку Кошка-мама Калыханку. – Ну заснула б, Хоць на […]...
- Чарнільна-магільны прысвятак Калі сумленне і сум Скідваюцца на “Добры кум”, Калі спазняюцца хвіліны, Не спадзяваюцца навіны, Карціны Я намалюю ў снах, У […]...
- Альфа і амега Выйдзем разам на Дзяды. Шчыльнымі радамі. Памянём мінуўшых тых. Добрымі славамі. Хто ня змер. Той будзе там. На далоні Бога. […]...
- На кожны званок міжгародны На кожны званок міжгародны Шчымліва сцінаецца слых: Адрынь, абнясі, кут мой родны, Ад вестак жалобных і злых. Шчэ цепліцца ў […]...
- CAMINO* CAMINO* Мы ад пачатку дзеці-пілігрымы Ў адной ускалыханыя карзіне. Не важна ці з Пастаў** ідзеш, ці з Рыма, Як мэта […]...
- Пра што гэта думаюць дрэвы Пра што гэта думаюць дрэвы, У дрэў якое жыццё, іх шум – ад радасці спевы ці, можа, ад болю выццё? […]...
- Філасофія мамы Мама мая на свеце Ўсю сваю веснавую пару Жыла не па-юліянскаму, Не па-грыгарыянскаму- Па народнаму вечнаму Сонечнаму календару. Да зорак […]...
- Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...
- Не азірайся Т. Ш. Ты не азірайся, трымайся ў прыцэле вачэй. Цяжкія скрыпучыя дзверы – як выратаванне. Ідзі як ішла, не павольней […]...
- Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...
- На магіле маці – А я, матулька, зноў адзін Прыехаў да цябе ў адведкі. Калі гаворыць з мамай сын, Нашто каб чулі гэта […]...
- Вясновае Каханне Вось зноў Вясна нам з ранку дыша! Вось зноў ў целе стогне кроў! Вось мы гуляем па Парыжу! Хоць да […]...
- ВАР’ЯТКА Хай зоркі разгараюцца ў нагах І сплетніцы нямеюць ад здзіўлення, Наперакор сабе – ў тваіх руках Мая журба, мой сорам […]...
- Мне мая радзіма дарагая Мне мая радзіма дарагая, Сэрцу любая краіна-Беларусь. Толькі вось пакуль зусім не тая, Пра якую марыў так Кастусь. Родны кут, […]...
- Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...
- Ці вы чулі? Ці вы чулі? Ці вы чулі? Хутка свята – Новы год! У маленечкай Настулі Шмат заняткаў і турбот. То чапляе […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ ТКАЧОВА (10.03.1942-31.10.1992) Нішто не страчана і не забыта. Калі ёсць крона, ёсць і карані. Кальчуга воева кап’ём прабіта, І холад праз […]...
- Шлях Навобмацак іду, ўзіраючыся ў цемру. Бесперапынны шлях у вечнасць даўжынёй. Агонь жыцця задуць імкнуцца ўсё хімеры, ўсяліць у сэрца страх […]...