Верш Не глядзi!

Не глядзi!

Не глядзi на Захад, не глядзi на Усход,
Лепш зазiрнi сабе пад ногi, у свой агарод.
Трава больш зялёная ў суседа заўжды,
Але лепш сваю ўзрасцiць за жыцця гады.

Немагчыма проста апрануць вышыванку,
Каб усё вельмi хутка, неспадзяванку,
Добра адначасова ўсюль стала,
А свая спiна толькi б стагнала
Праз мяккасць канапы,
А царапалi б толькi ката лапы.

Не глядзi на Захад, не глядзi на Усход,
Не працягнецца там твой род,
Абсмяюць, аблаюць,
Тваёй асобы карэннi зламаюць.

Без бою не бывае светлага неба,
Не будзе сакавiтай родная глеба,
У якой ляжаць ужо даўно твае продкi,
Якiм за нашу будучыню вырвалi глоткi,
Якiя змагалiсь за светлае права беларусамi звацца,
А не тутэйшымi ў цемры прыгону застацца.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Не сыходзь Не сыходзь, будзь побач. Усё рушыцца? Ну i хай. Калi ласка, у апошнюю ноч Чалавецтва мне “Good bye” Не скажы, […]...

Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...

Прыгожы чалавек Ва усiх свой густ. Спрачацца можам, Iсцi да згоды пакрысе, Але на тым, што ёсць прыгожа, Часцей згаджаемся мы ўсе. […]...

Не патрэбен Бывае, парою ляціш невысока, А падаць усё ж такі больна, Бывае, у думках збягаеш далека, А робіш у жыцці усё […]...

Увысь ляціць пегас крылаты Увысь ляціць пегас крылаты Ў гэта неба над зямлёй, Толькі ведае вершнік багаты, Дзе ж яго родная хата? Там, дзе […]...

Пад стукі вагонных калёс Пад вечар пацеркі густыя з краплёў пасыпаў красавік. Ты чутка слухаеш, прынік, як звоняць перлы вадзяныя. У іх ззяе захад […]...

Вёсачка мая родная Вёсачка мая родная, З чым цябе параўнаць? Знаю – сталiцы нiводнай Побач з табою не стаць Знаю, ў краях далёкiх […]...

Бывае Бывае. І снег міма галавы падае. Бывае. Ты яго – так. Я ён цябе – не. Бывае. Нібыта наяве, а […]...

Хвіліна Бывае хвіліна Напружанай, Нібы звычны нам Ток электрычны. Бывае хвіліна Загружанай, Нібы век, Што заўжды Гістарычны. Бывае хвіліна Шчасліваю, Як […]...

Наш масток НАШ МАСТОК Дзе бруіцца мой выток І такі ж выток твой светлы, Ёсць рачулка і масток У куточку запаветным. Дзе […]...

Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...

БАЛАДА ВЯЧАСЛАВА АДАМЧЫКА (1.11.1933–7.08.2001) …А Бацькаўшчына родная, як кроў, Што праз бінты, як– межы, праступае, І пры чужых чужою не бывае Зямля, дзе […]...

Заўсёды трошкі таямніцай Заўсёды трошкі таямніцай Была ты для мяне і ёсць: Чагосьці светлага крыніцай, Перад якім я – толькі госць. Прывабнай зоркай […]...

Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...

Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...

Мой далёкі Далёкі Усход Мой далёкі Далёкі Усход, Маладосць мая ў моры блакітным… Дзе ты, той штармавы паварот? Дзе ты, бераг, туманам спавіты? Развінаюцца […]...

Мая Радзiма дарагая Мая Радзiма дарагая Ў якi ты бок глядзiш усё Памiж табою i Кiтаем Не менш як дзесяць тысяч вёрст Што […]...

Масква-Брусэль Мая зямля-матуля, раскажы, Чаму тысячагоддзі твой народ Раскрыжаваны лёсам на крыжы – Рукой на захад і рукой на ўсход? Ці […]...

Гімн вершу Верш на свабоду з душы маёй імкнецца Радкамі, слоўцамі да вуснаў, а тады… Матулі песняю пяшчотнаю пральецца, Убранствам белым ляжа […]...

БАЛАДА СТАНІСЛАВА МАНЮШКІ (5.05.1819-4.06.1872) Як ветразь, музыкай тваёй з аргана Напоўнены касцёл Святога Яна, І Вільня, як каўчэг, праз свет плыве Па золаце, […]...

На свеце ўсякае бывае На свеце ўсякае бывае… Бывае, снег кружляе ў маі, Бывае, дождж пральецца ў лютым I на рачулцы, лёдам скутай, Ручэй […]...

Міхалу Рукевічу (акраверш) Ружовы фламінга, гарбатая сумная птушка, Ашчэпкамі крылаў, пабітых бязлітасным шротам, Дацягне да Індыі скрозь забайкальскія пушчы, За тысячы ўзмахаў – […]...

Змаганне сілай Змаганне сілай З усім, што зноў Вядзе нас у цемру, Акоў, вякоў… З усім, што сонца Закрыла зноў… З усім, […]...

Шалёная ідэя адкажы А ў мяне, а у мяне Абвастрэнне па вясне. Ну такое ў нас бывае, То бок у вар’ятаў, Розніцы зусім […]...

АЗАРЭННЕ Як задаволіць пагадненне паміж табою і душой?, калі няма ў ім азарэння, падараванага праз бой? Душа і ты – не […]...

Я сабе прыдумаю каханне Я сабе прыдумаю каханне З дотыку пляча, з усмешкі шчырай. Яно будзе яснае, як ранне, Сумнае, нібы адлёт у вырай. […]...

Марозік грукнуў кіем у акно Марозік грукнуў кіем у акно, Крылом махнула белая пароша. I клён імкліва выбег за гумно, Каб прывітацца з ёлкай-снеганошай. Які […]...

Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...

Беларускі дом З беларускай старонкi, З розных родных мясцiн Мы не горкаю гронкай Разам тут у жыццi. Тут пад сонцам i поўняй […]...

АДЧУВАННЕ Па добрай волі родная зямля Настрой заменіць на асенні, Падзеліць думкі на святло і цені З кастрышчамі і смеццем на […]...

Мая родная мова Мая родная мова – калыска, У якой мяне гушкала маці – Калыхаючы песеннай нізкай, Навяваючы сон немаўляці. Нада мной рассыпаліся […]...

БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...

Родная душа За цяжкасцю свайго крыжа, Бывае, не прыкмеціш, Што недзе родная душа Жыве на белым свеце. Яна адкрыта назаўжды І шчырасці, […]...

Як выдых ….як дзiўна, сустракаць i гэты год З табою побач, пад адною зоркай, Iмя якой, як выдых – “Назаўжды”… I хай […]...

Што тварыцца з вамі, людзі? Што тварыцца з вамі, людзі? Дзе ваш сорам? Гонар дзе? Што зрабілася з краінай, У якой вы жывяце? Дзе сцяг […]...

Плут Той, хто добрым нам падаецца У душы можа проста плут: Апранаецца ў воблік веры І з-за гэтага шмат пакут Вы […]...

БАЛАДА ІГНАТА ДАМЕЙКІ (31.07.1802-23.01.1889) У цябе ёсць свой Храм-Беларусь, да якой Ты ідзеш праз паўстанне, вандроўкі, чужыну І святлееш, мацнееш самотнай душой, У […]...

Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...

Загляне сонца Загляне сонца ў наша ваконца, Хатку асвеціць праменьмі – Па цёмнай ночы ажывіць вочы Боскім да працы натхненнем. Позна мы […]...

***Дзень нарадзіўся Дзень нарадзіўся самотаю ночы. Зданню сірочай па вуліцы крочыць. Гляньце: тужліва-маркотныя вочы… Дзень нарадзіўся самотаю ночы. Захад разліўся барвовай крыніцай. […]...