Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш НЕЯК РАНКАМ

Неяк ранкам, дзе лесу крыло,
Дзе арэшніку цесныя дахі,
Разрываў на кавалкі святло
Тонкі голас узрушанай птахі.

Крылаў шэрых драпежны размах
Адлятаў з гушчару паміж дрэваў.
Бачыў я ў яго кіпцюрах
Птушанятаў малых “пераспеваў”.

Выкладала пяшчоту ўсю,
Недаспала шмат ветраных ночак
І насіла ў дзюбе расу,
Адкрадаўшы ў сонца краёчак.

Ёй не правіць ужо карагод,
Столькі ў голасе выткана жалю.
Немагчыма за мора адлёт
Над Радзімы бескрайняю даллю.

І калі назіраў сілуэт
Над магілкаю маці застылай,
Разрываў на кавалкі сусвет
Тонкі голас той птахі бяскрылай.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш НЕЯК РАНКАМ - Віктар Худавец