Верш ЛАЎКА
Дзіва лясное, колькі ты цешылась
Коўзаннем роднай табе дзетвары?
Стому габлялі тыя, хто спешылісь,
Ты найгалоўная ў гэтым двары.
Слухала росказні дзесяцігоддзямі,
Праўду ты ведала, знала хлусню.
Сядзелі шаноўныя госці народзінаў,
І хто раздзяляў паміж родных журбу.
Спіш, непрыгожая! З’ела макрота
Восеняў шэрых, ды стрэлы жары.
Тоўстая доска з адкрытым ротам
Лаўкай завецца да гэтай пары.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- У маршрутцы Гэй, мацней на газ маршрутчык, Расцяруш журбу, як лён! Хопіць казак, песень суччых, Брат крыві бензін здавён. Зноў вада з […]...
- Крэўнасьць Крэўнасьць. А мне бы бегчы, бегчы, бегчы Да тых мурогаў, да лясоў, Да сваіх родных, да стрыечных, Да незабыўных галасоў, […]...
- Ты не спіш. І гэта вельмі добра Ты не спіш. І гэта вельмі добра. Бо не сплю пакуль яшчэ і я. У акенца свеціць месяц-поўня І глядзіцца […]...
- ПЕРШАСЬНЕЖКА А калі ўжо здаецца, што выйсьця – ніякага, і што шэраю фарбай запэцканы лёс, – Раптам бачыш, як белае, чыстае, […]...
- Вітаўт Князь фанабэрыста трызніў пра веліч краіны, З мечам поўсвету прайшоў ён у пошуках славы, А паміж войнамі дух гартаваў у […]...
- “…Долю ж мая, долю!” “…Долю ж мая, долю!”- Па начох Гушкала журбу маю самота, – “Ці ж цябе гнявіла? Бачыць Бог! Ці ж тваю […]...
- Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
- Ты не едзеш, не тэлефануеш Ты не едзеш, не тэлефануеш, Горад свой ад навальніц вартуеш. Я не сплю – маланкі вар’яцеюць, Нібы стрэлы ў хату […]...
- НЕЯК РАНКАМ Неяк ранкам, дзе лесу крыло, Дзе арэшніку цесныя дахі, Разрываў на кавалкі святло Тонкі голас узрушанай птахі. Крылаў шэрых драпежны […]...
- Мова як подых Мова як подых, як асалода, Мова як слодыч жаданняў і мар. Як памяць, надзея, жаданні народа, Мова – святло паміж […]...
- Пустэча Тэлефонны званок – цішыня ў адказ, Як самотна і горка ў гэтай цішы, Мімалётныя думкі, няскончаны сказ, Пераблыталася ўсё на […]...
- Шэрых хмараў чарада Шэрых хмараў чарада – Вада. Цяжарныя дзябёлыя – Бязмоўныя. Імжа на вуснах ветру – Свету. Нядумнага застыглага – Абрыдлага. За […]...
- Ты сёння далёка Ты сёння далёка, сяброўка мая. Над фронтам успыхнуў чырвоны маяк – пашчэрблены месяц – і мо’ на яго усе батарэі […]...
- Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
- Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ДЫЛЫ (14.04.1880-07.04.1937) Ад родных слоў, ад родных ветлых хатаў, За тое, што ты любіш родны край, Завезлі, як ваўка, цябе ў […]...
- Пярнуская балада ПЯРНУСКАЯ БАЛАДА Восень прабралася ў Пярну. Восень ужо, і не дзіва – Сёньня ў Эстоніі хмарна, Заўтра тут будзе дажджліва. […]...
- Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...
- Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы, Ўдоль вуліцы, ў дзяўчынскі двор, Дзяўчынкі двор на сем акон. – Добры вечар, дзяўчыначка! Ці спіш, ляжыш, […]...
- Адна Адна… Яна яшчэ здалёк відна: На выгарбку, вятрам усім адкрытым, Стаіць сухая, чорная сасна, Як даўкі сімвал тлену і нябыту. […]...
- З кнігамі Васіля Быкава Як доўжыцца грымотная дарога Паміж крыжоў і спапялёных хат. Яшчэ й дасюль гукае Вас трывога, Таварыш маладзенькі лейтэнант. Там небасхіл […]...
- Над намі лётаюць самалёты Над намі лётаюць самалёты. А мары ціха крадуць рэальнасьць. Зьбегчы і зькнуць. Забіць на сталасьць. Крануць паветра шчасьлівым ротам. Над […]...
- Беларускі прадцеча Да 130-годдзя з Дня Народзінаў Янкі Купалы …і ахрышчаным тваёй рукой – прадцечы – ў хвалях роднай мовы пакаленням вера […]...
- Успомнім “Успомнім” Успомнім усіх, каго любілі Бацькоў і родных, і сяброў Вы з намі, мы вас не забылі Да нас прыходзіце […]...
- У ГОРАДЗЕ, ДЗЕ У горадзе, дзе на дамах і засовы, і краты, І ўсё адно ў тых дамах – павукі і хімеры. У […]...
- БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...
- Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
- Мая зямля Мая старонка больш за ўсіх мілей: Яна адна такая светлая і родная. Калі я тут, мне на душы становіцца лягчэй: […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ГУСОЎСКАГА (1470(?)-1533(?)) Не спіш. На паперу кладзецца лаціна Густая, прыгожая, як павуціна, Што жнівеньскі вецер нясе над табою І па-над Дняпроваю […]...
- Чорная скіба З-пад плуга твайго – убачыш здалёк – Па полі наўпрост, за сялібай, Плыве і пакорна кладзецца набок Чорная скіба. Чорная […]...
- Карункавы парасон Карункавы парасон… ******************************* Дрэвы скінулі адзенне Ды застылі ў задуменні. Толькі елкі, толькі сосны Ўсё такія ж, як у вёснах. […]...
- На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі, У свеце халодным надзеі пракладваем сцежкі. Шукаем спагады ў словах, жорсткіх і светлых, […]...
- Пра шчасце Быць шчаслівым ў жыцці даволі проста: З сумленнем неабходна згодна жыць, Жыццевым шляхам няўхільна рушыць годна, Сваёй душы спакоем пастаянна […]...
- У тлуме дня жадаю адзіноты У тлуме дня жадаю адзіноты, У адзіноце трызню тлумам дня, У цішыні я чую сэрца ноты, У шуме глохне музыка […]...
- Вятры пашумелі, суціхлі Вятры пашумелі, суціхлі, Дажджы прамінулі, ушчуклі, Пупышкі, да першага лісьця, Ждуць сонейка, быццам матулю. Над хмарнаю шэраньню сонца Завейныя ветры […]...
- Цi не вецер Цi не вецер адхiнаў мярэжы, Цi не зоры асвятлялi шлях. Чараўнiцтва зруйнаванай вежы – Бел-чырвона-белы сцяг. Крок насустрач – быццам […]...
- Ты і я на возе Ты і я на возе Лугавога сена. Вечар па дарозе Пах рамонкаў сее, Сцелецца туман І цвіце курган Кветкай сосен […]...
- Апошнія провады Станислав Шастак Я ведаў, мама, ты мяне чакала Я чуў твой голас з родных мне грудзей. Тым голасам нам песні […]...
- Праўды празрыстасць Праз празрыстасць вякоў Ляціш ты ў сне па-над хмарамі Забыў прав доўг дзядоў Спіш пад цёмнымі чарамі Пралятае дзіўны анёл […]...
- Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...