Верш Дома

Ещё вершы:

1. На краі дажджу Вы зведалі гэта – У розгары лета Пабыць неспадзеўна На краі дажджу? Вы скажаце, пэўна, Што вам давялося He раз […]...
2. Я дома Я дома Спякотнае, млоснае лета, Так вабіць людзей густы цень. Купалле ўжо ў песнях адпета, У нябыт адышоў Пятроў дзень. […]...
3. Адзін дома Адзін дома З парога мяне жонка аглушыла: “Даюць адну пуцёўку на курорт. Сумленнай працай гэта заслужыла, Я з радасці купіла […]...
4. Летні ранак Ў расяных павуцінках летні ранак Сустракае дзеўчыну-зару. Новы дзень ступіў на мокры ганак – Разганяе пасмы туману. Зязюля закукуе ў […]...
5. Трэба дома бываць часцей Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць не госцем, Каб душою не ачарсцвець, Каб не страцiць святое штосьцi. Не забыць, […]...
6. Пасадзілі ля дома бярозку Пасадзілі ля дома бярозку, Пажадалі ёй добрага росту, Каб на радасць і ўнукам была. Пацягнулася тонкае дрэўца, I туды і […]...
7. У душы такое адчуванне У душы такое адчуванне: Ад мяне яшчэ хаваюць штосьці, Кінуць і глядзяць з замілаваннем, Як лаўлю абгрызеныя косці. У душы […]...
8. Мне нельга памерці Мне нельга памерці. Ніяк. Ну, хаця б да тых пор, Пакуль не прыдбаю абутак сабе і адзенне. У драных шкарпэтках, […]...
9. Сыходзь! Сыходзь! Як шмат у гэтым гуку для сэрца беларускага злілося! Пакуль на мітынгах ламаюць людзям рукі, пакуль іх б’юць з […]...
10. Ну-ля-Вы-я Ну-ля-Вы-я На Нямізе снапы сцелюць галовамі… Слова аб палку Ігаравым Тысячу гадоў “ідзем на вы”* – аж на Вы адзін […]...
11. У гнома секіру, у эльфаў стралу узяць каб прагнаць з свайго дома чуму Эўропы зьнявечанай струны Лязом пераразаюць крумкачы, З усіх бакоў спаўзаюць гунны, За імі ўважліва сачы. Хачы, туркмены і кітайцы – […]...
12. Шэсьць Гадоў Шэсьць гадоў гром грамыхаў. Шэсьць гадоў сьмярдзела сьмерцю. Шэсьць гадоў хтось пратрываў, Хтосьці трапіў ў чэргу першу. Шэсьць гадоў чакала […]...
13. Казалі мне, што час ідзе Казалі мне, што час ідзе, А я, бы дрэва нерухомае. Мо справа ўся у барадзе, І шчасце наша выпадковае. Ды […]...
14. Жыццё раба Воблака вось Зямля залатая. Птушкі ляцяць у вырай стрымглаў Я вось пачну рабіць сваю справу, якую ж не вельмі люблю. […]...
15. Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў, Я сорак гадоў – пад гіпнозам, Я сорак гадоў да сябе […]...
16. У прысвячэнне Тацьцяне Аб’ектыўнай рэальнасці не існуе… яна заўсёды знойдзе ад каго адлюстроўвацца… Раніца. Ізноў раніца пачынаецца з кубка кавы, цыгарэты і яе […]...
17. Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
18. Няма нешта плённае працы Няма нешта плённае працы. Стаміўся ад добных учынкаў, Дык можа ўзяць, набухацца, Ці зьняць прыгожу дзяўчынку… Адкінуць усе там развагі, […]...
19. Хутчэй прыходзь Хутчэй прыходзь: я не бачыў цябе сто гадоў, Сто гадоў з маіх бясконцых мільёнаў год. Слова “вечнасць” так лёгка скласці […]...
20. ЗАЙЗДРАСЦЬ БАГОЎ Зайздросцяць Богі і маланкі, Што я – шчаслівая без меры, Што лепшай не было каханкі Пасля язычніцкае веры. Зайздросце, Богі, […]...
21. Дзеці Сонца Зміцеру В, Альегрду Б., Іллю С, Віктару Ж. Сонца – сподачак спякотнае плямы, На якім цяжарнае яйка чакае жаўток. Было […]...
22. Вясёлкавая раніца Вясёлкавыая раніца… ************************* Вясёлкавая раніца – Як быццам, на заказ! То сакавік стараецца Спавіць пяшчотай нас. Сясцёр, жанок, каханых, Бабуль, […]...
23. НЕ СОНЕЧНА І смех, і злосць змяшаліся ў адно Незразумелае надзіва адчуванне, Я ім жыву, пакутую даўно, Сустрэчу пераблытаўшы з расстаннем. Разлуку […]...
24. Летним ранкам Выйду ўранку, Пастаю на ганку, Пагляджу навокал, На аблокі зірну вокам, А пасля – на сонца, На прастор бясконцы. Удыхну […]...
25. І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
26. Роднасныя душы Ў гэтым свеце грубым і халодным Мы ўсе шукаем роднасныя душы. Даволі цяжка па жыцці прайсці самотным, І дапамога блізкіх […]...
27. Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
28. “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
29. Ёсць нагода Шмат купім гарэлкі і кветак – ахапкі з нас кожны нясе- Няхай жа сябе прыгажунямі сягоння жанчыны адчуюць усе! * […]...
30. У дарозе Бягуць бярозкі ля чыгункі, Гляджу на іх я з-пад рукі. Вясна дала ім падарункі – Зялёных колераў лісткі. Я іх, […]...
31. Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
32. Не хачу ведаць Гэты дзень – нібы знойдзены грошык, На якім спатыкнуўся прамень… Падзівіся: наколькі харошы Наш, украдзены ў вечнасьці, дзень! I няважна, […]...
33. У дзяцей казарменны пад’ём У дзяцей казарменны пад’ём Непагадзь ці сонца з галубамі – Пакідаюць свой прыціхлы дом, I ў дарогу – на руках […]...
34. Ветразі ВЕТРАЗІ Мора без ветразяў – неба без зор, Вока спыніць на чым?… Дух рамантычны як быццам памёр З часу, калі […]...
35. Ялінка Снег сыпаў ноч, пасля другую- Пад цяжарам сагнуўся бор. Шкада ялінку мне малую – Не можа скінуць снег на дол. […]...
36. Ля Вечнага агню 1. Б’ецца, як сэрца, трапеча агонь. Вецер цалуе, хвалюе яго. Гэты вятрыска – дыханне палёў, Што далятае з далёкіх гадоў. […]...
37. ПАВУЦіНКА Срэбрам ззяе павуцінка, Прывітаць усіх хоча. Зачапілась за галінку, Засталась да ночы. “Што тут робіш, дарагая?” Зорны шлях пытае. “Ты […]...
38. Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
39. БАЛАДА ЯЎСТАФІЯ ТЫШКЕВІЧА (18.04.1814-8.09.1873) Устаўшы рана, зноў зямлю капаеш, Ды ў курганах сівых не клад шукаеш, А-Беларусь, што тут была і будзе… І […]...
40. Паэты, любыя, вы ўсё маглі Паэты, любыя, вы ўсё маглі! Агнём ласкавым налівалі склянкі. Якія прыгажуні ў вас былі! I вечары, яснейшыя за ранкі! Але […]...