Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БАЛАДА АНТОНА СОКАЛ-КУТЫЛОЎСКАГА

(7.02.1892-7.03.1983)

Ты сёння паўстанец, а заўтра-святар,
А потым ізноўку-вайна і астрог.
У Слуцку апальвае хмары пажар
І попел, як снег, у каўдобах дарог
Ляжыць і па ім аніхто не ідзе.
І толькі галодныя бальшавікі
Начамі і днямі, нібыта ваўкі,
Пужаюць, страляюць тутэйшых людзей,
Якія адвеку хацелі тут жыць
У вольнай краіне і вольнымі быць,
І Богу маліцца на мове сваёй.
З табой случакі і для іх ты герой,
Як кожны герой, хто за волю паўстаў
І сёння ля вогнішча ў пошуме траў
І дрэў векавых чуе песні дзядоў,
Якія сваю пралівалі тут кроў
За волю, якая ніколі сама
Не прыйдзе, а прыдзе-астрог, як зіма…

І сыдзе зіма, край пазбавіцца крат,
І вырасце новы і горад, і сад,
Дзе будзе душа твая вольная жыць
І над Беларуссю з бусламі кружыць…

12.07.2011

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш БАЛАДА АНТОНА СОКАЛ-КУТЫЛОЎСКАГА - Віктар Шніп