Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Пралеска

Белыя бярозы
Спалі на узлеску,
Як сваю галоўку
Узняла пралеска.
Тоненькую ножку
З-пад пярыны белай
На зямлю пралеска
Ставіла нясмела.
А снягі наўкола –
Ні канца ні краю,
Страшна стала кветцы:
“Я адна – жывая!”
Кажа зверху сонца:
“Зорачка лясная,
З новым нараджэннем
Я цябе вітаю!”
Белыя бярозы
Разам зашапталі:
“Мы цябе, пралеска
Ўсю зіму чакалі”.
І старая елка
Голасна ўздыхнула:
“Лета надыходзіць,
А зіма мінула”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (7 votes, average: 4,71 out of 5)

Верш Пралеска - Вера Вярба