Верш *** Спеюць у прыцемках зоры

Ещё вершы:

1. Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...
2. Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
3. Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...
4. Раскіданы зоры …раскіданы зоры маленькімі вачыма па вялікай хаце дзе Сусвету Маці дзетак-немаўлятак цешыць-забаўляе крыламі вятрыскаў у сінечы слізкай па якой спадаюць […]...
5. Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
6. Рубікон Гадзіна за гадзінай – згінуў дзень і адышоў ціхутка на спачын… Збялелы твар, дрыготка-сіні цень блукае па разорынах маршчын. А […]...
7. Быць ці не? Крыху тугі і пакуты крыху – зноўку душа напаўняецца крыкам… У кругаверці задухі стогне слова жывое, надзея тоне. Рыбай на […]...
8. Не думала Не думала, а восень прыпыніла, І не гадала, ды зіма знарок знайшла. Чаму ж ты, сэрца, мне дзьвярэй не зачыніла, […]...
9. Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
10. Насуперак усім вятрам Насуперак усім вятрам мы ўпарта выпрастаем крылы і паляцім скрозь горкі дым з драконам палка-маладым у край, дзе злыя кракадзілы […]...
11. Шчэ душа не паспела прачнуцца Шчэ душа не паспела прачнуцца, а зямля ўжо ўладарна і смела затапляе паводкай пачуццяў востраў сэрца майго здзірванелы. Зносіць смецце, […]...
12. Азірніся Азірніся, спыніся, пакліч, запытайся аб шчасці і бедах, ты адчула душы маёй кліч, за табою пакрочыў я следам. Я пакрочыў […]...
13. Калі ты штосьці кажаш Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш, Па шыі і спіне паўзе дрыготка, А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца, Праз вуха, […]...
14. ***Далёкае і такое блізкае Далёкае і такое блізкае… Блізкае, а такое чужое… Шчымліва рыпіць калыскаю, паглядам-маланкай бліскае, сцінае мяне тугою блізкае мне і далёкае. […]...
15. Гомельшчыне Што натхненне дае і раздолле думкам, вершам, збалелай душы? Дзе паветра і сонца даволі ў разамлелай паўднёвай цішы? Гэта край […]...
16. У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
17. Скупое праменьне Белы сьнег Белы сьнег Белы сьнег І нябёсаў скупое праменьне… Халадзее надзея на вуснах маіх Да свабоды імкненьне. Імгненьне… Хутка… […]...
18. Смутак Намалюю млын самотны ў забыцьці, Не пабачыўшы апошняе сьвітаньне. Што шукаю я ў сваім жыцьці, Веру ці адданае каханьне? Намалюю […]...
19. Мы адданасці сяброў не заўважаем Мы адданасці сяброў не заўважаем, Абыякавы да іх перажыванняў, Трапяткіх заўжды цураемся пытанняў, А пачуўшы іх, мы позірк свой хаваем… […]...
20. Не жадаю цябе губляць Пагрузі мяне Ў глыбокія сны Морфій, кайф Тваё аблічча тае * Не крадзі! Стралой не працьмі Бо святло Мой палёт […]...
21. Золата За кавалак золата ці срэбра гінуць душы ў колаверці смагі. Ўсё гуляюць па глыбокім недрам, ап’янеўшы, быццам бы ад брагі. […]...
22. Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...
23. На пароме Здалёк у прыцемках мне горад падаецца вялізнай перакуленаю елкай якую ўпрыгожылі да сьвята цяпер жа яна ляжыць раскінуўшы галіны і […]...
24. Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці, Заручы нашы вочы даўкай палёгкай Пацалункам шляхетнага ў росах світанка Забінтуй маё сэрца чаканай […]...
25. Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
26. Іду туды, дзе роўнядзь поля белага Іду туды, дзе роўнядзь поля белага, як палатна адбелены сувой,- там цяжар сунімае набалелага нікім яшчэ не крануты спакой. Іду […]...
27. Люстэркі восені – прагалы між галін Люстэркі восені – прагалы між галін, Дажджы ступаюць лапкамі кашэчымі. Трава скалелая – зялёны дрогкі клін Хінецца долу тонкая, пашэрхлая. […]...
28. Цяжка марыць аб нечым чароўным Цяжка марыць аб нечым чароўным, Сярод бруду ды каляін. Лепей зьнікнуць з настроем самотным, Не пабачыўшы сумных карцін. Можа я […]...
29. Мір, аблокі мае Мір, аблокі мае, Дзеці вечных лятункаў, Мір вам, белыя птушкі Надзей. Я прашу ў вас, аблокі, Малю паратунку, Як у […]...
30. Хатынь Калі іду па хатыні Камінамі званамі Нешта цяжка нахлыне Нібы скрозь сэрца камень Нібы скрозь сэрца кулі Куляметныя чэргі Што […]...
31. Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
32. Хачу жыць Хачу жыць, Захлынацца і верыць. Піць каханьня нязведаны боль… Дай руку мне, Дай вусны, дай сэрца, Дай мне воч тваіх […]...
33. Хвалі ў душы Хвалі ў душы Было лёгка раней на душы, Чыстым донца. Ні хмурыначкі, ні дажджыначкі, Толькі сонца. Крыху ўзнімецца хваля мутная- […]...
34. На абедзьве нагі Дачка пазваніла: І так гаманіла: Абедзьве нагі яна Дзесь прамачыла! Званіла і жонка І так гаманіла: Абедзьве нагі яна Дзесь […]...
35. Пустэча Тэлефонны званок – цішыня ў адказ, Як самотна і горка ў гэтай цішы, Мімалётныя думкі, няскончаны сказ, Пераблыталася ўсё на […]...
36. Хлусня Пустка ў маёй душы, Колка, мулка, ды крычаць – ахрыпла… Веры – што вады у дзіравым гладышы… Да вакон сумненні […]...
37. Не шуміце ў полі Не шуміце ў полі, Шумныя яліны! Ой, ды не шуміце Ў полі на марозе, Бо я сам не знаю, Ці […]...
38. За горадам – яшчэ зіма За горадам – яшчэ зіма. Ад сонца весняга упрэлая, Свае сувоі парудзелыя Ужо не выбеліць сама. А ў скверах – […]...
39. Пастукаўся аднойчы да мяне Пастукаўся аднойчы да мяне Вандроўнік нейкі, страшны і калматы. Вісела поўня над бацькоўскай хатай, I цені прабягалі па сцяне. – […]...
40. Тваё маўчанне Сарваў авацыяў гром У вялізарнай зале. Мне потым усе казалі: “Трымаўся ты малайцом!” Было ў мяне выступіць лепей жаданне, Мне […]...