Верш ***Палоніць музыка тваіх вачэй
Палоніць музыка тваіх вачэй,
нібы вясёлка пасля шчодрай навальніцы.
А голас твой – як мілазвонная крыніца:
ён песняй жаўранка – нястомнаю –
бруіцца…
Як боль, святы ўспамін душу пячэ.
І светла мне: жыву яшчэ…
Жыву!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Стары музыка СТАРЫ МУЗЫКА Бярэ у рукі свой стары гармонік, Садзіцца з ім пад яблыню ў двары, Яму, як сябру, слоўца рад […]...
- Вось гэта музыка сама Вось гэта музыка сама Сабе гучыць. Ёй справы мала, Што дзесьці водгуку няма, Што недзе музыкі не стала. Як бы […]...
- Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
- Музыка Усё прайшло. Альбо прайшло амаль. Вяртаецца каханне да вытокаў. Я ноту ўзяў, але маўчыць раяль, Нядрэмнае глядзіць за мною вока. […]...
- Будзь удзячны Бачыш? – Сонца ўстае, асвятляе твой дом. Чуеш? – Поўняцца спевам крыніцы. Прачынайся, мой дружа! – Ты гэтым святлом Удастоены […]...
- Радзімы музыка Песні, знайце, – сэрца дар Шанаваць іх трэба. Янка Купала Туман як вэлюм бальны. Плывуць у свет ад лодак Па […]...
- Быў месяц май Быў месяц май, усё цвіло. І нам было лагодна і салодка. Цікаўнае ж, нядрэмнае сяло пра нас пляткарыла са смакам, […]...
- Злятаюць вершы ў галаву Злятаюць вершы ў галаву – Нібы музЫка песню грае. У гэтым стане я жыву І смагай шалу патураю. І не […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
- Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
- Я ўбачыў у тваіх вачах слязінку Я ўбачыў у тваіх вачах слязінку. Прашу, прыйдзі хоць на хвілінку. Я вуснамі зніму яе, – і недавер даруеш мне. […]...
- Сустрэчы з багамі Агнёвая паненачка з часоў Вялеса, Бурштынавых вачэй пагляд чароўны… Палоніць душу дзён, зрынае Ахілеса У бездань пачуцця сатканага з бавоўны […]...
- Музыка саранчы Чаго б я хацела? Быць маленькай вяснушкай на носе ветру Ехаць у машыне з адчыненым верхам Побач з мужчынам у […]...
- Дзіўная (музыка “Странная женщина”) Дзе ж мне, і што знайсці… Чым табе дагадзіць… Неруш ва мне сядзіць, Ды вось і ён ня спіць. Як […]...
- Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
- Чорная панна Нясвіжу Чорная панна Нясвіжу, Я ліст да цябе пішу. (Думкамі не пакрыўджу) Я побач з табою жыву. У рэальнасці я далёка, […]...
- Мне вашых вачэй ня трэба Мне вашых вачэй ня трэба, Яны навучыліся хлусіць. Палі ўжо даўно без хлеба І сеяць ніхто не мусіць. Забыліся вы […]...
- Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...
- Зайграй Зайграй, гармонь, жа песню грай, Што льецца з чуллівага сэрца, Каб успомніць маладосць зайграй, Бальзамам на душу пральецца. Чыгунка. Маленькі […]...
- Ты можаш пазбавіць мяне вачэй Ты можаш пазбавіць мяне вачэй і нават пазбавіць рота. Ты можаш зрабіць, каб з маіх начэй я плёну ня меў […]...
- Вочы каханых Калі ты захочаш Спавядацца нябёсам За свой грэх патаемны, За крыўду ці боль, Якімі знячэўку параніў Чужую ці блізкую душу, […]...
- Дык ці гэта жыцьцё? Дык ці гэта жыцьцё? Страх зрабіў выбар твой, Ты глядзіш праз плячо – Сочыць хтось за табой? Сотні твараў у […]...
- Мне не хочацца, вельмі не хочацца Мне не хочацца, вельмі не хочацца Ўзварушваць у сэрцы боль. Дык прыходзіцца, зноў прыходзіцца Абмываць з раны свежу соль. Сэрцу […]...
- БАЛАДА МУЗЫКi Памяцi Хведара Чэрнi Яго вяла па свеце музыка – Сустрэч, растанняў ды трывог… Была спачатку сцежкай вузкаю, А стала – […]...
- Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
- Песняй толькі Песняй толькі на свеце жыву я, Праз яе тапчу толькі расу; Пасцігаю, як ёй запаную, Недасціглую быту красу. Са святламі […]...
- Кветкаю цвіце Пакуль каханая – Сусвет перапаўняе. А знелюбее – засланяе свет. Ды палыном гарчыць Забыты след Да небакраю. Пакуль святочная – […]...
- Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...
- МУЗЫКА ДАЖДЖУ Плачуць хмары. Мокнуць клёны. Летні дождж са мной вальсуе. З дынамічнасцю шалёнай На асфальце ён пульсуе. Forte, semplice, veloce… Гэты […]...
- Музыка ўначы Сад ахутала ноч, Квецень белая, белая… Ты ідзеш са мной збоч, Ты такая нясмелая. Я прашу белы май – Да […]...
- Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
- Балада Цячэ з рассечыны бярозавай гаркавы, нібы матчыныя слёзы, празрысты, як бруістая крыніца, сок-крывіца. Мяне даймае стынню вечаровай. …Здаецца, нехта стогне, […]...
- Язмін На тваім інтэрнацкім прыпынку У садах адурманьваў язмін. “Ты зламай, заламай мне галінку На ўспамін, на ўспамін, на ўспамін”. Белым […]...
- Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
- Сёння твой Дзень нараджэння Сёння твой Дзень нараджэння. Сёння табе дваццать тры. Дзень які сонечны. Верасень. Сёмае. Лісце ў дварах падмятаюць вятры. Восень ізноў […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Як жыву, так і пішу Як жыву, так і пішу, Не пішу, дык думаю, Не кранай адно душу, Не трывож бяду маю. Неяк спраўлюся я […]...
- На тваіх грудзях Адпачыць на грудзях тваіх Я няспынна мару і бачу, Як сядзім мы побач удваіх Не адчуўшы ні ў чым нястачу. […]...
- Мова родная Ты – самы першы снег – цнатлівая. Крынічны звонкі смех – гуллівая. Асенняя туга – шчымлівая. Ты – хваля ў […]...
- Усё ў тваіх руках Даўным-даўно ў мястэчку старадаўнім У коле вучняў Майстра мудры жыў. Найлепшы вучань быў і найцікаўным, Яшчэ й паразважаць пра ўсё […]...