Верш Я сарву рамонкі ў поле

Ещё вершы:

1. Роднае поле РОДНАЕ ПОЛЕ Як доўга я ўдачы не ўбачу, Прыеду ў край родны, На дол За вёскай упаўшы, заплачу, Уткнуўшыся полю […]...
2. Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
3. Аддзячыць поле табе Аддзячыць поле табе, аддзячыць, Ракою звонкай сваіх зярнят; Яму вось толькі б адчуць і ўбачыць, Што ты не знекуль, а […]...
4. У жніўні збяруся ў поле У жніўні збяруся ў поле, там жытні загон вятрыска кідае мне ў твар прыбоем, узняўшы зярнятаў пырскі. З узмежжа, нібы […]...
5. Век пражыць – не поле перайсці Век пражыць – не поле перайсці, А такому падлягаць іспыту: На каменні зернем прарасці I – зняможанаму ўстаць з нябыту. […]...
6. Поле дзікае Поле дзікае. п. данской зямлі. Поле дзікае, стэп залаты І лісьцё вінаграднаю крышай Дараваны мне лёсам каб жыць, Ці памерці […]...
7. Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
8. Поле ціха шаптала калоссем Ц. Гартнаму Поле ціха шаптала калоссем, Як находзіла ворагаў раць. Гэта ты у чырвоную восень Сонны край свой пачаў вартаваць. […]...
9. Жыццё пражыць – не поле перайсці “Жыццё пражыць – не поле перайсці” Галоўнае – у ім сябе знайсці: Зямной прыроды не мяняць закон. А як зямелька […]...
10. Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
11. Ноты незакончанай мелодыі ***************************************** Больш не хачу ні мёду, ні смуроду – Сама з сабою ў згодзе жыць хачу! Пад гукі незакончанай мелодыі […]...
12. Вясновая навальніца Крочыш па ходніку – вецер сцюдзёны Градчаны б’юцца аб твар Крочыш наперад у шлях невядомы Між брудных, шэрых канаў Б’юцца […]...
13. Той, хто кахае “Той, хто кахае,- Чалавек сапраўдны”,- Услед за паэтам Паўтараю я. Адзіная, святая праўда, Пакуль жыве і круціцца Зямля. Каханне нараджае […]...
14. Даты Што даты? Гэта толькі вехі Гісторыі. А для салдат, Чые навек закрыты вейкі, Няма ўжо дат, ніякіх дат. За рысай […]...
15. У паэта спыталі У паэта спыталі: “Няўжо кожны раз ты з натхненнем на”ты”? Штось не верыцца ў гэта. І не верце, не трэба, […]...
16. Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
17. Хутка скончыцца век Вось закончыцца год – і закончыцца век, А што там нас чакае у новым стагоддзі? Можа стане з прыродай дружыць […]...
18. Незнаёмка Зайшла, насупраць села у ззянні маладосці – і сэрца анямела ад блізкай прыгажосці. Праз тры прыпынкі выйшла Без кропелькі спагады, […]...
19. Асновы Пагублены мэты, забыты ідэі, усе ў расколінах векавыя асновы. Ў пытанне узнята, было што адказам. Адказам тут стала ўжо нешта […]...
20. Горад-220 Лишь тот, кто мыслит, тот народ, Всё остальное – населенье. Я. Яўтушэнка Замшэла-шэрыя дамы Глядзяць вачніцамі пустымі… Сярод бяскрылых і […]...
21. Дактары Самной выпадак раз быў, Прастату я застудзіў, Закупорыла праход, І ні ў зад і ні ўпярод. На халодным пасядзеў, І […]...
22. За неба рысай За неба далёкай рысай – Вялікі, дрымучы лес, Жылі там на дрэвах рысі, Мядзведзь праз гушчарнік лез. Драмалі ваўкі маўкліва […]...
23. Жаўтацвет Сонца – сланечнік на сіняй градзе. Промень-пялёстак на дол упадзе. Промень падыме смуглявае лета, Быццам істужку, у косу ўпляце Дрэвам, […]...
24. Снежны дзед Колькі шуму, колькі смеху: Дзеда лепім мы са снегу! Задала зіма работы – Па двары кацілі ўтрох I паставілі ля […]...
25. Дні вераснёўскія натхняюць Дні вераснёўскія натхняюць сказаць, хай не ў апошні раз, што я цябе цяпер кахаю, як і тады, у даўні час. […]...
26. Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
27. Далёка-далёка за поле Далёка-далёка за поле, за сонечны, мройны прасцяг ляціць павуцінне. Ніколі яго не закончыцца шлях. Высока-высока над полем у нетрах блакітнай […]...
28. Байка пра свіны грып Аднойчы грып свіны па-свінску, Такое мне падклаў свіннё, Што насвінячыўся да віску, Каб мне свіняча не было. Але свінячая зараза […]...
29. Настальгія А болей ні слова – маўчы, Касету пастаў, уключы – Хай сум у сутоньні паўсонным Паўстане з журбой на мяжы; […]...
30. У Нябыт, жаўнеру ВАВ Безвестному солдату ВОВ. У Нябыт, жаўнеру ВАВ. П. отцу, Кортелёву Андр. Арх. п. бацьку, Карцялёву Андр. Арх. участнику ВОВ. удзельніку […]...
31. Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
32. Агонь учэпістай рукою Агонь учэпістай рукою палена загрудкі схапіў: і паплылі ўслед за ракою слядоў пунсовых языкі. І ноч пусцілася наўцёкі, і блізкай […]...
33. Хар’яз Стан вёрткі, упругі. Плаўнік украшае спіну. Квяцісты выгляд дугі Гітарную рве струну. Гармоніка расцягнуты мех- Рыб каляровых стая. Мелодыі гучны […]...
34. Кудзеля Прадзе кудзеля, прадзе Мой лёс – ці то сумны, ці хуткі Не дасць мне апошняй мінуткі Каб зноўку пабачыць цябе. […]...
35. Не малітваю боскаму раю Не малітваю боскаму раю, Пакланюся душою ўсёй Не нябесным багам – На калені ўпаду перад сэрцам, Якое кахае. Каб жыло […]...
36. У тлумачэннях сэнс схаваны У тлумачэннях сэнс схаваны, а словы могуць і забіць. У пошуках сваёй нірваны мы можам толькі ў небе быць. Мелодыі […]...
37. Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
38. Загадка Чырвонае, створана біцца бязлітасна, самааддана. Прагне крывёю напіцца, гучыць, як гук барабана. I ноччу не ведае стомы. Усмешка яго кранае. […]...
39. Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...
40. Пах лучыны І пах лучыны, полымем абданай, цябе напомніў, вечар удваіх. напомніў, як мелодыі гітары пакой наш запаўнялі, сэрца ціш… як доўга […]...