Верш Гароднячанка

Што застанецца, калі мяне не стане,
Не выйду я на вуліцу прыгожым летнім ранкам-
Мне бачна, як за дзверы выскачыць
Гарэзлівая гаражанка.
Гародня зашуміць, як сёння,
А Зосьцы да Фартоў, а можа на Ліможа.
…Стагоддзямі глядзіцца ў Нёман
Непарушымая Каложа.
Нябачна час бяжыь за коламі,
То цокае абцасам па брушчатцы.
Сторая, што з касой ўсё стаіць пад вокнамі,
Я ж шпацырую ў туфельках дзяўчацкіх
Па вулачках старога горада
Аж да самога Фарнага касцёла.
Са шпілем ўздымаюся пад воблака,
А Зоська паглядае на анелаў.

Ещё вершы:

26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...

Апошняе спатканьне з Веранікай Далёка ад роднага краю, Чый вобраз па кроплі зьбіраў, У трызьненьні белага маю Самотны паэт паміраў. Ён ведаў, што болей […]...

Вегантрапа-біч-підарасы Закусі талерку Падайце берсЕрку З Белай Русі І Вялікай Літвы, А таксама Крыўі. Не ўпадобіцца лёсу Вегана-фрыка І грызці бярозу […]...

Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...

Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...

Ружачка РУЖАЧКА (Пераклад латгальскай народнай песні) Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе, Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе. Пад той ружай, […]...

Я паеду вучыцца ў Сарбону Я паеду вучыцца ў Сарбону, Хутка прыйдзе адказ з амбасады, Тут ніякіх няма забабонаў, Я зматацца адсюль вельмі рады. Я […]...

Спасцігаю тайную адгадку Спасцігаю тайную адгадку: На вятрах цвілі мы, як касцёр, I вялікі трэба нам прастор, Каб сябе пасеяць па зярнятку. Ўзыдзем […]...

Асновы Пагублены мэты, забыты ідэі, усе ў расколінах векавыя асновы. Ў пытанне узнята, было што адказам. Адказам тут стала ўжо нешта […]...

Дзедава субота Ціха пад вокнамі дыхае вечар. Ноч атуляе стамлёныя плечы. Зорных нябёсаў таемнае веча Душы Дзядоў выпраўляе на стрэчу… На далані […]...

Стары Горад Цэгла і бетонныя абшарпы, Выбітыя вокны пірамід, Што вісяць над стогадовым дахам, Быццам птушак паржавелы скіт. Вуліцы залітыя металам, І […]...

Кінутая сядзіба “Кінутая сядзіба” Стаіць хата а над ей Сумна ветры веюць Хмары ходзяць, дождж ідзе Тут ні жнуць ні сеюць І […]...

Ну чаму? вясковыя замалёўкі Ну чаму ты мяне не цалуеш?- Кпіла баба старому свайму,- Не абдымеш мяне, не мілуеш, Пра каханне не кажаш чаму? […]...

Між былым і наступным Значнеюць абрысы вежаў у ціхім чаканні ранка. Гуляе вятрыска свежы ў байніцах старога замка. Муры застудзілі грудзі ў глухіх лабірынтах […]...

Штоноч апранаецца ў цені Штоноч апранаецца ў цені Яна, ніба цемры ўладарка. Прышпільвае зоркі да цела Цянётаў яе гаспадарка. Збянтэжаны месяц бы гузік Харугвай […]...

Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...

Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...

Бярэзінскі біясферны запаведнік Дзе бярозы гамоняць пад вецер, дзе ўначы гудзіць цемны ельнік. Там прыгожы куточак на свеце, чыстых слоў і душ запаведнік. […]...

Стары дуб Стары дуб над абрывам стаіць, Карані пазвісалі над пропасццю. І бурлівая рэчка шуміць, У падножжа яго велічнай постаці. І на […]...

Беларусь-партызанка Мы асфальтам балоты завём І шасейнай дарогі сцяжынку. Два гады мы і косім, і жнём, Каб вялікія справіць дажынкі. Аўтаматы […]...

За вокнамі слата і скруха За вокнамі слата і скруха – Вось-вось і восень праміне, Гаротная, як пабіруха… Апошняя ў сусвеце муха Знайшла прытулак у […]...

Мяне многа Магчыма, мяне вельмі многа, і з гэтага большасць – старога, не нова, і не… Верагодна, я згодна. Амаль не крычу, […]...

Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі, Пасадзіў нас усіх у свае цягнікі. І, пакінуўшы родныя хаты і рэкі, Мы ў […]...

А некалі будзе так Калі завітае Яна – паненка з касой-літоўкай, я, чарку кульну да дна, пазыкі раздам гатоўкай. Суседу пакіну ключы – маўляў, […]...

На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...

Зязюлька ЗЯЗЮЛЬКА Улетку песню на дзве ноткі, Разносіць рэха па бары. Аб тым, што стала ноч кароткай, Што нехта луг касой […]...

НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА Нам Рым не трэба ні адзін, ні трэці, Збудуйма свой з любоўю, непаўторны мір, Каб роўнымі […]...

Асірацелыя хаціны Дзе я расла – зелянеюць палі, Дзе я хадзіла лясамі, Там стаяць курганы, Насыпкі зроблены намі. Дзе я жыла – […]...

Надыходзіла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...

Надыходзiла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...

Кажуць, час наш вада Кажуць, час наш вада, Уляціць у забыццё, Але пройдуць тыя, хто дораг нам, Праз наша жыццё. У паўдзённы пакой Сон […]...

Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...

Я свой край шматпакутны шкадую Я свой край шматпакутны шкадую, I хачу, як не склаўся бы лёс, Бачыць Белую вежу святую На ускрайку блакітных нябёс […]...

Рука трымае аловак Рука трымае аловак, Прыжымаючы пальцам пяро. З’явіўся найперш загаловак- Віншаванне радне на сяло. Прывітальны другі радок, Пажаданняў сардэчныя словы: Дабрабыту, […]...

Голас са старога дрэва Голас са старога дрэва Да 70-годдзя Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне Магчыма, першым у Лідзе, хто ў ноч з 8 […]...

Не паддамся Не паддамся Я назауседы маладым Тут застануся у думках Не скораць сталыя гады Быцця майго падмуркау Не дам тут голасу […]...

Ты адзінокі? Ты адзінокі? Усе такія. І не палохае нікога З бетону моцная падлога. Сінее снег, Бялеюць дахі, Заціх уздых І крылаў […]...

Доля мая жытняя Калі я цябе пакінуў, Кранула асцём успамінаў Ты, поле маё старажытнае – Доля мая жытняя. Даруй мне за ўцёкі злачынныя. […]...

І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...

Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...