Верш Кінутая сядзіба

Ещё вершы:

1. У чаканні зімы “У чаканні зімы” Шэрае неба хмары гайдае Сумную песню вецер спявае Рэдка знянацку з-за небасхілу Выгляне сонца пужліва Сум і […]...
2. Летні лес “Летні лес” Летні лес, шацер зялены Нада мною ў вышыні Зачапіліся за кроны Хмаркі-белыя чаўны Пераблытаны галінкі Дзе бярозка, дзе […]...
3. Яна (урывак) Снег растаў. I раскатамі грому Зазвінелі зімовыя крыгі. Веснаплынь. Мо’ каму й невядома, Чым тут сэрца сялянкі гарыць?! Маладая, ружовая […]...
4. Злодзей У бабулі ў агародзе Пабываў сягоння злодзей. Покуль дзед ружжо шукаў, покуль боты абуваў, зноў з’явіўся ў агародзе з барадою […]...
5. АСОТ І КРАПІВА Дзе ягады маліны – Заўсёды крапіва. Там зайздрасць, здзекі, кпіны, Дзе пекная ўдава. Дзе залатыя ружы – Расце густы асот. […]...
6. Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...
7. Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
8. Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
9. Мая зямля Мая старонка больш за ўсіх мілей: Яна адна такая светлая і родная. Калі я тут, мне на душы становіцца лягчэй: […]...
10. Тая хата Тая хата была як маці – Цёплай, утульнай, лагоднай… І давала свайму дзіцяці Ласку светлай душы і роднай. Тая хата […]...
11. Салоўкі (баляда) Там, дзе вербы ля крыніцы, Як зялёная падкоўка, Адчыняла аканіцы Ранку вёсачка Салоўкі. Дацямна зямлю арала, Ад хвароб зьбірала зёлкі, […]...
12. Маэстра-вецер Ты музыкант цудоўны, вецер, Такога рэдка дзе знайсці! З табой мне ўзнёсла жыць на свеце, Бо колісь ты мяне хрысціў! […]...
13. Салаўіныя ночы Чэрвень зноў побач крочыць, Ад вячорку да рання. Салаўіныя ночы Нагадалі каханне. Тое, што заблукала Дзесьці там у начы. Можа […]...
14. На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
15. Ільвінае Вы чуеце, як снег кладзецца на Траву, якой не грош цяпер цана, А нават нешта меншае? Сцяна Крышталікаў празрыстых ў […]...
16. Пра дурнога Калі свіння забрэша на вавёрку – Тады дурны паразумнее. Калі засвішча рак, і рыба заспявае на пагорку, Тады дурны хоць […]...
17. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
18. Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...
19. “Выбар “Выбар” Шэрых будняў карагод Ланцужком збірае год Дзень за днем, як два блізняты Не разлічыш будні, святы Рэдка сонца, хмуры […]...
20. Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...
21. Хочацца гуляць амаль да раніцы Хочацца гуляць амаль да раніцы, і размаўляць, проста размаўляць! Абняўшы адчуваць спакойнасць, і не рухацца! Каб адчуць сэрдцэ, якое б’ецца […]...
22. Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
23. Я свой край шматпакутны шкадую Я свой край шматпакутны шкадую, I хачу, як не склаўся бы лёс, Бачыць Белую вежу святую На ускрайку блакітных нябёс […]...
24. Дзявочая гара ў Мсціславе Самалёт пакружыўся ў нізоўі, Гайдануўся над дымкай лясной. “…Давяралі мне тайну князёўны, Сябравалі студэнткі са мной. Толькі мне невядома каханне, […]...
25. КОЛЕРА БЛАКІТ КОЛЕРА БЛАКІТ Праз дзень з сабою, побач з сонцам І рэдка ноччу заглядаю у сябе, Спрабую пры святле угледзець донца […]...
26. Сярод ільда маёй душы Сярод ільда маёй душы Растуць дзядоўнік, крапівА, Іртуць, нажы, бо там садоўнік Ад брыва ліхога вока, ад сурока Амбасадар і […]...
27. Мая хата з краю Чым далей сабе жыву я, Тым мудрэй і разумней, Я ўсё больш сябе шкадую, Чымсьці то было раней. Я не […]...
28. Святар старанна рамантуе Святар старанна рамантуе Ў сваім двары зламаны плот. А побач хлопчык шпацыруе, Ажно глядзіць, здаецца, ў рот. – Што, дзетка, […]...
29. Сіроцкія пакуты Ой ты, рэчанька… неглыбокая! Над табой жаўрук так звініць… А я дзеўчына адзінокая. На мяне ніхто не глядзіць. Не крывенькая, […]...
30. Вось нам талдычаць спрадвек Вось нам талдычаць спрадвек Што наша краіна бяз сэнсу Што нам не падняцца ўвысь і никуды ад гора ня дзецца […]...
31. Ікона З дзяцінства да слёз мне знаёма У вочы глядзіць пільна мне З радзімае хаты ікона Ў кватэры маёй на сцяне. […]...
32. Ля чары (пераклад з рускай мовы) Пра з’яўленне новай катастрофы Мне даўно герольды пратрубілі, Эпітафій прагучалі строфы І паніклі на маёй магіле. […]...
33. Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...
34. Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
35. Не свае – чужыя Ехаў дзедка на кірмаш… К. Крапіва Ехаў дзядзька на кірмаш Ды адзін, без бабы. І гарэлку не здарма ж Ён […]...
36. Дзе я усяго трэцi лiшнi! Каханне маё не цьвіце ў агародзе Каханне маё не плыве па вадзе Каханне маё светлым сонейкам ўсходзе Ясней за якое […]...
37. Родная хата Сцяжын-дарог на свеце многа, Шляхоў таксама не злічыць. Маленства нашага дарога Да роднай хаты дабяжыць. Адсюль пайшлі на голас часу. […]...
38. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
39. Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...
40. На ростанях Доўгі шлях у нябёсаў дол За птушкай-мараю імчыцца, Туды, дзе волатаў магутных бор Імхом-травою зеляніцца. Звяроў пакінуты сляды, Што з […]...