Верш Настаўніку

Ещё вершы:

1. НАВУЧЫ МЯНЕ ЛЮБОВІ Навучы мяне любові, Навучы табою жыць, Навучы на першым слове Тваім сэрцам даражыць. Выцалуй мае слязінкі, Высушы тугу да дна, […]...
2. Сапраўднаму настаўніку Сапраўднаму настаўніку. Быць сапраўдным настаўнікам – праца даволі цяжкая. І не кожны гатоў да канца той сцяжынкай ісці. Аддаваць свае […]...
3. О, як холадна жыць, Божа мілы! О, як холадна жыць, Божа мілы! Стынуць вусны, ляднее душа. Дай мне сілы, мой Бог, дай мне сілы! Хай загіну […]...
4. Два ўзгоркі вёсачка мая Два ўзгоркі вёсачка мая Галоўнейшымі лічыць: Пагост магільны і маяк – Прыцэл картаграфічны. Стаяць упоручкі яны: Адзін – прагрэсу база, […]...
5. Камсамольскі білет Цвёрда трымаўся юнак на дапросе, Тоячы словы і думкі свае. Вораг-жандар дакурыў папяросу I камсамольскі білет аддае. – Вось і […]...
6. Дзе ж быў Твой народ, мая Радзіма? Дзе ж быў Твой народ, мая Радзіма? калі пілавалі ворагі цябе. забівалі твойго сына… стаяць на могілках матулі ў журбе. […]...
7. Пра мову Паглядзіце з павагай на гебрайскі народ, Сярод мук і выгнання, ды чужынцаў сярод, Ён збярог сваю мову, ён яе шанаваў, […]...
8. З глыбинь жыватворных * * * Дакрануўся раніцы рукою, – Засьпявала птушкаю яна, Зазірнула ў вочы мне зарою І расой ля ног маіх […]...
9. Новая зямля “НОВАЯ ЗЯМЛЯ” Запала ў сэрца “Новая зямля”. Мне ўспомніцца не раз праз часу замець: У шостым класе з хваляваннем я […]...
10. Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
11. Навекі слава Навекі слава тым, што ў полі ратным Загінулі за родныя палі, За наш народ, за лёс народаў братніх, За дзень […]...
12. Воўчы сум Не збярог, хоць і мог, не збярог Аскялёпкі жывога натхнення, Хоць і бег, не раўнуючы воўк Па глухмені свайго сутарэння. […]...
13. Слёзы сліваў Стаяць скалелыя сады. Сутонне сцішана сінее. Самлела сон сышоў сюды святлом сумлівым санцавея. Стаяць скалелыя сады. Спакусай свецяцця сузор’і. Сцюдзёна […]...
14. Задыхаецца зямля ад смагі Задыхаецца зямля ад смагі – кожны мускул выдахся, аслаб. О, з якой неймавернай прагай зараз спорны дождж яна піла б. […]...
15. Ці казка, ці быль Сястрыца неяк Янку павучала: “Калі адчуеш смагу летнім днём, Не пі з капытца, брацік, што папала! Аслухаешся – станеш казлянём!” […]...
16. Бачыць свет Бачыць свет Паліраваным дыяментам… Вось бы! Навучы мяне плакаць З такіх дробезяў, І мае слёзы Змыюць хоць крыху Замёрзлага пылу […]...
17. Як мог бы зразумець цярпеньне Як мог бы зразумець цярпеньне, Калі не стаў бы ля крыжа Хаця б на момант на імгненьне Зірнуць у вочы […]...
18. НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...
19. Мая Айчына, мой народ! Мая Айчына, мой народ Задушаны здаецца катам. І адчуваць сябе як скот Згаджаецца, і рады кратам. Паўночны гонар, нораў свой […]...
20. Святыя малітвы Святыя малітвы ў народа, Па іх хрысціянін жыве, Наранку ўстае разам з сонца ўзыходам І справы ўсе робіць свае. Прамовім […]...
21. Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...
22. Іншыя Няўжо мы іншыя якія? Няўжо ў нас рукі не такія? Ці мы не ўмеем будаваць? Не навучыліся пісаць? Апошні сорам […]...
23. Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
24. Ты навучы мяне маліцца Ты навучы мяне маліцца За Беларусь, за мілы край. Каб мне было дзе прытуліцца Ляці, мальба, за небакрай. Каб не […]...
25. Згубіўся народ Час ідзе, мінаюць дні. Усё добра ў жыцці. Але нешта не спакойна, Брудна ў сэрцы, цяжка, сумна, За Радзіму крыўда […]...
26. У родным слове той залог спрадвечны У родным слове той залог спрадвечны, Што мы ёсць нацыя, адзіны мы народ. І покуль род не знікне чалавечы, Мы […]...
27. Пакаянне Сэрцам на калені стану і заплачу, Дрэннага нямала у сабе я бачу. Я схілюся долу, Божа дай мне сілу, Каб […]...
28. Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
29. Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...
30. Лёс і песьня Я аглядаў чужыя гарады, Не нашы помнікі не нашай славы – I быў ад крыўды зрок сьлязой засланы, I біў […]...
31. Калі Радзіму прадасі Народ! Народ! Бяда! – крычу я – Ты танчыш на сваёй труне! А мой народ ужо ня чуе І разгаўляецца […]...
32. Мы любім даўнія паданні Мы любім даўнія паданні, Быліцы сівых песняроў. Няхітры іх апавяданні Аб справах мінулых часоў. Нам даспадобы чэрпаць веду Гісторыі з […]...
33. Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...
34. Прысвячэнне раману “Людзі на балоце У мілагучным клёкаце балот, Дзе Курані карэнні запусцілі, Прырода-маці з клопатам расціла Палескі працавіты свой народ. Зямля, пачуцці, праца у […]...
35. Без вады Без вады Зноў вадзічку адключылі, А вы пыску не памылі? Ну, цяпер з нямытай пыскай Трэба класціся ў калыску! Не […]...
36. Дарогі Дарогі вы шасейныя, Шчаслівыя дарогі, Істужкамі паслаліся На нашыя разлогі. Праз поле ураджайнае, Тарфяныя балоты, Праз пушчы векавечныя Ляглі вы […]...
37. Першы сноп Першы сноп я зажынаю, Зажынаю. Перавяслам, нібы долю, спавіваю, Спавіваю. Дзякуй, ніўка, што ўрадзіла, Што ўрадзіла. Дзякуй, сонца, што свяціла, […]...
38. БАЛАДА ВІТАЎТА ВЯЛІКАГА (1350-1430) …Вязуць карону, як ваду жывую, Старому князю, у якога ёсць Усё і ўсё ў часіну залатую Было і быў […]...
39. Спазнанне душ Як няпроста бывае спасцігнуць Сутнасць побач блукаючых душ. Мы святла там шукаем крыніцу, А знаходзім жа чэрствасць і суш. І […]...
40. Кальчуны Ах, Кальчуны-вёска, аграгарадок! Я з табой знаёмы не адзін гадок. Тут народ руплівы, не абы-які, Тут – мае таварышы, ёсць […]...