Верш Вяртаньне
ВЯРТАНЬНЕ
Развітаньне…- звычайная справа!
Шмат разоў я ўжо зьведваў яе,
Але…смачная матчына страва
Штосьці комам у горле стае.
За дзьвярыма бацькоўскае хаты
Зноў кажу сваёй шчырай радні:
-Не крыўдуйце, мо ў чым вінаваты?..
Трэба ехаць…Канчаюцца дні…
Пацалункі, апошнія словы,
Гул аўтобусны, Кобрын ды Брэст,
Цягніка перастук адмысловы,
Пецярбургскага вершніка жэст…
Я жыцьцё сваё зноў пражываю,
(Хто памылак у ім не рабіў!),
Кожным крокам сябе адрываю
Ад таго, што пакінуў, згубіў…
І ахвота спыніць тыя крокі,
Каб душа не танула ў журбе,
Бо вятраньне маё, як уцёкі,
Ад сяброў, ад самога сябе.
Не спыніцца. Мне ўжо не спыніцца!
Зноў закруціцца дзён карагод,
Будзе зноў мая вёска мне сьніцца
Кожнай ноччу бязьлітасны год…
Напаўняецца сэрца пустэчай…
Шлях праз мост і кантроль на мяжы…
Пасьля летняй з радзімай сустрэчы,
Я вяртаюся ў горад чужы.
Пецярбург – Ківіылі, 1994 год. З зборніка
вершаў “Сярод белых эстонскіх начэй”.Талін 1995.
Ещё вершы:
- ВЯРТАНЬНЕ Ў ПОЛАЦАК Нас будуць сустракаць як Гагарына, Шампанскае адкаркоўваць на гаўбцах. Мы плануем вяртацца па бульвары Скарыны. З пажарнай вежы на галовы […]...
- Бывае, сум агорне, змога Бывае, сум агорне, змога, А дзень за днём – паўзе з начы… Куды мне бегчы ад сябе самога? Не, ад […]...
- Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
- Спіць вакол усё, спіць вакол зямля Спіць вакол усё, спіць вакол зямля, Спіць пад снегам лес, вёска спіць мая. Толькі я не сплю, а яшчэ не […]...
- Вяртаньне радасьці Зноў няма настрою з раніцы – Калатнеча, мітусьня. Так ня хочацца параніцца Аб калючкі злога дня. Справы, словы бесталковыя Сталі […]...
- Якую я абраў, такой іду дарогай Якую я абраў, такой іду дарогай, Каханая адна, мая ты, адзінота, Бягу я ад цябе, хучшэй самога ветра, Але ж […]...
- Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...
- Песьня Гляжу на зоркi гэтай ноччу, I мае думкi пра цябе… Я ўспамiнаю твае вочы, Iх прыгажосьць i белы сьвет. Ты […]...
- Не трэба казаць, што прайграў Не трэба казаць, што прайграў і ўпівацца тугой! Праз жах і адчай прарастуць, зарунеюць надзеі. Наперадзе змрок? І ад болю […]...
- З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай, і зусім недарэчны стаецца адлегласьці сум, кожнай новаю ночай сон болей і болей […]...
- У Пінскім лесе Над Ланню у Пінскім лесе Ёсць такая мірная вёска, Дзе партызан замест песень Сніць кулямётны лёскат. Мінула гадоў нямала, А […]...
- АНЁЛЫ і РАЖСТВО Белы кружыцца снег, Сняжынкі срэбрам звіняць. Анёлаў зімовы прывет Нясуць над зямлёй, зіхацяць. Смешных мышэй карагод, Так хочацца неба абняць. […]...
- Ноччу Ноччу чагосьці не спіцца, мабільны ў руках тэлефон: да каго б цяпер дазваніцца? – Расказаць, чаго знік гэты сон. Хто […]...
- НАВАГОДНiЯ ВiНШАВАННi Што пажадаць пад Новы год Сумленным добрым людзям? Прыемных, казачных прыгод, Якiх мы не забудзем. Хай не скупiцца Дзед Мароз […]...
- Кальчуны Ах, Кальчуны-вёска, аграгарадок! Я з табой знаёмы не адзін гадок. Тут народ руплівы, не абы-які, Тут – мае таварышы, ёсць […]...
- Вёска мая Вёска мая Знаю, дзесьці ёсць многа прыгожых краёў незабыўных. З імі сэрцы людскія Заўсёды былі непарыўны. Для мяне ж няма […]...
- Насаты ды Вушаты У вёсачцы “Тушыце Свет” Жыý адзiн цiкавы дзед. Ад яго непадалёк Жыý сусед – другi дзядок. Першы дзед малы, вушаты. […]...
- Беларускія вескі Ля празрыстай ракі прытулілася веска, У акенцы гуляюць праменьчыкі сонца, Бусел кружыць над нівай, садзіцца на дах, У паветры над […]...
- Найвялікасьць Найвялікасьць. Жыцьцё; найвялікасьць, Утаймаваньне, Вяльможная літасьць, Вытокам вяртаньне. Яно – ёсьць прысуд За шляхам блытаным: Яно – Найвялікасьць, Дзе,,Найміласьць – […]...
- ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...
- І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...
- Пытаньні Пытаньні. Чым можа ганарыцца здраднік? Чым можа пахваліцца кат? Што пад абгорткай мае “ватнік”? Хто злодзея электарат? Якога розуму “апоек”? […]...
- Загадка Чырвонае, створана біцца бязлітасна, самааддана. Прагне крывёю напіцца, гучыць, як гук барабана. I ноччу не ведае стомы. Усмешка яго кранае. […]...
- Палессе За буйнай ракою я бачу Палессе, Хвалюецца сэрца ўнутры. Аднекуль пачуў мілагучную песню: Палесся пяюць жыхары. У вёсцы гучыць паляшуцкая […]...
- Шлях да сябе Шлях да сябе-па сцяжынках Роду, а іншага-проста няма. Няма ні надзеі, ні сілы ў народа. Ды і самога народа няма. […]...
- Я сабе прыдумаю каханне Я сабе прыдумаю каханне З дотыку пляча, з усмешкі шчырай. Яно будзе яснае, як ранне, Сумнае, нібы адлёт у вырай. […]...
- Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...
- Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
- ЛАГОДА Рандо Лагода мне твая – прыгодай. Зноў абвяргаючы нявіннасць Маёй жаночае прыроды, Чакаю я, калі абдымуць Далоні моцныя… Нязгоду Маю […]...
- Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...
- Подлых шчасця Як быццам першае спатканне Хварае сэрца у грудзі І Няма сіл стрымаць каханне Калі сустрэў яго у жыцці Кожны крок […]...
- Пачні з сябе самога Жыві сумленна, браце, Не бойся больш нічога. Свабодным нарадзіла Цябе матуля-маці, Пачні з сябе самога – Стань вольным назаўжды! Бягі […]...
- Салавейка Як у нашым у садочку Салавей спявае ноччу. Мой мiленькi Салавейка, Не шумi, бо спiць Андрэйка. I гаворыць Салавейка: “Пайшла […]...
- БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
- Наталлі Ізноу дажджы памылі мне дарогу, Маучыць, з рулём у абдымку, Аляксей, Быць можа, дзён нам засталось нямнога, А мы з […]...
- Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...
- Брады На карце вялікай краіны Ёсць кропка маленькай зямлі, Любімы куточак радзімы- Там кружаць мае жураўлі. Між рэчак, балот і затокаў […]...
- Вам не сорам?! Часам кажуць мае аднагодкі: У Беларусі цяпер – небыцце, А калісьці славутыя продкі За яе аддавалі жыцце… Не маглі, не […]...
- Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...
- Вып’ю Я залпам вып’ю каханне, З табою разам да дна, Бо ёсць у мяне спадзяванне, Што сёння ў мяне ты адна. […]...