Верш Каб у адпачынку на прыродзе

Каб у адпачынку на прыродзе,
Мілай прыгажосцю цешыць сэрца,
Людцы, беражыце асяроддзе –
Вашым жа нашчадкам застанецца!

Хай ўбачаць родныя прасторы
Самымі прывабнымі на свеце,
А не сорам гэткі і не гора –
Край у занядбанні й моры смецця.

Хіба ж мы ўсе разам не павінны
Даражыць адвечнымі дарамі?
Мы ж, усё-ткі, людзі, а не свінні,
Дык пара ўжо быць гаспадарамі.

На зямлю не кідайце ніколі
Тое, што вам болей не патрэбна!
Ці ж зямелька варта гэткай долі?
Ці не будзе сорамна прад небам?

Хай журчаць празрыстыя крыніцы
Чыстаю вадой незамутнёнай,
Хай гадуе сонейка суніцы
У травіцы казачна-зялёнай;

Хай спяваюць птушкі ў паднябессі
І пад німі пашы шчодра родзяць!,
Хай гаспадарамі недзе ў лесе
Па імху зубры павольна ходзяць!

Не згубіце гэты цуд міжвольна!
Паглядзіце, як вакол прыгожа!
Ці ж мы нашу скарбніцу не здольны
Захаваць, уславіць і прымножыць?

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Весны жаданне Гляжу у даль, чакаю Я так вясны жадаю Как былі крумкачы, пралескі I сонейка у чыстым паднябессі I гэта моцнае […]...

Адчуваючы змены ў прыродзе Адчуваючы змены ў прыродзе, У паветры, у люстрах вады, Птушкі ўвосень ірвуцца на поўдзень – У цяпло – перажыць халады. […]...

Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...

Сонейка над вёскаю Паднялося сонейка – лепшае із кветак, Матуля лагодненька будзіць сваіх дзетак: “Уставайце хуценька! Дзень святы – нядзелька! Каля самай студзенькі […]...

Пакідай Танюша лялькі Пакідай, Танюша, лялькі, Па суніцы ў лес гайда. Банцік твой, бы вушкі зайкі, Соснаў прыме грамада. Свежы водар ад суніцы […]...

Прыгажуня-зіма ****************************** Гэтак казачна – прыгожа – Немагчыма перадаць! Мякка сцеле зімка ложак – Каб не жорстка было спаць… У маркотным […]...

Сонейка і я Сонейка спякотнае – Я тады самотная. Сонейка шчаслівае – Я стала гаварлівая. Сонейка ярчыстае – Я заўсёды чыстая. Сонейка лагоднае […]...

Успамін пра лета На ўзлеску вітае спелы водар сунічны, Ручаёк працякае з вадою крынічнай. Побач птушкі спяваюць вясёлыя песні, Кветкі тут расцвітаюць кожны […]...

Яня Толькі сонейка раніцай ўстане, З ім квяточны дыван пад сасной, Ўжо бяжыць трохгадовая Яня Адзінютка, сцяжынкай лясной. Маці з бацькай […]...

Яшчэ сто сонцаў да жніва Яшчэ сто сонцаў да жніва, І покуль ціша не растане — Чуваць, як першая трава Зялёнай песняй прарастае. У сэрцы […]...

Вясёлы праменьчык… ********************************** Вясёлы праменьчык… ********************************** Цягне восень нудную валынку – Ні канца, ні краю не відаць. Танчыць дождж з вятрыскам у абдымку. […]...

Ён мяне кране Сышоў апошні снег, Зіма на поўнач збегла, Артэрыі галін Напоўнены вадой. Я да сцяны прылег – Цяпло вяртае цэгла. Нясе […]...

Дзе я жыву? У прыгожай мясціне, дзе бруяцца крыніцы, Дзе шчасліва клякоча ў гняздзе бусляня, Дзе свой вадар духмяны людзям дораць суніцы, І […]...

Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...

Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...

Сніцца родная вёска Там, дзе сосны спяваюць Песні белым бярозкам, Там спрадвеку стаіць Мая родная вёска. Я не ведаю болей Месца лешага ў […]...

Аркуш Распавесці да халеры Аркушу паперы, Ён мабыць самы шчыра сябар мой, Ён бачыў не адзін мой бой, запой, Каханне, летуценні, […]...

У тлумачэннях сэнс схаваны У тлумачэннях сэнс схаваны, а словы могуць і забіць. У пошуках сваёй нірваны мы можам толькі ў небе быць. Мелодыі […]...

***Да новае стрэчы! *** Да новае стрэчы! Да казачна-новай вясны! Усё недарэчы: Жаданні, і мары, і сны. Усё мімалётна, А ты паспрабуй затрымай […]...

Помніш, Янька * * * Помніш, Янька, жартаўніца, Як хадзілі па суніцы? Мне дзяцінства наша сніцца, – Ярка ўспыхвае зарніцай. А забыць […]...

Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...

Цудзенішская школа На ускрайку вёскі, проста на пагорку, Там, дзе купка сосен шалясціць гаворкай З небам і паветрам, чысценькім наўкола, Шмат гадоў […]...

АГМЕНЬ ПАМЯЦІ Здалося, што нябёсы пабялелі, Расцёкся боль чырвонай паласою І лёсу недасяжныя арэлі Спыніліся над вечнасці ракою. А побач – пылам […]...

Якія слаўныя дзянькі! Якія слаўныя дзянькі! Спяваюць птушкі, сонца свеціць. Вясна шыбуе нацянькі Ад першатраўя да суквеццяў. Махне рукамі раз ці два, Нібы […]...

Я адчуваю подых ветра Я адчуваю подых ветра і назіраю ззянне зор, Калі цябе я сустракаю вітае нас зямны прастор Шчабечуць птушкі пра каханне […]...

Ранак над Мухаўцом Спатыкаецца фары прамень. Вось-вось – раніца – “медзь” па-над лесам. Зноў народзіць нам сонейка дзень, Што пальецца працоўнаю песняй. Кашляне […]...

Да мамы…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Да мамы…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ******************************************* – Да мамы хутчэй! – разагнаўся цягнік. – Да мамы! – спяваюць колы. З […]...

Хутка распачнецца лета Паклаўшы галаву на мяккія калены, З табою кайф сапраўдны адчуваю. А калі пальцы валасы цярэбяць, Аж птушкі недзе ўнутры спяваюць. […]...

Спяць у небе зоркі Рассцілае ложак За заходам цень. Прыпыняе рухі Сонца карусель. Сонейка збяжала Спаць за далягляд. Ценню прыхавала Наш вялікі сад. А […]...

Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...

Фантастыка кахання Вясновы дух заўжды шырэй у часе, як і ў здяйсненнях. Пачнецца рух у галаве, калі яшчэ і ў лютым вее. […]...

На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...

Наш дом – Беларусь Наш дом – Беларусь Наш дом утульны і прыгожы Планета з назваю – Зямля. Краін вялікае ў ім мноства, Сярод […]...

Canimus surdis* Рыма старога паэтаў, у неба ўзнёс горкі дым. Альфа згарэла і бэта – паэты спяваюць глухім. Горад стагоддзі прабудзе, дыхае […]...

Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...

Куліна – Гой, казачэйку, папе ж мой, па чым жэ будет поязд мой? – Посажу це за бедрамі, прывежу це торокамі. […]...

Слухаю твае вочы Слухаю твае вочы. Яны спяваюць. Я разумею гэту песню. Адчуваю яе мелодыю. Я ўхапіў яе рытм. Сэрца маё адбівае такт […]...

Твае глыбокія лясы Твае глыбокія лясы, Празрыстыя, як люстра, рэкі… І звон ураніцу касы, І цягніка наперад рэйкі. Люблю цябе. Усю. Як ёсць. […]...

Мары Дзяцінства маё… Васількі і рамонкі, клёкат бусліны, І кнігаўкі плач, І крык жураўліны, І жаўранкі звонкія, І спеў салаўіны, І […]...

Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...