Верш Мары
Дзяцінства маё…
Васількі і рамонкі,
клёкат бусліны,
І кнігаўкі плач,
І крык жураўліны,
І жаўранкі звонкія,
І спеў салаўіны,
І ранішні драч,
І жабы-крыкухі,
Што глушаць балота…
Эх, як мне ахвота
Ў маленства сваё зазірнуць!
Упасці ў абдымкі
Духмянай травіцы,
Зубамі ў антонаўку
Росную ўпіцца,
На пожнішчы ногі
Абдзерці да болю,
Зязюлю ў лесе
Хваёвым гукнуць…
Эх, каб мне ў маленства
Разок зазірнуць!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
- Рэчка Дудка Мілая рэчка дзяцінства майго, Што ахрысцілі дарожнікі Дудкай, Мне выплываеш праз зараснік год, Граеш, квітнееш у снах незабудкай. Шпарка да […]...
- Як светла ад Мары да Мамы вяртацца Як светла ад Мары да Мамы вяртацца З загоеным шчасцем дахаткі, дамоў. І везці ля сэрца маленькую братку, На ганак […]...
- Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
- Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...
- У чмяліным лузе Ой мурожна ды росна ля быстрай вады. Закасі мае вёсны, касец малады… Перапёлцы жалосна і чуюць лугі: – Закасі мае […]...
- Маленства Маленства Маленства майго малюнак Памяць ніяк не міне. Ліпкаю глінай матуля Мажа пазы на сцяне. Рукі старанна і ўмела– Ім […]...
- Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
- Ля сьцяны Зубамі легшы ў бок сузор’яў, магчыма з’есьці ўсё вакол. Усё(!) што ёсць вакол жывое!!! У забыцці на зайздрасць гон. Глядзець […]...
- Мары ды санітары Выпалю я самакрутку І скуранку апрану, Запалю бярвенне, чурку, Ды паеду на вайну. Санітары клікаць у дурку (Каб галоўна не […]...
- Бярозкавы мары Бярозкавы мары Плывуць аблокі над прыціхлай вёскай, Кудысьці іх халодны вецер гоніць, Плывуць над полем з тонкаю бярозкай, Яна аб […]...
- Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...
- Згубленыя мары Калі глядзець на рэчы, Узнікае некалькі варыянтаў: Можна ўбачыць нешта, А можна не бачыць нічога. І дзеля таго, каб застацца […]...
- Мары мае ды надзеі Думкі, планы ды праблемы Не даюць мне спаць… Вынік вечнай тэарэмы, Дзе яго шукаць? Лёсам ці наканавана Мне знайсці той […]...
- Жанчына з мары Цябе ніколі не было. Аднойчы я цябе прыдумаў: Любові запаліў святло Над цёмным непарушным сумам. Здзіўляўся мары, як дзіця. Фантазію […]...
- Мары аб Іспаніі Гэты тарэра не справіўся з быком. Занадта ўжо ён махаў чырвонай анучай жыцця. Іспанія засела ў ім як іголка, што […]...
- Бясконцыя мары Ты пачынаеш хвалявацца, Кідаеш свой любимы шлях. Не вер сабе ты павінен трымацца, Каб пасля не кінуцца ў жах. Табе […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
- Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
- Разбітыя мары …І мары былі залатыя, І гукі не рэзалі слых. Мы думалі, што не такія, Адрозныя мы ад усіх. Ды зараз […]...
- Ёсць прыпынак у кожнай мары Ёсць прыпынак у кожнай мары, Ёсць ратунак для кожнай сустрэчы, Нават, часам, калі недарэчы Закрываем рукамі твары. Закрываем рукамі душы […]...
- Вячэрняя зара, прамень залёны мары! Вячэрняя зара, прамень залёны мары: жыццё пройшло нядбайна, а ўсёткі нездарма! Пакінуты сляды без усялякай крыўды, што ў ліку пірамідаў […]...
- Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
- Дзіця, Вожык і Змяя Выходным днём у саснячку Жанчына з дзіцянём гуляла, Лягла пад сонца, задрамала, А небяспека напаткала Яе маленькую дачку. 3 узгорка […]...
- ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...
- Лепей абдымкаў такіх не бачыць Лепей ніколі, нідзе Абдымкаў такіх не бачыць, Калі вырываюць дзіця З матчыных рук гарачых; Калі адрываюць яе Ад цела забітага […]...
- Галінка Ты адхінула росную галінку, Адкрыла мне чаромхавыя нетры. І я да цішы белай прытуліўся I захлынуўся маладым паветрам. Пасьля вяртала […]...
- Вып’ю кубачак кавы Вып’ю кубачак кавы і пайду на канаву ўзгадваць маленства… Сястра Алёнушка пад старым лунінецкім вязам кажа: — Паеду на мора. […]...
- Хто з Масквы, а хто з Растова Хто з Масквы, а хто з Растова, Ну, а я, браткі, з Хрыстова. Што, не чулі? I не дзіва: Як […]...
- Краіна Маленства Куды ж ты падзелась, Краіна Маленства? Дзе ўсё так прыгожа і ўсё так цікава! Няўжо ты ніколі назад не вярнешся? […]...
- Доля Я іду па асоту, каменні, Ногі збіваючы ў кроў. Ды трымаюць маё цярпенне Замовы сівых вякоў. Замовы ад духу злога, […]...
- Пульсуе за акном трагічна зорка Пульсуе за акном трагічна зорка, Яе няма ўжо, ды ляціць сьвятло… I ты ў бязладным сьне ўздыхаеш горка, Відаць, па […]...
- Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
- Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
- БЕРАГ МАЛЕНСТВА У кожнага ноша свая. i свой Бог. Не будзем пра Бога… А толькi: Вытокi дарогi – бацькоўскi парог, Бераг маленства […]...
- Вытокі ” Вытокі” Да роднай хаты, да вытокаў Сівым вяртаюся здалеку Хутчэй дамоў душа імкнецца А сэрца бьецца, на волю рвецца […]...
- Як кожны крок – нібы па крапіве Як кожны крок – нібы па крапіве, Спыніцца спакушае роспач болю. Згубіўся шлях у сонечным жніве, І невядома, хто б […]...
- Адгукніцесь, мае касавіцы Адгукніцесь, мае касавіцы, Прывядзіце сенажные дні, Па рыпучых, рыпучых масьніцах Доўгай памяці годаў маіх. Прывядзіце сяброў ад дзяцінства, Ад юнацства […]...
- Прачнуцца На шчыліну адчынена Вакенца. І вецер толькі пальцам Дакранецца Льняных валос, духмянай шыі Ласкавых рук – І мне пакіне. Я […]...
- Сышоў мастак у глыб карціны Сышоў мастак у глыб карціны, і тут няма яго, ў адчаі я бачу толькі процьму спінаў, і не адрозню – […]...