Верш Спі, мой сынок
Спі, мой сынок маленькій,
кветачкай сярод поля.
Свет-ён вялікі вельмі.
Маці ж заужды з табою.
Спі і ня ведай страху.
Месячык свеціць зоркі.
Заутра пайдзем уранку
пахкія рваць рамонкі.
Будзе смяяцца неба,
Сонца дарыць лагодай.
Спі-сумаваць ня трэба.
Маці з табой заусёды.
Ещё вершы:
- Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
- Сынок мой Сынок мой… Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы, Мінуў прысягі урачысты час. Будзь верным абаронцам Беларусі, Яна, як маці, думае пра […]...
- Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы, Ўдоль вуліцы, ў дзяўчынскі двор, Дзяўчынкі двор на сем акон. – Добры вечар, дзяўчыначка! Ці спіш, ляжыш, […]...
- І ня трэба смяяцца І ня трэба смяяцца, Тут жа лютасць сваю выяўляць. Давядзецца растацца: Гэту думку пара ўсведамляць І настрою разбітыя рытмы, І […]...
- Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Палажылі мы тябе, ды не у тую хатку. Не у тую хатку, […]...
- Успамін пра дзяцінства Як прыгожа пяе ранні птах, Яго спеў успамін пра дзяцінства навея: Як у ноч, калі гром грукацеў у дварах, Над […]...
- Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
- Юпіцер Мы паляцім з табою разам на Юпіцер, Дзе зорки ясныя чакаюць нас з табой. Жыцце не вечнае, але на той […]...
- Калыханка КАЛЫХАНКА Бае вечар казку Сцеле ложак гладка Пад маей ты ласкай Любае дзіцятка Дзень пайшоу з надворку За ім гулі […]...
- Пачвара Чорнае сонца свеціць, Смерць кліентаў меціць. Пачвара вылезла з пячоры. Калі? Ды учора з вячора. І што рабіці нам? Пачвара! […]...
- БАЛАДА МІТРАФАНА ДОЎНАР-ЗАПОЛЬСКАГА (14.06.1867-30.09.1934) Народ, які меў сваю дзяржаўнасць, мусіць мець яе зноў… М. Доўнар-Запольскі Крыжамі нашых продкаў нашы землі Пазначаны і гэта-назаўжды. […]...
- Нарадзіўся Божы Сын Промень зоркі з неба ліўся ў цішыню начных далін. Нарадзіўся, нарадзіўся, нарадзіўся Божы Сын! Ён узяў сабе на плечы незвычайны, […]...
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- Маленькі сынок Маленькі сынок… *************************** Што зрабілася, брат? Стаў зусім ты чужы… Мы ж стаялі ў рад На бацькоўскай мяжы. Ты малодшанькі […]...
- Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...
- Цеплай ціхай ночкай Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчынка та гуляла, Русы косы […]...
- Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...
- Уборка льну Уборка льну (Прысвячаю сваёй маме Пічыц Вользе Міхайлаўне) Салодкі сон у дзяцінстве раніцою, Ды ў гэты дзень я больш і […]...
- Леў чоўнавы, застыла біруза Леў чоўнавы, застыла біруза, І мёдам сонца ў верасах загразла. Самлеў заход, пусты нябёсаў гмах, Пяскі вакол і смска спрахла. […]...
- БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
- БАЛАДА ПЁТРЫ КМІТА (?-1629 або 1632) Нібы з Іерусаліма, з любай Вільні У мястэчка Любча ты вязеш друкарню Па дарозе гразкай, па дарозе […]...
- Калі мяне ня будзе Адчыняй усе вокны, хай будзе сьвежае паветра, Хай сонца пабудзе з табой, каханку, Калі мяне ня будзе! Апрані лепшы гарнітур […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...
- Летні сон Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчына та гуляла, Русы косы распускала, Сваю […]...
- МАЛЫЯ ШВАКШТЫ Пяюць хвалі вясковага мора, Шматкі пены ля берага круціць. Месяц свеціць агеньчыкам хворым і цяпла да світання не будзе. Спяць […]...
- Пачуцці заглушу і боль знясу Пачуцці заглушу і боль знясу маіх з табой адносінаў няўдалых. Аб гэтым нагадае толькі сум тваіх вачэй, прыгожых і адданых. […]...
- БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...
- Што ты нарабіла, рудая ліса? Белыя рамонкі ценем на сцяне, спражку засупоню туга на рамне, уздыхну шкадобна, не пайду “шаршы”… Велькія калдобіны на маёй душы! […]...
- Мы усе адну памылку зрабілі Мы усе адну памылку зрабілі, Падаушыся у гэтыя гарады, Мы незваротнае штось згубілі, А што прыдбалі апроч нуды? Няуцям было, […]...
- Калі прачнецца неба Калі прачнецца неба І ў ім успыхне зорка Тады мне будзе трэба Тады мне будзе горка… …неведама праз колькі, Неведама […]...
- Што рабіць? Што рабіць? Веснавое сонейка ў хату зазірае. Чаму хлопчык сумненькі? Чаму не гуляе? Хмурыць тварык чысценькі, быццам вось заплача. Па […]...
- Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
- У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
- Лісце каштанаў За шэрым схіленым парканам скрыпіць пясок сырых дарог, спадае медны ліст каштанаў на жоўты стоптаны мурог. Ідзеш, яго рукамі ловіш, […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...
- Прыкметы Прыдумаў я свае прыкметы: Няўдалым будзе новы дзень, Калі на воблік, мілы, сьветлы, Уранку набягае цень. Другая ж – будзе […]...
- Вабіць аколіца Вабіць аколіца летняй пяшчотай, Сена паслаўся мурожны сувой. Што варажыць на рамонках употай? Веру – кахаеш! На сэрцы спакой. Сціплыя […]...
- Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...