Верш Спакой марознай цішыні

Ещё вершы:

1. Я не парушу твой спакой Я не парушу твой спакой, бо ты парушыць не дазволіш, бо ты сваёй не зменіш ролі, прызначанай табе сям’ёй. Бо […]...
2. Гэта спакой, ці турбота Гэта спакой, ці турбота… Угледзеўся ў млечны я шлях. У сэрцы гуляе самота, Быццам бы вецер у палях. Што мне […]...
3. Спакой… Пакой Спакой… Пакой… Кампутар мудры… Усё змяшчае манітор: Разлівы рэк, прасторы тундры, Абшар тайгі, каскады гор… Незамянімы гід, дарадца, Настаўнік, лекар […]...
4. Спакой Світанак. Вее ветрык свежасцю. Пяшчота травеньскай красы. Яліны прывіднымі вежамі Стаяць, сівыя ад расы. Галлё бяроз ярчэе кроплямі, Асіны ціха […]...
5. Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
6. Максіму Багдановічу Чаму здараецца Ў жыцьці у нашым часта, Што лепшыя сыходзяць У нябыт, у цемру першымі?.. Бывае, толькі-толькі пачынае Дарунак Божы […]...
7. Словы жудасна паміраюць Словы жудасна паміраюць, Патухаюць, як светлякі. Забываюць іх, не паўтараюць І газеты, і языкі. Толькі недзе ў далёкай вёсцы З […]...
8. У паўналаддзі цішыні О ноч! Пазыч сваё крыло – Я пралячу над сонным садам, Дзе дрэмле роднае сяло, Сніць сны пад яркім зоркападам. […]...
9. Беларуская вёска Вымірае, зьнікае ўшчэнт, І падобная ўжо да кіёска, Мой адвечны суцішаны боль, Беларуская родная вёска. Адыходзіць яна ў нябыт, Ды […]...
10. Калі вясна, як сабака, скуголіць Калі вясна, як сабака, скуголіць Снегадажджом з шалёным ветрам, І хмара няволяй палоніць, І ўсё менш застаецца ад свету, І […]...
11. Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...
12. Я цішыні струну тугую чую На нівы легла ранняя раса – Сцяблінкі ў момант быццам заінелі, У даўгавусых тоўстых каласах Рукам і працы песні зазвінелі. […]...
13. У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
14. Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
15. Нязгода Зноў з гарнастая каўнер апранулі дамы. Цені, падцятыя цемрай, упалі на снег. Любы, давай уцякаць ад халоднай зімы! Толькі каханне […]...
16. Нам хочацца зімой Нам хочацца зімой Дажджоў вясновых І шэпту мяккай маладой травы. Бярозы мрояцца у сарафанах новых, Снягоў гамонка ў ручаях жывых. […]...
17. ROMANTіC GOTHіC (РАМАНТЫЧНАЯ ГОТЫКА) Ценем самотным у чоўне У фасфарычным мігценьні сьвятла Між аблокаў начное роўнядзі Нетаропка яна плыла. Немата над дзявочаю постацьцю – […]...
18. БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...
19. БАХ Па тэлевізары аднойчы ішоў звычайны рэпартаж аб долі горкай, у няволі. Каго? Не помню зараз я. Было шкада. Туга аб […]...
20. Золкі вецер блукае па росах Золкі вецер блукае па росах, Разрываецца ціш машынамі. Толькі гнёзды на голых бярозах Мне гавораць пра лета птушынае. Бы вяртаюць […]...
21. Сьляды Сьляды. А жыцьцё наша не тлум, не скруха, Не ў нябыт яно на злом ідзе, Паглядзі, у’яві сабе, паслухай, Куды, […]...
22. Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
23. БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...
24. Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
25. Сплываю далей The Rasmus Saіl Away(пераклад) Быў наш час, Было за што змагацца, Сьвяціла мроя, ў нас быў плян. Іскры ў нябёсах.? […]...
26. Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
27. Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...
28. На вышыні Уздых бяздымнага паветра на вышыні дзве тысячы метраў. Адсюль усе здаецца простым, а не заблытаным, сур’ёзным. Аблокі тут вальсуюць з […]...
29. Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
30. Каля хаты прыснілась вярба Каля хаты прыснілась вярба, і імкненне у былое зайграла, Па радным так мясцінам журба, Усё спакою душы не давала Вёска […]...
31. Колькі б не было год за плячыма Колькі б не было год за плячыма, Колькі б я не блукала ў цішы, Беларусь, мая маці, Радзіма, Застаецца заўсёды […]...
32. З часам цямнее і золата З часам цямнее і золата, Што ўжо казаць пра душу… Толькі, чамусьці, каханьне Набывае сапраўдную вартасьць, Страціўшы першапачатковы бляск… Мякчэюць […]...
33. He трэба спачувальных тэлеграм He трэба спачувальных тэлеграм – Папера рвецца і ліняюць словы. Часова ўсё, да роспачы часова. Любіце тут. Любіць дарэмна там. […]...
34. Безнадзейнасць Ноч стушыла агні, пад акно Падступіла й цікуе жахліва. Што пачну выглядаць? Не відно, Не відно – за акнамі маўкліва. […]...
35. Што, зламаўся? Што, зламаўся?… – Спусташэнне? Прорву роспачы пякучай, Страту мовы й слёз зняменне Ахіні рукой гаючай; Бездань цемені марознай, Бездыхання зеўру […]...
36. Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
37. Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
38. Нада мной твае вочы ўзыходзілі Зоркi ў небе вясной карагодзiлi. Я к табе на спатканне ляцеў. Нада мной твае вочы ўзыходзiлi I рабiлася ноч карацей. […]...
39. У калядны вечар Міргае поўня вокам, І дрэмлюць ліхтары. Калядна ўсё навокал На снежаньскім двары. Такая спакайнеча На поплаве пустым. Напевы з хаты […]...
40. Мелодыя каханьня Мелодыя мінулага мінае, Мелодыя ліецца у нябыт… Успамінаю лета ў дзікім краі, Дзе кожная хвіліна – гэта ты. Дзе кожны […]...