Верш Пальчык
Прыклала свой пальчык да вуснаў: “Маўчы…”,
Вяла па прыступках мілосьці ў нябёсы…
Мне помніцца млосная сьпеўнасьць начы,
Якая сьпяліла сьвітальныя росы.
Люляў нашы душы акрылены сплаў
Бунтоўнай свабоды і ціхай пакоры
У ложку з густых, долам высланых траў,
З адбітых у кропельках сьвежасьці зорак.
Плыве праз жыцьцё цуд са мной і цяпер,
Яго не замгліла расхлістанасьць долі,
Бо пальчык –
Да шчасьця ўказальны той перст –
На вуснах ляжыць і ня зьнікне ніколі.
Ещё вершы:
- Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
- Вечар на захадзе ў попеле тушыць Вечар на захадзе ў попеле тушыць Кучу чырвоных кавалкаў вугля; Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць, Не скалыхнуцца ні траўкай […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- А на пачуцьцях цяпер кволых А на пачуцьцях цяпер кволых, Жыцьцё мінуўшае, зайграй, Як быў я гнуткі і вясёлы І дні з усмешкай сустрачаў. Зайграй, […]...
- Пераклад санета 90 У. Шэкспіра Не любіш – дык парві са мной цяпер – Цяпер, калі ўвесь свет мяне знішчае! І здзейсні гэтым долі злы […]...
- Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...
- Няскончаная песня Над далёкім і над блізкім борам ценем лёгкім ледзь дыміць туман і загадка таямнічых зорак ападае ў верасы палян. Спяць […]...
- Пабудзь са мной Асеньняя шчымлівая дарога, I ты – неспадзяванкай незямной. Я пра цябе ня ведаю нічога… Пабудзь са мной. Пабудзь са мной… […]...
- Гародня Да зямель зноў вярнуся, дзе Нёман плыве, Выпадкова ў блуканьні пабачу цябе. Ты мне ў вочы паглядзіш, як бы першы […]...
- Зорны воз Зорны воз Мне – чатыры гадкі. Кожны дзень штосьці новае дорыць. Я распытваю ўсіх і пра ўсё і матаю на […]...
- Родныя гукі Зноў абуджаюцца родныя гукі, Я не самотны – натхненьне са мной. Думка трывожная ў часе разлукі Цягнецца звонкай ігранай струной. […]...
- БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
- БАЛАДА ЭЛІЗЫ АЖЭШКІ (06.06.1841-1910) Магілы паўстанцаў травой заплываюць І Нёман не спіць між сівых берагоў, Дзе сумныя людзі тутэйшага краю У сэрцах хаваюць […]...
- БАЛАДА ЭДВАРДА ВАЙНІЛОВІЧА (13.10.1847-16.06.1928) Не прышэлец з Усходу ні з Захаду ён, А з тутэйшага люду, які гонар мае, Над якім неба светлага […]...
- Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
- У Залессі З радзімаю маэстра прывітаўся – Руку падаў я дрэвам і кустам. Калі пажар паўстання захлынаўся, – Перада мной той сумны […]...
- Мацней даражу Нікому жыцьцё паўтарыць немагчыма, Даецца ашчадна і шчодра – адно. I як бы зязюлька яго ні лічыла, А фініш бязьлітасны […]...
- Маім Целяханам Красуе наш поселак – акінь вокам! У далечыню шляхі яго адкрыты! І быццам я лячу сярод аблокаў, Ці шляхам тым […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
- Кажу ўсім – не веру я ў Бога Кажу ўсім – не веру я ў Бога, Але калі здараюцца няшчасці, Укленчыўшы, ілбом б’ю ў падлогу, Ратуй, крычу, не […]...
- Тэлефануеш – не маўчы С. М. Тэлефануеш – не маўчы. Абнадзеіўшы, прыязджай. Заначуеш зноў на плячы, Правініўшыся, – дагаджай. Ад кашмараў мяне пазбаў, Пастаянных […]...
- Думкі маладога салдата Рэжа вочы чорны дым, я праз слезы бачу неба. Я загіну маладым, не жадаю, не, не трэба… Не паспеў яшчэ […]...
- Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
- А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
- Філасофія мамы Мама мая на свеце Ўсю сваю веснавую пару Жыла не па-юліянскаму, Не па-грыгарыянскаму- Па народнаму вечнаму Сонечнаму календару. Да зорак […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- БАЛАДА ЯЎХІМА КАРСКАГА (20.12.1860-29.04.1931) У словах беларускіх Беларусь жыве, Як у жывой крыві-спрадвечны шлях людскі. Па ім жыццё, як сонца праз сусвет, плыве […]...
- Скарб Адзервянелымі рукамі Я Вас у скарбонку пакладу. I мокрымі ад слёз вачамі Апошні раз я пагляджу. I у мазгах, як […]...
- Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
- Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...
- Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...
- Пільнасьць Дзяніса Па Дзянісавай назе Вусень тоўсьценькі паўзе. Можа проста пакусае, Мо й да сьмерці загрызе! У Дзяніса розум ё І, ратуючы […]...
- Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...
- Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...
- Зацерушыла каляіны Зацерушыла каляіны, Пралеглі жоўтыя сляды. Узнесла восень павучыны, Як тоненькія правады. Я ведаю, што неўпрыкметку Прыйшла яна ў прытулак твой, […]...
- Чорная скіба З-пад плуга твайго – убачыш здалёк – Па полі наўпрост, за сялібай, Плыве і пакорна кладзецца набок Чорная скіба. Чорная […]...
- Мокаш Грукочуць у мяшку бачуркі, Яны скрываюць нашу долю, І тыя, што нам выпадаюць, Ёсць Мокашы прамудрай воля. У светлым Выраі […]...
- Пойня Поўны месяц у небе, Учора прыкрыў зоры, Быццам тое кола, Нібы лодка ў моры. Але калі лодка, – Кола не […]...