Верш НАША КРАIНА

Ещё вершы:

1. ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
2. Загадка Чырвонае, створана біцца бязлітасна, самааддана. Прагне крывёю напіцца, гучыць, як гук барабана. I ноччу не ведае стомы. Усмешка яго кранае. […]...
3. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
4. А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...
5. На якіх бы “языцех” размовы На якіх бы “языцах” размовы Пры сустрэчы сябры ні вялi, Мне мiлей беларуская мова – Дзіўны скарб маёй роднай зямлi. […]...
6. Я вярнуся здалечы Я вярнуся здалечы Да раднога парога, Дзе запалена ў печы І памыта падлога. Дзе без справы не крыўдзяць І заўсёды […]...
7. НОЧ ПРОЙДЗЕ – ДЗЕНЬ ПАЧНЕЦЦА НОВЫ – Дзень дагарэў сумотна дзесцi, Дачушка просiць побач сесцi: “Матуля, страшна мне, не спiцца, Мне трэба словы, каб малiцца.” “Заплюшчы […]...
8. Наша родная мова Наш бясценны скарб- гэта родная мова. калі б яе не было, не было б і народу. калі нарадзіуся ты выдау […]...
9. НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ Дзень сягоння ўрачысты, Сцяг вітае ў небе чыстым. Па праспекту парад крочыць, Гараць дзетак малых вочы. Наш арнамент – чырвань […]...
10. Мова як подых Мова як подых, як асалода, Мова як слодыч жаданняў і мар. Як памяць, надзея, жаданні народа, Мова – святло паміж […]...
11. Наша планета Наша планета унікальнае тварэнне, Якое дадзена было нам Божай воляй. У нас ўсё ў ёй выклікае захапленне, І немагчыма ўявіць […]...
12. САКАВIК ПРЫПАЗНIЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўнiз бягуць Раўчукi вясёлыя. Песенку […]...
13. Усёй трупе дабрадзея старыцкага беларускае слова Дзякую Вам, брацікі, сястрыцы родныя! За Вашы хвацкія песні народныя, За тую гутарку Вашу вясковую, За праўду светлую, за праўду […]...
14. СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...
15. Наша мова Наша мова – бярозавік весьні, Аксаміт жаўруковае песьні, Шум гаёў, пушчы грознае голас, Акавітай успоены колас, Матак нашых пяшчоты адвеку, […]...
16. Пахне чабор Хiба на вечар той можна забыцца? …Сонца за борам жар-птушкай садзiцца, Штосьцi спявае пяшчотнае бор, Пахне чабор, Пахне чабор… Лёгкiя […]...
17. Нядзеля Пахне летам ад сена, Што растрэсена каля воза. Снег хрумсціць на пероне Смачна, як яблык. Крамяны марозік Шчокі ружовіць кабетам […]...
18. Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
19. Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...
20. КАЖУШОК ДЛЯ БЯРОЗКI Не гамонiць рэчка, Пад лядочкам спiць. Мароз у цёмны вечар Памiж двароў стаiць. Клямкай рыпiць цiха, Але ж не ўвайсцi. […]...
21. ШЧЫРАЕ ПРЫВіТАННЕ Зямля, счарнеўшыя бакі, Пакрыла зеленню вясновай. І над ракой амаль сталёвай Запелі звонка жаўрукі. і, пацягнуўшыся, ад сну, Пакрыўся кветкамі […]...
22. ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...
23. КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
24. Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! – Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! Спi, мая матуля, Дзень кароткi вельмi. Ноч ужо пачула Гукi калыбельнай. Спi, мая […]...
25. Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
26. ЯК МЫ ЖЫЛI – НЕ ДАЙ БОЖА! Толькi селi – зноў хавай, Грук у дзверы: “Адчыняй! “ На двары стаяць жаўнежы, Знова Польшча, тыдзень першы. Вось бяда […]...
27. У НЕМЫМ ЗАХАПЛЕННI Званы пяюць вербнай нядзелi, А зямля спiць зiмовым сном. Гракi да хат не даляцелi I не кранулi крыг крылом. Рве […]...
28. Зямныя яблыкі З зямлі падымаю яблык – Спелы румяны ранет, Які быў пупышкай, Стаў кветкай, Зваліўся яблыкам… I так мільёны гадоў. Падаюць, […]...
29. ТАЕМНАСЦЬ МАЛАДОСЦI Цалуе лагодна ў вусны Дзяўчыну хлапец маладзенькi. Здзiўленна змаўкаюць музы, Знiмаючы вопратку з ценi. А ён да грудзей асцярожна Каханне […]...
30. Наша каляда Шчыра радуецца маці – Свята сёння ў яе хаце: — Дзеці з розных гарадоў Паз’язджаліся дамоў: Тры нявесткі, тры сыны […]...
31. НА АХВЯРЫ Знаёмыя з могiлак твары, Змарнелi, згарэлi пакосы. Зямельцы маёй на ахвяры – З чорным халодныя росы. Пакрылi свiнцовыя хмары, Стронцый […]...
32. Беларуская мова – святая Беларуская мова – святая, Хоць пакрыўджаная яна. Не гучыць яна часта з экранаў, Успрымаецца – бы не свая. А паслухаўшы […]...
33. ПОДЫХ ХАЛАДОЎ Неба паблекла, а стылая плынь Прылягла на счарнеўшы бугор. У маркотным дрыжаннi мокрых галiн Манiць шлях з туманамi да зор. […]...
34. ЗIМОВЫ СОН Вечар зiмнi дагарае, За акном прачнулiсь зоркi. У пячы агонь махае Рудой лапкаю вавёркi. Сон iскрыстым церушыцца, Спяць малыя i […]...
35. НАСТУПНАЕ IМГНЕННЕ Хатка пад драўляным дахам, Ад гадоў сцямнелi сенцы. Ля прыступ ляжыць сабака, Кажан б’ецца ў акенцa. Рыпiць студзенька лагодна, П’е […]...
36. МАРКОТНЫЯ IМГНЕННІ Сон з вадой кароткi – Ты бяжыш праз дождж. Цёмна ўздоўж дарогi, Бляск маланак, ноч… Ты ў светлым плаццi, Вянок […]...
37. ТОЛЬКI ГЭТА НОЧ Уначы плывуць вянкi, Сцiпла млеюць аганькi. У кожным шчырае жаданне – Спаткаць першае каханне. Уюць вянкi дзяўчаты З траў начных […]...
38. Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
39. ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
40. ЛЕТНЯЯ НАВАЛЬНIЦА Спачатку пацягне свежым паветрам, Затым захвалюецца жытняе поле. Схаваюць галоўкi спалохана кветкi, Замруць на хвiлiну галасы наваколля. Пярун зазлуецца, пацягне […]...