Верш Радасць
Радуюся лету
і шчодраму сонцу –
Я у захапленні
ад яго цяпла.
Рад, што ёсць заўсёды,
кожнае імгненне,
і давеку будзе
родная зямля!
Радуюся птушкам,
мурашам, раслінам,
дожджыку грыбному
і палёту чмяля,
і рацэ, і мору,
блакітнаму небу,
бясконцай прасторы… –
Гэта ж нам прырода
п р о с т а т а к дала!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Будзем здзіўляцца Калі нічаму не здзіўляцца, То жыць вельмі сумна на свеце. Спадарства, давайце здзіўляцца, Здзіўляйцеся, людзі, дарослыя, дзеці! Здзіўляймася сіняму, сіняму […]...
- Воблакі Па блакітнаму небу Ціха плывуць воблакі. Яны ўсе бачаць і усе ведаюць Пра нас, людзей. Пра наша шчасце і наша […]...
- Бурлівая радасць Той свет, што навокал мяне існуе, Ён ззяе вясёлкай і птушкай пяе, Ён смела ляціць вадападам з гары, Звіваючы дні […]...
- Прырода поўная загадак Прырода поўная загадак, Спрабуем іх мы разгадаць. Дастаўся нам вялікі спадак, Яго нам трэба захаваць. Прырода нам дае натхненне, Нам […]...
- Як многа ўжо родных лягло На поўні тугое крыло. Плывуць яны хмарамі, дымам, Гаротным маім успамінам Па небу глыбокаму, Песняй далёкаю, Слязой па шчацэ, Свячой […]...
- Далёкае места плавае Далёкае места плавае У моры цёмнага піва. Нам – ноч, Птушкам – ніву. Далёкае места плавае У моры замежных моў. […]...
- Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...
- ДАРАДЦА ВЯСНЫ Вясна — як сам, як свае гады. Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача, бо на радзіме зноў цвітуць сады, сады […]...
- Старасць – не радасць Старасць – не радасць… ****************************************** Што чалавеку старэнькаму трэба? Позірк ласкавы, лустачка хлеба. Лепей, каб мякіш, а не скарынка. Пагаварыць […]...
- Радасць жыцця Распускаецца белай лілеяй На жыццёвых прасторах душа. Жыць у шэрані дзён я не умею. Трэба бачыць мне зорак абшар, Трэба […]...
- – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? Не забавіш, не ўвесяліш? – Хм, сама на мяне і забылася: Смутна ходзіш, […]...
- Добрай раніцы, радасць мілая Добрай раніцы, радасць мілая. У вяргінях старэнькі дом. Мамка ў хату ідзе шчаслівая. Пахне ранак парным малаком. А на плоце […]...
- І радасць, і слава, і шчасця імгненне І радасць, і слава, і шчасця імгненне, І роднага дома парог – Каб верыць: з табою ад нараджэння Бог. Хваробы, […]...
- Ля казявак малых Ля казявак малых, ля жукоў аднарогіх – Зь мірам ціха жыву, Мурашам, што паўзуць да стала ад падлогі – Цукар […]...
- …Ты нібы зноў купаешся ў рацэ Нервова ў сне уздрыгвае стыхія. Вартуе месяц зорак чараду. Спакойны плаў, а берагі крутыя. I п’е зара глыбокую ваду. Расце […]...
- А ў тваёй руцэ А ў тваёй руцэ – не мая рука, а ў маёй рацэ – камяні на дне. Камяні, што кідалі мы, […]...
- А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
- Казка пра мурашоў, пчолаў, медведку і чмяля Медведка – Адзіная сведка, Таго як мурашы Спалілі ля шашы Вялізны пачак анашы. А пачак той згубілі пчолы, Яны цяпер […]...
- Мой юны птах Мой юны птах! Калі ты ўжо расправіў крылы, І сілы маеш для палету,- Тады ўзлятай. Узмахні крыламі энергічна І паднімайся […]...
- Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...
- Снежная Каралеўна Зноў расце за сумётам сумёт. Усе дарогі ўжо замяла. У вачах адбіваецца лёд, І ў сэрцы ні кроплі цяпла. Бы […]...
- Трывожацца рукі і ўcё – не да рук Трывожацца рукі і ўcё – не да рук. і светла, і пуста, і лёгка, але – так няпэўна, так зыбка, […]...
- Жураўліная ноч Слізгалі цені па Чумацкім шляху, Іх крык тужлівы скаланаў сады, I гулка грукалі, нібы па даху, Па каранях крамяныя плады. […]...
- Зямля, дзе мы жывем Колерам зялёна-квітным, Як абрусам аксамітным, Луг, палі, лясныя скроні, Паўстаюць, як на далоні. Лес ў птушыных галасах, Ўсё, нібыта ў […]...
- Летним ранкам Выйду ўранку, Пастаю на ганку, Пагляджу навокал, На аблокі зірну вокам, А пасля – на сонца, На прастор бясконцы. Удыхну […]...
- Запалкалюдажэр Паснедаў запалкай драўлянай І Ганкай прыгожаю паннай. Аўсянка на вячэру, сэр! Запалкалюдажэр сумуе, гер. Паехаў на Пінскдрэў І ваяваў нібы […]...
- Сніцца Шчары белы парус Сніцца Шчары белы парус – гэта светлы цень аблокаў, і гайдае ветрык мары, што плывуць у край далёкі. Акварэлі піша […]...
- Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае, Не трацячы мужнасцi тону свайго: У свеце, глабальна расколатым надвае, Ад […]...
- Прысвячэнне раману “Людзі на балоце У мілагучным клёкаце балот, Дзе Курані карэнні запусцілі, Прырода-маці з клопатам расціла Палескі працавіты свой народ. Зямля, пачуцці, праца у […]...
- На бясконцай дарозе На бясконцай дарозе 1 Нехта злізвае дні. Нехта тыдні глытае. Нехта месяц за месяцам, Як скарачае. І гады хтось штурхае: […]...
- Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...
- Трэба нам думаць многа Трэба нам думаць многа не пра сябе – пра другіх, каб не вісела трывога над шчасцем людзей дарагіх. Трэба спакой […]...
- Дзевачка маці казала Дзевачка маці казала: “Мама, вунь птушкі лятуць!” Тая ёй адказала:”Гэта, дачушка, не птушкі, Гэта, дачушка, вайна!” Рвалі гарматы, снарады Горад […]...
- О май,- пара кахання О май, – пара кахання. У шлюбным вэлюме прырода. Шалеюць птушкі ад світання Любоўным спеўным хараводам. Ад сонечнага пацалунку І […]...
- Юны чытач Прырода не мае падставы Адкрыць таямніцы свае: Яшчэ не прачнуліся травы, І сонейка позна ўстае. Яшчэ не вярнуліся птушкі – […]...
- …Якое неба выблісне з аблок *** Якое неба выблісне з аблок!.. Нібы кране істоту раптам неруш, Нібы з душы здымае боль і немач Яго бясконцай […]...
- Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
- Дзень нараджэння 34 гады… 34 леты 34 разы Канулі ў Лету. 34 зімы… 34 лютых… 34 камы Ў горле самкнуты. 34 разы […]...
- Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
- Раніца Раней за сонца ўстану рана я. Крылаты золак не прасплю. Прайдуся сцежкамі крамянымі ўлюбёная ў сваю зямлю. Прамчуся за вятрамі […]...